Andrea | ✔️ GEPUBLICEERD

15/ gevoelens

Chloé dirigeerde de anderen na het avondeten - en het zeer lange natafelen, onder de vorm van cocktails drinken in het zaakje waar ze de tweede avond hadden gezeten - naar Anima, een nachtclub die niet al te ver van het hotel lag.

Ree, die vlak naast Theo liep, besefte opeens dat ze niet voldeed aan de gevraagde dresscode van de club. Ze had enkel haastig een ander T-shirt aangetrokken, was snel met een borstel door haar haren gegaan en had haar make-up lichtjes bijgewerkt terwijl ze op Theo had gewacht.

"Chloé." Ree greep Chloés arm toen ze het hotel passeerden. "Ik moet me omkleden. In een jeans kom ik niet binnen." Reegebaarde naar haar kledij.

Chloé bekeek kritisch de outfit van Ree. In een T-shirt met een opzichtige opdruk, een gescheurde jeans en sneakers zou Ree inderdaad worden geweigerd aan de ingang. Gelukkig voor Chloé hadden de heren allemaal een hemd aan en min of meer fatsoenlijke schoenen - zelfs Theo droeg opgepoetste, bruine schoenen. Laurel en Chloé droegen elk een donker jurkje dat strak aansloot en hoge hakken. Enkel Rees outfit sprong eruit.

"Wil je dat er iemand bij je blijft terwijl je je omkleedt?"

Snel schudde Ree het hoofd. "Nee, ga maar. Ik ben toch over een kwartiertje, halfuurtje maximum, klaar. Ik vind jullie binnenwel."

Zonder om te kijken haastte ze zich naar het hotel en rende meteen door naar de trappenhal, op weg naar haar kamer. Ze had geen idee hoelang het duurde om binnen te komen of hoelang de wachtrij was voor de ingang van een club op een doordeweekse avond, maar dat belette haar niet om nog snel te douchen.

Nadat ze waren teruggekomen van hun stiekeme uitstapje in het 'Rome van Theo', had Ree te weinig tijd gehad om zich volledig om te kleden, laat staan uitgebreid te douchen. Theo was die avond degene geweest die als eerste de badkamer mocht claimen voor het avondeten en hij had zijn tijd genomen.

Maar dit was de eerste keer dat ze uitging in Rome en Ree wilde dat het goed was. Als in: fris gewassen. En het liefst in een jurkje dat voldeed aan de dresscode.

Na de snelle, ijskoude douche - geen warme, slaperig makende douche voor het uitgaan - ging Ree met handen nat van haarlak haar warrige haardos te lijf. Doordat ze op haar kruin in haar haren kneep, kreeg ze bovenaan heel wat volume. Dankzij de haarlak, die snel opdroogde, was Ree er zeker van dat het kapsel de hele avond door zou blijven zitten. Haar haren wogen te veel om op te steken als ze toch zou dansen.

Ree zette haar iPhone op de luidste stand, klikte door naar een leuk nummer en stak het toestel in een glazen beker op de wastafel. Meteen weerklonk een populair popnummer doorheen de hotelkamer, dat ervoor zorgde dat Ree al dansend zichzelf probeerde op te maken.

Eerst deed ze een beetje foundation op - niet te veel, want ze had geen zin om straks haar hele huid nog te boenen als ze enkel wilde gaan slapen. Die fout had ze al eens gemaakt en ze had gezworen het nooit meer te doen. Daarbij, in het halfduister van de club zou ze niet veel nodig hebben om de oneffenheden te verdoezelen.

Haar ogen maakte ze op met een kohlpotloodje dat ze verhitte met een aansteker en daarna uitveegde. Daarover ging wat dieppaarse oogschaduw die haar ogen meer groen dan bruin maakte. Haar wimpers zette ze aan met flink wat lagen mascara.

De laatste oneffenheden haalde ze weg met een beetje concealer. Ze poederde haar huid en keek naar haar spiegelbeeld.

Bijna klaar, dacht Ree terwijl ze nog wat verzorgende lippen- balsem aanbracht.

Nog een allerlaatste keer ging ze met haar handen door haar haren en sprintte daarna naar de kleerkast. De handdoek liet Ree op de grond vallen en ze hees zich snel in haar schoon ondergoed.