Kar Koynunda / Kurt Serisi -1- [BxB]

*⁠.⁠✧. -4- .✧.*

02.04.23

'Minik dördüncü bölüm'

Ellerim karlara ve ufak tefek dallara sürtülmekten kıpkırmızı olmuştu. Artık durdurmaya çalışmıyordum. Aksine vücudum hantallaştığı için gözlerimi bile açık tutmakta zorlanıyordum.

Soğuk kar bedenimde uyuşturucu etkisi bırakırken ufak bir inilti döküldü dudaklarımdan. "Lütfen" diye mırıldandım duyulmayacak bir şekilde. Durdu...

Bedenimi öylece karların arasında bırakarak üzerime çıkıp yüzümü kokladı. Altında ufak bir kediden farkım yok gibiydi. Yüzüme değen ıslak burun ile huylanarak, son gücüm ile ellerimi burnunun hemen üstüne yerleştirdim. Nefes alamıyordum sanırım.

"Nerd-" kelimeler boğazıma dizilirken burnunu tuttuğum kurttan ufak bir hırıltı sesi yükseldi. Korku ile yutkundum. Ellerimi kendime çekerek öylece bekledim. Ya soğuktan yada parçalanarak ölecektim, işte bundan emindim.

Beynim çalışmıyor gibiydi. Hiç birşey hissetmiyordum. "Nesin sen?" diye mırıldandım. Normal boyutlarına göre, olağan üstü bir şekilde kocamandı.

Gözlerinden küçük bir parıltı geçip gitti. Ben daha ne olduğunu anlamadan ayak bileğimi ağzına aldığı gibi sürüklenmeye başlamıştım. "Hayır" diye homurdandım. Hiç oralı olmadan, bedenimi yere sürte sürte ilerlemeye devam etti.

Belimin hemen yanında felaket bir acı vardı. Kasıklarım muhtemelen soğuk nedeniyle sızım sızım sızlıyordu. Çift cinsiyetli birisi olarak bunun acısını daha çok hissediyordum.

Muhtemelen bir dahaki regl oluşuma az bir vakit vardı ve ben soğuktan ayaklarımı bile hissetmiyordum...

Gözlerim kapanmaya yüz tutmuşken, bedemin karlardan ayrılarak soğuk kayalara sürtünmeye başlamıştı. Yorgun bakışlarımı etrafta kısa bir an gezdirdim. Zifiri karanlıktan başka bir şey yoktu.

Zerre kadar ışık bulunmayan bir yerdeydim, adeta kör gibiydim. Ayağım serbest kalınca doğrulmaya çalıştım. Aldığım tek sonuç yere çakılmak oldu.

Gözlerimi açar açmaz onun kor ateş gibi parlayan gözleriyle karşılaştım. Yutkundum. Karanlıkta neredeyse görebildiğim tek şey gözleri ve birkaç taş parçasıydı.

Sanırım mağara gibi bir yerdeydim. Hırıltılı nefesi yüzüme çarparken sendeleyerek sırt üstü yere uzandım. Kısa bir süre ses gelmezken yavaş bir şekilde ters dönüp ellerimi yere dayadım, ayağa kalkmaya en azından oturmaya çalışıyordum.

Benim ufak uğraşlarım bir anda üzerime çöken ağırlık ile son bulmuştu. "Hassiktir" diye mırıldandım. Bedenim zemine yapışırken kurdun kuyruğu yavaşça karnım ve kasıklarım arasındaki boşluğa yerleşmişti. Üzerimdeki ağırlığı bedenimi ısıtırken, kafamın hemen üzerine yatırmış olduğu çenesi ona bakmamı engelliyordu.

Yorgunluğun ele geçirdiği göz kapaklarımı kapatarak sıcaklığa alışmaya çalıştım. Dudaklarım benden bağımsız bir şekilde "Cidden" gibi saçma sapan kelimelere ev sahipliği yaparken, en sonunda "Nesin sen?" diyerek tamamladım sözümü, gözlerim uykuya teslim olurken...

ᕙ 🍁 ᕗ

NiaRex olarak iyi okumalar dileriz!

Bölüm sonu