SWEETHEART 13: Someday My Prince

CHAPTER SIXTEEN

DELANEY was too tired, too angry, and too jealous to even take the desired nap. Mula sa itaas sa master's bedroom ay naririnig niya ang tawanan ng dalawa at ang splashes ng tubig sa pool.

Nagrerebelde ang loob niya. Mag-asawa pa rin sila ni Prince at wala pa itong karapatang magkaroon ng ugnayan kay Cleo. Not to mention the fact that this was her house, her property! He had no right at all!

Mag-asawa kayo ni Prince sa pangalan lang.
Delaney, wika ng kabilang bahagi ng isip niya. At ano ang malay mo kung ano ang ginagawa nila sa nakalipas na panahong nasa ibang bansa ka?
Nagkataon lang na narito ka ngayon. You are the intruder.

Sukat sa naisip, ang unan na itinakip niya sa ulo niya upang hindi marinig ang mga tinig sa ibaba ay mabilis niyang binitiwan na tila iyon makamandag na ahas. Bumalikwas siya ng bangon at tumayo mula sa kama. Nanlalaki ang mga mata niya habang tinititigan ang four-poster king-sized bed.

This was Prince's bed. Hindi imposibleng isiping dinadala nito roon si Cleo at maaaring nagtatalik ang mga ito sa a mismong kamang iyon. Kasabay ng ganoong kaisipan ay mabilis na naglaro sa isip niya ang mga hubad na katawan nina Prince at Cleo sa ibabaw ng kama.

Tumaas ang kamay niya sa bibig upang mapigil ang pagkawala ng ungol. Angry tears welled in her eyes. Upang pagkatapos ay agad ding tumingala upang ibalik ang mga luha. She couldn't afford to be emotional. Wala siyang karapatang magalit. Wala siyang karapatan kay
Prince maliban sa pangalan nito. Pangalang kahit siya ay hindi rin naman niya makuhang gamitin.

Hindi siya nagtungo roon upang saktan ang sarili. She had to get hold of herself. Papipirmahan niya kay Prince ang mga papeles. And once he attached his signature to the documents any time this day, then she
could leave.

Pagkatapos ay malaya na niyang tatanggapin ang pag-ibig ni Jordan. Agad niya itong yayayaing pakasal. And Prince and Cleo could go to hell for all she care!

Humakbang siya palabas. Hindi niya kayang matulog sa kamang iyon.

THE DOOR creaked when Prince turned and pushed the door open. Subalit hindi nagising si Delaney. Nakadapa ito sa unan. Ang isang kamay ay nakabitin sa kama. She had changed into her oversized T-shirt. Her reddish brown hair still tied at the back of her neck, bagaman lumuwag na iyon at may mga kumawalang hiblang tumatabing sa pisngi nito.

Naisip niya ang anyo nito kaninang bago dumating si Cleo. Isang taong mahigit lang ang nakalipas mula nang huli silang magkita. But she was all grown up. She was so cool and sure of herself. And seemed to be out of his life. He didn't know if he could accept that.

At hindi rin niya alam kung tama ang ginawa niya.

Bumaba ang mga mata niya samga labi nito. They were slightly parted. Soft and inviting...

He closed his eyes and imagined her the way she had looked when she was nineteen. On the hill. She was standing before him in that tight jeans, with her cinnamon hair windblown...

"Aren't you going to say something, Prince?
Hindi mo man lang ba ako kukumustahin?"

Prince cleared his throat. Inalis ang sumbrerong buli mula sa ulo na nagbabadyang liparin ng hangin. Sinuyod ng tingin ang kaharap. Delaney Williams.

She was right. She was nineteen, nearly twenty.. taller and... lovelier. Lovelier than Kaila ever was. Lovelier than she was at sixteen. Nang una niyang mapunang may mga lalaki nang nagkakagulo rito. When he realized with a pain in his heart that sooner or later Delaney would meet another guy, isang lalaking mamahalin nito.

Her coloring was frankly exotic. Kombinasyon kulay nina, Zach at Kaila. Her reddish brown hair had traces of gold, na lalong nagiging prominente habang tinatamaan ng sinag ng panghapong araw. Perhaps it had been there when she was a kid, he just hadn 't noticed. Her soft bluish-purple eyes were long lashed. Kumikislap ang mga mata nito habang nakatingala at nakangiti sa kanya.