paper cut new version

part 8

تاریخ پخش قسمت شب کریسمس برنامه رومیت با تاریخ ضبط اختتامیه و کنفرانس خبری سریال روی زمین فرشته ای نیست یکی شده بود.
هنوز تا ضبط کنفرانس خبری چند دقیقه ای باقی مونده بود و من تک و تنها در اتاق انتظار در حال خوندن کامنت ها و مقاله هایی بودم که درباره سریال و برنامه رومیت منتشر شده بود.

" در پی پخش قسمت اخیر برنامه رومیت فن های اکسو با دیدن مکنه گروه مورد علاقه شون که بعد از دلتنگ شدن برای خانواده اش با آنها تماس گرفت و ابراز دلتنگی کرد احساساتی شده و در حال امضای درخواستی مبنی بر صدور اجازه ملاقات کیم موبین با خانواده اش هستن"

کامنت ها پر از احساس همدردی و دوست داشتن بود و به لطف درخشیدن سریال و برنامه رومیت دیگه خبری از اون همه هیت و کامنت مخرب نبود. نه اینکه به کلی هیت ها تمام شده بود، نه هنوز هم آدم های نژاد پرست زیر پست ها و مقاله های من زیاد پیدا میشد اما حالا من طرفداران خودم رو داشتم‌ و دیگه همه چیز به بدی سابق نبود. کامنت های خوبشون رو میخوندم و سرشار از انرژی مثبت میشدم و از کامنت های بد بدون خوندن گذر میکردم تاثیرگزار ترین کامنت ها این ها بود:

- وقتی دیدم داره گریه میکنه قلبم ‌فشرده شد. میخواستم‌ بغلش کنم و ازش بخوام‌که دیگه گریه نکنه.
- همه میگن اون بزرگ شده اما اون هنوز یه همستر کوچولوعه که دلش مامانش رو میخواد.
- پس اس ام داره چکار میکنه؟ لی سومان تو هم باید مثل جی وای پی با یه سوپرایز به آیدولت هدیه میدادی.

- من عاشق رابطه مادر فرزندی لیدر و مکنه ام
- اونجایی که موبین شی گفت که لیدری مثل یه مادر از چهارده سالگی بزرگش کرده و مراقبش بوده از چشمای من فقط قلب میبارید
- این قسمت برنامه پر از مومنتای مادر فرزندی بین لیدر و مکنه بود باید از کارگردان و عوامل این برنامه حسابی ممنون باشیم.

تقه ای به در خورد و ورود یکی از عوامل ضبط باعث شد من دست از خوندن بقیه کامنت ها بکشم.
- ما برای ضبط آماده ایم‌ لطفا تشریف بیارید.
از جا بلند شدم و همراهش بیرون رفتم. کارگردان نویسنده و بازیگرهای اصلی سریال همگی پشت استیج منتظر بودن تا با اشاره عوامل وارد صحنه بشن.

کارگردان ضبط از طریق بی سیم به کارمندش اشاره کرد و اون ما رو به سمت استیج راهنمایی کرد با ورود دسته جمعی ما فلشر دوربین خبرنگاران شروع به فعالیت کرد و صدای تشویق طرفدارها سالن رو پر کرد.

بعد از مراسم معارفه و فن سرویس های برنامه ریزی شده نوبت به سوال و جواب خبرنگارها رسید. اکثر سوال ها از کارگردان و بازیگر اصلی پارک سئوجون بود. یکی از خبرنگارها دست بلند کرد و این بار نوبت به سوال از من رسید:
- سوال من از کیم موبین شی هست

سعی کردم ذوق و شوقم رو بابت مخاطب شدن نشون ندم و مودبانه رفتار کنم. خیلی کوتاه سر تکون دادم و منتظر سوالش شدم:
- موبین شی خیلی از بیننده ها و نتیزن ها درباره این سریال گفتن که سریالی هست که اون ها رو دچار سندروم شخصیت دوم کرده. یعنی خیلی ها معتقد بودن که علاقه شون به نقش شما که نقش دوم بوده به اندازه نقش اول سریال بوده نظری در این باره ندارید؟