Karanlığın Gölgesi

Bölüm 19-Janiko'nun Yeri

- Abla!

Yavuz ablasının açılan ellerini görmezden geldi. Kadının elindeki janiko yazan peçeteyi işaret etti.

Ablasıymış demek!

-Bizde bir yemek yiyecektik, sen yedin herhalde !

Soğuk nevale ! Ablan o senin ablan !

Kadın Yavuz'u umursamadı ve gülümsemesini bozmadı.

- Yedim ama sizinle de bir çay içerim !

Yavuz sıkıntıyla Kasım'a döndü.

-Yengene kapıyı aç!

-Ne yengesi abi? 

Kasım kaşını kaldırdı. YENGE lafı yasaklı değil miydi?

Yavuz derin bir nefes aldı. Kasım olmayacak yerde yenge lafını ağzından düşürmüyor, ablasının yanında ne yengesi diye soruyordu. Öfkeyle adama bir bakış attı. Kısa ve mesajı olan bir bakış. Yavuz daha fazla Kasım'a dikkat etmedi. Merdivenleri çıktı, kadınlar için restorandın kapısını açıp eliyle buyur etti. Onlar girdikten sonra ise kapıyı Kasım'ın yüzüne bıraktı.

Restoranda bir kaç müşteri vardı ancak tenhaydı. Yavuz köşede masaya kadar öncülük etti. Otururken yüzü anlık olarak acıyla buruştu. Adam Serra'nın karşısına ablasının yanına oturmak için yönelişini eteğinden çekerek engelledi. Eteğinden çekmesiyle Serra dengesini kaybetti, Yavuz'un kucağına düştü. Zaten bu kıza ne zaman dokunsa uçuyordu !

-Ahh 

Serra anlam veremeyerek kafasını çevirdi ama bu da bir hataydı. Burun buruna gelmişlerdi! Yavuz'un sıcak nefesiyle yüzü kızardı. Adamın kurumuş ince dudakları parça parça olmuştu.

  Lezzetli! 

Telaş ve utançla aklında ki düşünceleri dağıttı.

- Ne yapıyorsun ? 

Kızın kucağındaki yumuşacık bedeni, kafasını çevirirken dirseğini yarasına gömmesini bile unutturmuştu. Onun kızaran yanaklarına ve güçlükle konuşmasına baktı. Yavuz adeta donmuştu.

Serra adamdan daha hızlı toparlanıp hemen onun yanındaki sandalyeye oturdu. 

Lezzetli mi ?  Salak iç ses neler düşünüyorsun sen ? -Gurmeyim ben gurme ve açım ! ? Mantıklı...

Serra iç sesiyle hararetli bir muhabbete başlamıştı. Yavuz'un ablası Leyla onlara muzipçe baktıktan sonra boğazını temizledi.

-Öhm , öhm...Aşk seni bile değiştirdi demek Yavuz.

-Ne aşkı ?

-Sizin aşkınız!

-...

-Aydan'la seni hatırlıyorum da bir şeyler eksik gibiydi.

-Aydan'la bir alakam olmadığını ve olmayacağını sana kaç kere söylemiştim!

-Yine de senin gibi görev adamının o evliliği kabul edeceğini düşünmüştüm.

Serra bütün dikkatini bu abla-kardeş konuşmasına verdi.

Bu şeytanın sevdiği bir kadın mı vardı yani ? 

-Ben her şeyi...

Leyla çok kez dinlemiş gibi kardeşinin lafını böldü.

-Bizim mutluluğumuz için bir şeyler yapsaydın o evden annemi ve beni alır, ayrılırdın !

-Babamın mirasını bırakacak değilim !

-Öfken ve hırsın gözünü kör etmiş! En azından bizim için yaptığını söylemeyi kes!