Değişik | Barış Alper Yılmaz

5.2

Tehdit altında asla olmadan yazdım bu bölümü🤭

İyi okumalar 🖤

...

" E ben işsizmişim..." yaklaşık 25 dakikadır önümde ki diplomamla bakışırken evet 2.5 yıl sonra bu meslekte işsiz kaldığımı fark etmiştim.

Olsun. Geç olsun güç olmasın.

Oflayarak kendimi rahat kanepemde geriye bırakırken ne yapacağımı düşünmeye başladım. Baba parası? Bir yere kadar canım o da.

Ani bir kararla kendimi baskılırken neden 2. bir üniversite okuyamayacağımı düşündüm. E neden olmasın?

Koştur koştur odamdan bilgisayaramı alırken hemen bakınmaya başladım. Yeni sınav sistemine, ne yapmam, nerelere başvurmam gerektiğine ve hızlıca ilgili yerleri araştırdım. Bu sene ki sınava hazırlanırsam eğer, yapabilirdim.

2 sene adalet okusam ordan dikey geçişlede 3. sınıf hukuktan devam etsem... Üniversite sınavında asıl hedefim başlarda kesinlikle hukuktu. Ama sonradan kırılan çalışma hevesimle tabi ki başaramamıştım kazanmayı.

Şimdiyse yapabilirdim daha kolay. Çalışmıyordum. Talha'nın şirket meselesi kapanmıştı ve hiç bir şeye de yaramamıştı orda ki stajım. Barışın dediğine geliyorum evet ama bunu o bilmese daha iyi.

E babamın hali vakti hala çok yerinde bende okutur beni ya. Hemen telefonumu sarılıp babamı aradım. Bir kaç çalış geçmemişti ki babamın küçük kızının hevesini yerine nasıl getireceğini bilen sesi dolmuştu kulaklarıma.

" Nazlım..."

" Baba beni okutur musun?"

" Efendim kızım?"

" Ay çok pat diye oldu dur, nasılsın?"

" İyiyim nazlım sen nasılsın ?"

" Çok harikayım baba. Mezuniyetime geleceksiniz dimi? Yalandan da olsa."

" Geleceğiz tabi kızım. Gelmez miyiz allah askına..."

" Süper! Asıl meseleye geliyorum babacım, Beni okutur musun bir kere daha?"

" Sen iste ömrümü okumana veririm güzel kızım da nerden geldi bu bir anda?"

" Hukuk için yeniden hazırlanmak istiyorum, sevdiğim ilgim olduğu ve kendimi orda görmekten inanılmaz zevk alacağım bir bölüm olduğu için orda olmak istiyorum. Bana yardımcı olur musun?"

" Olmaz mıyım benim güzel nazlım. Ne gerekiyorsa halledelim biz geldiğimizde olur mu?"

" Seni çok seviyorum baba," dudaklarım kendiliğinden büzülürken içerden gelen sesleri duydum. Gözlerim kocaman açılırken yavaşta kalktım yatağımdan.

" Bende Nazlı kızım benim, Annenle lahana sarıyorduk kaytardım diye söyleniyor var öı benden başka isteğin?"

" Yok babacım ikinizi de cok öpüyorum. Hoşçakal." Babamın ne diyeceğini dinlemeden telefonu kapatırken bir elimde telefon diğer elime de cam kenarında barışın aldığı çiçek vazosuyla yavas adımlarla içeri girdim.

Salonun ortasında bir gölge vardı. Allahım.

Barış diye bağırsam duyup gelir mi acaba? Ama o idmandan daha gelmemiştir ki... Help me allah'ım!

Yavaş adımlarla gölgeye yaklaşırken laminantdan çıkan çıtırtı beni ele vermişti. Hiç beklemeden elimde ki vazoyu büyük bir bağırışla karşımda ki gölgeye fırlatırken güç bela kenarda ki lambayı açmıştım. Büyük bir gürültüyle parçalanan vazo yere düşerken gölge yavaşça bana döndü.

Gölge-

" Barış!"

Bir süre boş boş gözlerime bakarken eli başının arkasındaydı. Avuçlarımı dudaklarıma kapatırken elini gözleri önüne aldı. Kan vardı elinde.

" Sevgilim vurdun mu sen beni-" cümlesini tamamladan arkasında ki koltuğa doğru düşmüştü bedeni. Korkuyla yanına giderken başını tutup havaya kaldırdım. Allahım kan, Sevgilim, Help me allah'ım.

Söyledim mi? Beni kan tutuyor-...

...