Değişik | Barış Alper Yılmaz

5.0

iyi okumalar🖤

...
Yorumları tek tek yorulmadan okuyan gözlerim son gördüğüm yorumla devrilmekten bi hal olmustu.

Ne demek " Barış bana istediğini yapabilir ağzımı açmam, açtırmasın da zaten." ?

Son zamanlarda yükselmekten bi hal olan performans grafiğiyle herkesin Numbers One Top listesindeydi.

" Aşkım hayrına bi bardak su uzatır mısın?" Altında olduğu yorgana daha sıkı sarılırken telefonu kenara bıraktım.

" Hastaneye gidelim Barış hadi."
başını onaylamazca sallayıp duvarda ki saate baktı.

" 2 saat sonra antrenman. Çıkarım birazdan."

Söylediğimi önemsemezken oflayarak kalktım koltuğun kenarından. " Hep burnunun dikine git ama tamam mı?" Başını salladı.

Onu orda bırakıp içerden bi bardak su verdikten sonra devam ettim yorumları okumaya.

İştahla içtiği suyun bardağını yere bırakırken yorganı üstünden hafif kaldırıp benim bacaklarıma doğru attı.

" Napıyosun sen saatlerdir telefonla? Durup durup benden çıkartıyorsun hırsını."

" Yorumlarını okuyorum bisey yapmıyorum."
kaşlarını kaldırıp oo şeklinde tepkisini verirken gülüyorduda .

" Barış komik mi?"

Omuz silkti.

" E benim hep hayranım coktu niye sımdı bu kadar takılıyorsun?"

" Hayır bu kadar değildi. Seni sevmeyen varsa da sevmeye başladı. "

" Sevisinler ya da sevmesinler Nazlim ne önemi var?"

" Hani ben sevsem yeterdi sadece noldu?" Gülüşü büyürken yattığı yerde dikleşmesine gerek kalmadan belimden tutup yanında ki boşluğa yatırdı ve sol yumruğunu başına yaslayıp yastıkta duran yüzümü izlemeye başladı.

" Aksini söylemiyorum ki ben, sen ne kıskanç bi kiz oldun hıc böyle değildin sen. Kandırdın dimi beni saf hallerinle?"

Kaşlarım çatışırken kollarım göğsümde toplanmıştı çoktan.

" Bide yalancı mı oldum ben şimdi?"

" Bilemem artik sana sormak lazım sen söyle. Kandırdın mi beni beceriksiz?"

Beceriksiz.

Kollarım çözülüp dudaklarım kendiliğinden sarkmıştı.

" Beceriksiz değilim ben." Gülümsedi.

" Biliyordum aslında artık öğrenmiştim ama unuttum galiba ya gripten herhalde. Hatırlatsana ne kadar becerikli olduğunu." Bakışları gözlerimden ayrılırken yaklaşmaya başlamıştı. Bir şey söylemeden bekledim. Tam aramızda ufacık bi mesafe varken kısa bir an gözlerime bakmış ve harekete geçecekken avcumu dudaklarımız arasına duvar edip avcumun içini öpmesini sağlamıştım.

Asla bozuntuya vermeden avcumun içini derin bir nefesle koklayıp öpmüştü.

" Yorumlarda ki kızlarda merak ediyor mudur acaba senin beceriklerini? Çünkü sadece merak edebilirler ya da hayal."

Gülümsedi ve geri çekildi.

"Orası öyle ama sende bu hallerin gözüme nasıl gözüküyor nazli bi bilsen.."

Bende gülümsedim bu defa. Kollarımı yattığım yerde kocaman açarken kendini üstüme bıraktı ve yanağını omzuma yaslayarak yatar bi pozisyonda üstümde kalmadan önce ufak bi öpücük bırakmıştı tişörtün açıkta bıraktığı omzuma.

kollarımı başına dolayıp dudaklarımı defalarca kez saçları arasında bir yerlere bastırdım. Her seferinde koklaya koklaya öpücüklerimi bırakırken oda kollarını belime dolayıp sıkı sıkıya sarılmıştı. Hastalığını falan unutmuştuk ikimizde tamamen.

" Bidahiki maça bana en önde yer ayır olur mu ?" Gülüşüyle Omzum sarsılırken omzuna vurdum yavaşça.

" Gülme, Durayım orda herkes görsün. "

" Locadan Alayim?"

" İstemem loca, Sahaya en yakın yerden olsun. "

" Gel işe başla teknik ekipte o zaman nazlim ne diyeyim başka."

" Olabilirmiş aslında, Ama torpilli derler arkamdan." Başını boynuma doğru çevirip bu sefer boynumu ısırmıştı.

" Yesinler torpilini." boynum gerçekten acırken sızlanarak gözlerine baktım.

" Acıttın."

Bu sefer sıkı bir öpücük bıraktı boynuma.

" Bisey olmaz aslansın sen aslan." Gözlerime bakarken dudaklarıma yaklaştı. Bu sefer itirazsız bende dudaklarımızı buluştururken oldukça keyifli bi şekilde uğraşıyordu benimle.

" Allahım yarabbim bal mı akıtıyor senin dudaklarına be nazli.." ufak bi arayla benden ayrıldığında gülümsememe takılmadan opmeye devam etti.

Tam koltukta kendini geriye beni de daha çok kendine çekmişken duyduğum adım seslerine bakmak ıcın gozlerımı açtım.

" Barış bir ses var,"

" Dışımdan mı konuşuyorum ben yoksa?" Alaylı sesine karşı yeniden gülümserken asla odağı bozulmamıştı onun.

" Ya ben sizi bi duş sonrası da yakaladım başka zamanlarda alışığım ama insanlar ne yapsın? Abilerim yengelerim bakmayın siz. Bu adam alışkın ne de olsa." Duyduğumuz sesle barışı yere doğru iterken yattığım yerden kalktım. Büyük bi gürültüyle yere düşen barış sızlanarak belini tuttu.

" Kız yenge, lazım o bize napıyosun sen?"

Elinde kocaman pasta, kafasında doğum günü şapkasıyla bana bakan berkan ve arkasında az geride bekleyen büyük kalabalıkta gezerken gozlerim yanaklarım alev topuna dönmüştü. Hem az önce ki anın etkisinden hemde onca insanın önünde kaldıgmız halden.

Barış gözlerini kalabalığa çevirirken hiç utanmadan ayağa kalktı ve sırıtmasını gizleme gereği bile duymadan üstünü düzeltti. Nasıl bu kadar arsız ve utanmaz olabilirdi?

Ardından kısa bir an bana dönen gözleri önüne dönerken üstümü basımı fark edince yeniden hızla bana döndü ve yüksek sesi evde yankılandı.

" Berkan kapa lan gözlerini dön arkana."

...
Ay cok özlemişim barısımı alperimi💞💞💞

Ecemime 🤍