*⁠.⁠✧. -1- .✧.*

6.7K 354 94
                                    

23.02.23

'Birinci bölüm'

Adımlarım ormanda yankı yaparken kamp alanına doğru ilerledim. Resmen donuyordum, işesem donacakmış gibi hissediyordum. Bu soğukta donması normaldi zaten. Ulan Bora bizi kış kıyamet ormana getiren aklına sıçayım!

"Lan! Dikkat etsene! Ayağıma bastın!!" diye bağırdı hemen önümde yürümeye çalışan Arya. Neredeyse akşam olmuştu ve biz hâlâ kamp alanına ulaşmaya çalışıyorduk. "Off! Hele bir kaybolalım, o zaman sıçtım çarkına Bora!" dedim kendi kendime homurdanarak.

Adımları durup bakışları anında bana döndü. "Lan puşta bak! Gelirken göbek ata ata geliyordun!" Kaşlarım çatılırken "Ulan pezevenk! 'Kanka çok güzel olacak, çok eğleneceğiz' diyen ben miydim?! Bokum dondu oğlum! Bunun neresi eğlenceli!" diye bağırdım.

Güneş batmıştı ve ben karanlıktan korkan biri olarak gerilmeye başlamıştım. "Az kaldı! Sabırlı olun be!" diye cırladı Bora önüne dönüp etrafını incelerken.

Kesin ölecektik amına koyim! Etraftan uluma sesleri yükselirken hızlı adımlarla Arya'nın koluna girdim. "Ulan Bora! Seni doğurtan ebeyi! Hani nerede lan kamp alanı!" dedim bağıra bağıra. Eli ensesine giderken kısa bir süre etrafına bakınarak bize doğru döndü.

"Şey" diye mırıldandı. "Sanırım kaybolduk gençlik!" diyerek devam etti sözüne. Beynim 'kaybolduk' kısmından başka bir şey düşünemez iken korkuyla yutkundum.

Keşke annanemi dinleyip evde kalsaydım! "Ne yapacağız şimdi?" dedi Arya benimle beraber yürümeye çalışırken. Kar yığınlarına bata çıka ilerliyorduk. Yani dakikalar önce...

Şimdi öylece durmuş ay ışığından başka birşey görmediğimiz ormanın içerisinde korku ile etrafımıza bakınıyorduk. En kötüsü ise yanımızda sadece telefonlarımızın olmasıydı. Aklıma gelen şey ile hemen telefonumu çıkartarak çekip çekmediğini kontrol ettim.

"Çekmiyor" diye mırıldandı hemen önümdeki Bora. "Sağol ya! Çok güzel teselli veriyorsun!" dedim sinirli bir şekilde. Tam Bora, kaşlarını çatarak üzerime doğru gelecek iken etrafımızdan yükselen uluma ve hışırtı sesleri ile korkarak burnumun dibine kadar girip "O neydi kanka?" diye sordu sessizce.

"Bora" dedim sakin bir şekilde. Şuan Arya bile Bora'dan daha cesur duruyordu. "Bir kere de düzgün bir yere getir bizi Allah'ın cezası!" diye homurdandı Arya, sırtını bana yaslayıp ürkek bakışlarını etrafta gezdirdi kısa bir an.

Kulağıma ilişen keskin hırıltı sesleri ile yutkunarak hızlı bir şekilde etrafıma bakındım. "Bir daha seninle asla tatile gelmeyeceğim Bora" diyerek tamamladım sözümü.

"Sanırım kurtlara yem olacağız" dedi Bora pişman bakışlarını etrafta gezdirerek. Çok kısa bir an sanki kafamın içerisinde ufak bir uğultu oluştu, hemen ardından bakışlarım ağaçların arasında avını izleyen kızıl gözlere takıldı.

Vücudum anında gerilirken. "Sakın" diye mırıldandım. "Sakın kıpırdamayın" diyerek devam ettim sözüme. Bora'nın ürkek bakışları beni bulurken, Arya sorgular gibi kısa bir an baktığım noktaya bakarak ufak bir çığlığı dudaklarının arasından özgür bırakmıştı bile.

"KAÇIN!!!"

ᕙ 🍁 ᕗ

NiaRex olarak iyi okumalar dileriz!

Bölüm sonu

Kar Koynunda / Kurt Serisi -1- [BxB]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin