Hoş geldiniz 💁♀️
Oylarınızı ve yorumlarınızı heyecanla bekliyor olacağım.🧚🏻♂️
Keyifli Okumalar💜🐣
"Kızım siz beni en sonunda delirteceksunuz da hani nerde bu eteğin devami"
Mihra abisi ile el ele girdikleri oldukça gösterişli restoranı henüz inceleyemeden Vuslat abisinin sorgu sualini bitirmesini bekliyordu.
"Ama abi annem ile seçtik, hem Kartal abimde beğendi neden kızıyorsun ki bana" Adeta bir sinir küpüne dönüşen Vuslat kız kardeşinin her zamanki nahif sesi ve nazlı nazlı konuşmasıyla derince yutkunmuştu.
"Ey beyuk Allahum bu nasıl bir imtihan"
Vuslat bir süre dikkatini dağıtmak için bakışlarını etrafta dolaştırsa da en sonunda dayanamamış olacak ki kız kardeşinin hemen yanındaki sandalyesini iyice yanına çekmişti.
"Yok vallaha da kıyamıyirim delireceğum" Mihra aniden çekilmesiyle korksa da abisinin önce yanaklarına sonra burnuna bıraktığı öpücüklerle gülümsemişti. Anlaşılan abisi yine ona kızmayacaktı.
Zaten hep böyle yapıyordu. Genç kız tam sinirlenip bağırmasını beklerken ya kucağına alıyor ya da sımsıkı sarılıp duruyordu.
Vuslat abisini anlamak çok zordu ancak onu çok seviyordu. İyi ki de onun abisiydi.
"Bu gece yanımdan bir saniye olsun kalkmak yok küçük hanım." Mihra, abisinin tane tane söyledikleriyle usluca başını sallamıştı. Kalkmazdı ki zaten.
"Güzelim alayım mı ceketini sıcak burası çıkınca giyersin terleme şimdi." Vuslat abisi ile sonunda barış imzalayan genç kız Yiğit abisinin sorusuyla hemen ayaklanmıştı. Zira çoktan bunalmaya başlamıştı gerçekten çok sıcaktı.
"Evet abi lütfen." Mihra, boynundaki çantasını masaya bırakırken genç kızın ayaklanması ile ceketini çıkartacağını anlayan bir görevli kızın ceketini almak için masalarına gelmişti.
"Alayım ben hanımefendi." Genç görevli tam Mihra'nın omzuna uzanacakken Yiğit'in aralarına girmesiyle saygıyla bir adım gerilemişti.
"Tamam sen bırak kardeşim, eyvallah." Yiğit dikkatlice kız kardeşinin ceketini almış ve görevliye uzatmıştı. Mihra ise abisine teşekkür edip usluca yerine oturmuştu.
Açıkçası etrafını saran dört abi ile çevresine korku saldığına emindi.
"Fesubhanallah ey büyük Allahum sen sabır ver bağa, gel bakayım şuraya başimun belasi gel" Mihra şaşkınca bir yanına topladığı gür saçlarının Vuslat abisi tarafından iki omzundan aşağı dağıtılmasını seyrediyordu.
Abisinin abarttığı kadar bir dekoltesi yoktu halbuki ancak yine de sesini çıkartmamış bıkkınca abisinin işini bitirip alnını öpmesini beklemişti. "Heh şimdi oldu."
"Fındığımm hoş geldin." Mihra, Vuslat abisi ile uğraşırken, ilk geldiklerinde lavaboda olan Ateş abisini daha şimdi görüyordu.
"Hoş bulduk abicim" Ateş yerine geçmeden kız kardeşinin mis kokulu saçlarına bir öpücük kondurmuştu.
"Ne güzel olmuş benim fındığım yine" Mihra utançla kıkırdamış sonra istemeden yüksek çıktığını fark ettiği sesiyle kıpkırmızı olmuştu.
"Ula bana basayiler ben bir fena olayrum" Vuslat, istemsizce etrafındaki maslara göz gezdirmiş elini sahiplenircesine kız kardeşinin sandalyesine atmıştı.
أنت تقرأ
MİHRA
عشوائي"Baba,çok korktum ben." Mirzat Bey kolları arasına aldığı kızını göğsüne yaslarken duyduğu şey ile adeta donup kalmıştı. Kızı kendisine yıllar sonra ilk kez baba diyordu. "Kurban olsun baban sana korkma, korkma güzelim bak yanındayım ben" Genç kız...
