Andrea | ✔️ GEPUBLICEERD

20/ verkenning

De voorlaatste dag in Rome was gereserveerd voor de Capitolijnse musea, erg bekend hier in de stad. Deze herbergden een grote collectie klassieke kunst en beelden uit de renaissance. Van Jenkins mochten de studenten de hele voormiddag vrij rondlopen in de twee gebouwen en aantekeningen maken.

De groep studenten was al snel uiteengevallen in kleinere groepjes en Ree was door Laurel en Chloé meegesleurd naar een rustig plekje in een bijkamer.

"En?" vroeg Laurel, met haar handen ongeduldig in haar zij. Boven haar stond een marmeren standbeeld van een onverbid- delijke paus die Ree streng aankeek boven zijn scepter, met een hand wijzend naar de hemel. Alsof hij haar daden van gisterenavond beloonde met een gouden toegangskaartje naar het hiernamaals, bedacht Ree grijnzend.

"En wat?" vroeg Ree onschuldig, terwijl ze deed alsof ze opeens hevig geïnteresseerd was in de gedetailleerde uitleg die bij het standbeeld stond. Haar wangen kleurden zachtroze en haar ogen glansden opvallend.

Chloé rolde met haar ogen en trok Ree weg van het informatieplaatje. "En Theo, duidelijk!" fluisterde ze dringend terwijl ze Ree naar zich toe draaide. "Je hebt de blik in je ogen van een kat die net een volledig kommetje room heeft binnen gewerkt!"

Ree grijnsde schuldbewust en het tipje van haar tong schoot even door haar tanden. Die vergelijking zat niet ver van de waarheid.

"Komaan, details, jongedame!" Laurel trok aan Rees arm. "Anders martelen we je wel met een of ander eng marteltuig dat hier ligt."

Ree stak nu volledig haar tong uit, terwijl ze achteloos haar haren naar achter kamde met haar vingers. Laurel schudde geamuseerd het hoofd. Dit was Ree die zich klaarmaakte om de details te geven.

"Nou, hij was er gisterenavond niet toen ik naar de hotelkamer ging na het eten,' begon Ree, terwijl de meisjes doorheen de kamers van het museum slenterden. De barokke inrichting lieten ze achter hen terwijl zonnestralen doorheen de hoge ramen vielen. Het was een heerlijke dag in Rome.

"Dus jij had mooi de kans om jezelf in je beste lingerie als een wulpse poes op het bed te draperen?" vroeg Chloé, onschuldig opkijkend vanonder haar wimpers. Haar blauwe ogen hadden een ondeugende schittering. Het was leuk om Ree op stang te jagen.

Het leverde Chloé een fikse tik op tegen haar bovenarm. "Nee," zei Ree, die opnieuw met een hand door haar haren ging. "Ik was gaan douchen om mezelf te kalmeren na ons gesprek."

Laurel giechelde. "Ree die met haar geweten en haar schuldgevoelens worstelt. Een primeur."

Ree porde haar en voelde hoe haar goed humeur langzaam afnam. Ze had helemaal niet meer aan Lise gedacht tot nu. Ze besefte dat Theo een relatie had. Dat was ze haast vergeten sinds Theo haar had gekust en haar hele weerstand had verbrokkeld.

Die ochtend was Ree wakker geworden met een grijns van oor tot oor. Haar lichaam had stijf aangevoeld. Details kwamen terug en ze kon de warme arm die over haar middel lag duidelijk voelen.

Ree had zich omgedraaid en naast haar lag Theo lekker te slapen met zijn andere arm onder zijn hoofd gevouwen.

Met een glimlach had ze haar vingers door zijn weinige borsthaar laten gaan. Theo was wakker geworden van die beweging en had haar slaapdronken aangekeken, naar zich toegetrokken voor een langzame, tedere kus die hen beiden opeens klaarwakker maakte.

Ree voelde hoe haar wangen rood werden toen ze terug zijn beide handen op haar huid kon voelen. Ze hadden bijna het ontbijt gemist.

"Dus jij staat onder de douche en Theo komt binnen en dan bespring je hem?" Chloé greep Rees mouw vast en trok haar mee naar een volgende rustige kamer in het museum. Er was niemand die zich voor de Etruskische beelden interesseerde - of niemand die wist dat deze kamer überhaupt deel uitmaakte van het museum. Chloé bezat duidelijk het griezelige talent om de afgelegen kamers van elk gebouw te vinden.