Andrea | ✔️ GEPUBLICEERD

2/ landing

Nadat de stewardess was langsgekomen met heerlijk geurende koffie, kwamen ook Laurel en Chloé langzaam bij van hun winterslaap en begon de opwinding het van de studenten over te nemen.

De zon kleurde de hemel felroze, maar dat zagen ze nauwelijks.

Chloé - de eeuwige planner - had lijstjes gemaakt van alle dingen die ze per se moesten zien, van clubs die de moeite waard leken te zijn om 's avonds eens een kijkje te gaan nemen tot ijssalons waar ze echt Italiaans ijs moesten proeven of koffiebars waar ze 's morgens hun cappuccino moesten halen.

De hele week lang was Rees Facebook - en zonder twijfel ook het Facebook-profiel van de anderen - ontploft met berichtjes in de Rome-groep van Chloé die iedereen erop wees om toch chique kledij in te pakken, of een berichtje dat ze ook echt wel hun trui van de universiteit moesten meenemen om het groepsgevoel aan te wakkeren.

Ree - die had meegeholpen met het opzoekwerk - had alles over haar heen laten komen. Ze kende haar vriendin en ze wist dat ze Chloé gewoon het beste rustig kon laten doen. Wie weet zou er iets tussen zitten dat echt de moeite waard zou zijn en anders hadden ze Chloé gewoon blij gemaakt.

Naar goede gewoonte waren Daniel en een paar andere jongens vergeten om chique kledij zoals een net kostuum mee te nemen.

"Heb jij je creditcard bij je?" vroeg Ree met een brede glimlach aan Finn.

"Jij betaalt?" vroeg hij.

Ree leunde naar hem toe en keek hem engelachtig aan. "Enkel met jouw creditcard, schat." Ze knipoogde naar hem en duwde haar lichaam weer naar achter.

"En waar zal mijn personal shopper me dan naartoe brengen?"

"Oh, dat is een makkelijke. Via Condetti, natuurlijk, mi amore. Wat Armani zal je prachtig staan," fleemde ze.

"Mi amore is Spaans, lieverd," lachte Daniel.

"Dat maakt niet uit. Het gaat om de inhoud," wimpelde Ree het tegenargument weg met een vaag gebaar van haar hand.

"Heel diep gesproken, Ree," plaagde Laurel haar vriendin.

Ree grijnsde.

"Maar we moeten echt wel shoppen," zei Chloé. "Echt, Rome is blijkbaar heel leuk en echt de moeite om op stap te gaan en als jullie de clubs niet in mogen -" met haar hand gebaarde Chloé nerveus naar de jongens - "is er niets leuks aan. Wie moet ons dan beschermen tegen die opdringerige Italiaanse jongens die gek zijn op blonde meisjes?"

"Zolang ze mij maar niet beschermen tegen knappe Italianen met een ijssalon," grijnsde Ree.

"Oh, Ree, moet je ons iets vertellen?" vroeg Daniel, die haar knie aantikte. "Heb je stiekem grootse plannen gemaakt?"

"Sinds wanneer heeft Ree geen grootse plannen?" merkte Laurel nuchter op.

"Nou, jullie hebben me door. Eigenlijk is deze reis gewoon een dekmantel voor mijn eigenlijke doel: een knappe Italiaan met een ijssalon zoeken, trouwen en voor de rest van mijn leven vrolijk ijsjes eten als voorproefster. Ik hang, ik beken."

"Klinkt als een geweldig plan," merkte Chloé op. "Je bent wel een klein ieniemienie dingetje vergeten, lieve schat."

"Oh ja? Wat dan?" vroeg Ree, die wakker werd uit haar prachtige dagdroom.

"Je spreekt een klein mondje Italiaans. Hoe wil je die arme stakker in godsnaam je eeuwige liefde verklaren, laat staan ten huwelijk vragen?"

"Makkelijk. In de universele taal van de liefde," verklaarde Ree doodsimpel met het ophalen van haar schouders.