Değişik | Barış Alper Yılmaz

2.0

İyi Okumalar 🖤

..

" Ben pembe sevmem ki," sen pembe sevmem diyince ben beni seversin sanmıştım..

" Ne güzel renk işte Barış, Ne olur alsan? Hem Berkan pembe rengi çok sevdiğini söylemişti bana."

Olumsuzca başını salladı ve elimden çekip aldığı gömleği Askıya yerine astı.

" Ya sarıyım ben açmıyor beni. Ayrıca şununla çok muhattap olma. İnsanı doğru bildiği yoldan şaşırtır Berkan. İnanma her söylediğine."

Oflayarak onu orda bırakıp yürümeye başladığımda peşimden geliyordu.

" Başka renk bakalım, "

" Kendin al Barışcım, ben ne anlarım, Kaç yaşına gelmişsin kıyafetini ben mi seveyim ? Aman seçeyim. " Dilimin sürçmesine kısaca gülüp oesimden gelmeye devam etti.

" Sen al ne alacaksan, Benimde ufak bir isim var halledip geleyim."

Başımı sallayıp, Kıyafetler arasına bıraktım kendimi.

O elbisenin 36 bedeni, bu Pantolunun siyahi, Bu ceketin Modeli derken Uzun süre Savaş vermiştim.

Kendime hem güzel bir Çanta, Hem de Bir sürü farklı şey almıştım. Hepsini giymek için sabırsızlanıyordum. Ellerimde ki poşetlerle AVMnin ortasında etrafıma bakınırken az ilerde birileriyle resim çekinen barışa baktım.

O da beni fark etmiş, bir iki kişiyle daha cekinip yanıma gelmişti.

" Bitti mi işin?" Başını salladı.

Gözüm Elinde ki Pandora çantalarına kayarken gülümsedim.

Evet Çantalar.

Bir değil iki.

" yine mi çok değer verdiğin bir kadına?" İmali sesime karşı gülerken Ellerimde ki poşetleri aldı. İtiraz etmedim. Ağırlardı.

"Evet."

"Hmm kime? " Banadır bana. Hadi bana olsun. Say geri
3
2 -

" Biri Annenin, biri annemin."

Kendi içimde söylemlerim kesilip Adımlarım dururken ona döndüm.

" Anneme mi?" Başını salladı.

" Sende iş yok. Ben ikimiz adına aldım. Eli boş mu geleyim?"

İçim giderken yüzüme konan içten gülümsemenin tek bir sebebi olacak ise bu kesinlikle barıştı.

" Teşekkür ederim."

Göz kırpıp önüne döndü ve yürümeye devam etti. Ben peşinden ilerlerken Kendimi onu durdurup hiç durmadan öpmemek için zor tutuyordum.

Kendi kendime basit hoşlanmalarımı gittikçe geçiyordu hislerim. Bu beni korkutsa da Karşımda ki Barış olduğu için içim de inanılmaz hir huzur vardı aynı zamanda.

Ona güveniyordum.

En savunmasız anlarımda çıplaklıklarımı elleriyle örtmüş, beni her durumdan çıkartmıştı bir şekilde.

Ben Barışa tutuluyordum gün geçtikçe.

Ve bu beni hayatımda hiç olmadığı kadar güzel hissettiriyordu.