11 (Zawgyi)

1.1K 34 0
                                    


ေဂ်ာက္!

"ဟင္!! အင့္...ဟာ..လန့္သြားတာပဲ"

ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႕ လူကို တင္ပါးကေန ပင့္ခ်ီၿပီး
နို႔ကိုအတင္းစို႔လာတဲ့ လူဆိုးေကာင္။

တကယ္! သားေမြးၿပီးေနာက္ပိုင္း
ရဲတင္းၿပီးလုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနတာ...

"ႁပြတ္စ္! ႁပြတ္ ...ႁပြတ္..."

"အင္းးး ျဖည္းျဖည္းစို႔ပါ ထြက္မေျပးပါဘူး"

"ႁပြတ္စ္! မင္းက အသာတၾကည္ခြင့္ျပဳလို႔လား..
အခုေတာင္ ခိုးညွစ္ထုတ္ေနတာမလား ႁပြတ္"

"နို႔စို႔ရေအာင္ ကေလးလား အာ့... မကိုက္နဲ႕ေလ"

"ႁပြတ္စ္! ႁပြတ္စ္! လြမ္းေနတာ ဒီကိုယ္နံ႕ေလးကို ရှုူးးး!"

ဂုဏ္ဓန အလြာ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကို
ကုတင္ဆီသို႔ခ်ီရက္တိုင္း ေခၚလာလိုက္သည္။

"သား နိုးသြားမယ္ "

"ႁပြတ္ မနိုးပါဘူးကြာ ႁပြတ္"

"ဟင္းးး မလ်က္နဲ႕ စို႔ရင္လည္းေကာင္းေကာင္းမစို႔ဘူး
အာ့...အဲ့တာေၾကာင့္ မစို႔ခိုင္းခ်င္တာ"

"ႁပြတ္စ္!! ဘာေျပာတယ္!"

"အာ့.. "

အလြာ စကားမွားသြားၿပီ၊ သူ႕ကိုမစိူ႕ခိုင္းေစခ်င္တာသိသြားလို႔
အားနဲ႕အသံရွည္ျမည္တဲ့အထိကို ဆြဲစုပ္ပစ္တာ။

"ျပန္ေျပာပါဦး ကိုယ့္ကို တကယ္မစို႔ေစခ်င္တာလား ဟမ္?"

လက္ႀကီးႏွစ္ဖက္နဲ႕ ရင္သားႏွစ္ခူလုံးကို
အုပ္ၿပီးဆြဲညွစ္ေနတာေၾကာင့္ နာက်င္လာရသည္။

"အာ့. နာတယ္ မညွစ္ပါနဲ႕ အလြာေျပာတာက အာ့.
ကိုကိုေလးက သားစို႔သလို ပုံမွန္မစို႔ေတာ့
စိတ္ထဲေနရခက္လို႔ပါ"

ဂုဏ္ဓန ညစ္က်ယ္က်ယ္အၿပဳံးႀကီးနဲ႕

"ေျပာစမ္း! ဘယ္လိုေနရခက္တာလဲ ႁပြတ္စ္!"

"မ..မသိဘူး"

"ဟက္! လိမ္တယ္ေပါ့ "

ပလပ္!! ပလပ္!!!!

"ဟင္းးးး ကိုကိုေလး~~~~"

ဂုဏ္ဓန သူေမြ႕ထားလို႔နီရဲေနတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာပါမက ရင္ဘက္တစ္ခုလုံးကိုပါ လွ်ာနဲ႕အႏွံ႕ေလွ်ာက္လ်က္ပစ္သည္။

for the rest of my lifeDonde viven las historias. Descúbrelo ahora