SWEETHEART 13: Someday My Prince

CHAPTER NINE

HOW SHE missed her parents. Their deaths had left a void in her heart. Kung wala si Nana Mameng, she wouldn't know how to cope.

And ofcourse, there was Prince. Though she hadn't depended on him emotionally-not for the lack of trying, but he isolated himself-he took care of the financial aspect of her life. Bagaman kay Prince ibinabatay ni Nana Mameng ang pasya na may kinalaman sa kanya.

Isang buwan matapoS ang libing ng mommy niya'y sama-sama silang bumalik sa Maynila. Sa tulong ng abogado ng daddy niya'y bumili sila ng bagong bahay saisang di-kilalang subdivision sa Quezon City.

It was a two-bedroom bungalow. Dalawang silid na sa palagay niya'y higit pang malaki ang servant's quarter sa dating bahay nila. At isang maliit na dining room na Sa ilang hakbang lang ay naroon na rin ang maliit na living room.

And to her horror, with only one small toilet and bath!
It was a doll's house! She wanted to scream.

Sa tingin niya'y papasok ang bahay na iyon sa loa ng dati nilang bahay. And she couldn't imagine how some people could move around in such a small house.

Ininda niya nang labis ang magkakasunod na
pagkawala ng mga magulang niya, gayundin ang lahat ng mahahalagang bagay sa buhay niya. Ang mga sasakyan nila; ang ilan sa mga mahahalagang kasangkapan na pag-aari na ng mga magulang hindi pa man siya ipinapanganak ay naroon na; ang mga kaibigan at ang mga classmates niya sa Montessori.

Subalit nang basahin ng abogado ang testamento ng mga magulang niya na hinirang ng mga itong guardian niya at tagapamahala ng natitirang ari-arian ng mga Williams si Prince ay naibsan ang pamimighati niya.

She had a terrible crush on him, kahit na n0ong unang ipakilala ng daddy niya si Prince sa kanila. Kaya naman lagi siyang nakabuntot dito kung wala rin lang klase.

At naisip niyang magkakasama sila sa iisang bahay... sa isang maliit na bahay kung saan walang sandaling hindi niya ito makikita. Sa kauna-unahang pagkakataon ay na-appreciate niya ang kaliitan ng bahay na nilipatan nila.

Only to find out na hinintay lang nitong maka-graduate siya sa elementarya at agad itong nagpaalam kay Nana Mameng na babalik sa farm.

"Y-you can't leave me, Prince... " nakatingala siya rito, nag-iinit ang sulok ng mga mata sa nagbabadang mga luha.

"Lana, hindi ako maaaring manatili rito.
Kailangan kong sajarm mamirmihan at pagyamanin ang naiwan ng mga magulang mo, para sa iyo, "

"Then let me go with you, " she begged.

He sighed heavily. "Hindi ang farm ang buhay
para sa iyo, Lana. High school ka na sa pasukan, at nasa kabisera ang mataas na paaralan. Kung sa Sta. Esperanza ka mag-aaral ay isang oras na pahirapang biyahe paroon at isang oras din pauwi. "

"It doesn't matter, as long as I'm with you!"

"Lana, nakikiusap ako. Paano ang bahay na
ito? Binili ito para sa iyo... "

"You can sell this back!" git niya sa insolenteng
tinig. "I'm your ward now. You are responsible for me!"

"Hindi ko tinatalikuran iyon. Kaya nga
magtatrabaho ako," he said impatiently. "Nariyan si Nana Mameng, hindi ka niya pababayaan."

Dinampot na nito ang knapsack at isinabit sa likod. "Sisikapin kong dalawin ka rito sa lahat ng librengnpagkakataon," sabi nito bago tuluyang lumabas.

Nasa labas na ng pinto si Prince nang sumigaw
SI Delaney. "I hate you, Prince! I swear, I really hate you!"

Subalit ni hindi lumingon si Prince.