"Baba,çok korktum ben."
Mirzat Bey kolları arasına aldığı kızını göğsüne yaslarken duyduğu şey ile adeta donup kalmıştı. Kızı kendisine yıllar sonra ilk kez baba diyordu.
"Kurban olsun baban sana korkma, korkma güzelim bak yanındayım ben"
Genç kız...
Uzun ve bol görselli bir bölüm sunar efenim hoş geldiniz 💜🐣
Oylarınızı ve yorumlarınızı heyecanla bekliyor olacağım.
🧚🏻♀️Keyifli Okumalar🧚🏻♀️
Yaşadıkları olayın ağırlığından yeni yeni kurtulmaya başlayan Arslanoğlu ailesi soluğu ailecek dağ evlerinde almışlardı. Bugün buraya geleli iki gün oluyordu ve tamda tahmin ettikleri gibi hepsinin kafası dağılmıştı. Özellikle de Mihra buraya geldiklerinden beri çok daha keyifli görünüyordu.
Mirzat Bey iki gecedir kızıyla vakit geçiren ve sabaha kadar başından ayrılmayan karısının yorgun düşmüş haline dayanamamış olacak ki bu olaya el atmıştı. Dün akşam karısının orada sabahlamasına müsaade etmemiş yatağına kadar bizzat taşımıştı. Ve şu anda günler sonra tekrardan huzurla uyuyan karısının dağılmış saçlarını okşuyor, güzel yüzünü seyrediyordu.
Çok aşıktı Leyla'sına. Yıllar geçmişti belki ancak ona karşı hisleri günden güne daha çok artıyor gibiydi. Canlarına can vermişti sevgisi nasıl artmazdı.
"Yaa abi öyle olmaz o bir kere."
"Gayet güzel oldu kızım işte ne var."
"Neresi güzel oldu baksana karmakarışık duruyor bu."
"Kartal bağırtmasana çocuğu annemler uyuyor."
"Abi ben çocuk değilim!"
Mirzat Bey aşağıdan gelen seslerle huzurla iç çekmiş yüzüne ev sahipliği yapan gülümsemeyle karısını uyandırmamaya özen göstererek gerinmişti. Anlaşılan eşek sıpaları yine kızının canını sıkıyordu. Yaklaşık yarım saat önce uyanmıştı ancak hiç istifini bozmadan günlerin verdiği yorgunluk ile karısının yamacından ayrılmamıştı. Ancak uyandığından beri aşağıdan gelen sesler çocukların çoktan uyandığının habercisiydi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Mihra dünün aksine bu sabah oldukça enerjik uyanmıştı. Daha doğrusu Vuslat abisi tarafından uyandırılmııştı. Dün gece kendi odasında uyuduğundan emin olmasına rağmen sabah şaşırılmadık bir şekilde Vuslat abisinin yatağında uyanmıştı.
Ve sonra tüm abilerini uyandırıp kahvaltı hazırlamaya koyulmuşlardı. Anne ve babasına kahvaltı hazırlayacaklardı. Masa neredeyse hazır gibiydi ancak son dakika aklına harika bir fikir gelmişti. Evlerinin bahçesinde çok güzel çiçekler vardı ve dün tanıştığı bahçıvan amca ona tüm çiçekleri tanıtmış hatta bazılarını sulamasına izin vermişti. Şimdiyse ondan aldığı yardımla bir sürü çiçek toplamıştı.
Kartal abisi ile beraber kahvaltı masaları için güzel bir demet hazırlıyordu. Ancak abisi sağ olsun hiç umursamadan tüm çiçekleri vazoya sıkıştırdığından buketleri hiçbir şeye benzememişti.
