ငါ့မေမေက နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပြီး မျှော်လင့်နေပြန်ပြီ။

အပိုင်း 52

အပိုင်း 52- လင်းပေါင်အား နမ်းပေးရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။

ဒန်ဘီသည် ယခင်က အုန်းမွှေးသကြားလုံး များကို စားဖူးသည်။ သကြားလုံးများသည် အရသာရှိသော်လည်း အသားသည် သကြားလုံးထက် ပိုမွှေးပြီး အရသာပိုရှိတယ်။ သူက အသားကို ပိုကြိုက်တယ်။

"ဘယ်သူပြောတာလဲ? ! သကြားလုံးတွေက ပိုအရသာရှိတာ၊ ငါ့သကြားလုံးကပိုအရသာရှိတယ်လို့ပြောလိုက်စမ်းပါ၊ မင်းပြောတာနဲ့ ငါ့လက်ထဲကသကြားလုံး မင်းကိုပေးလိုက်မယ် "! ဝမ်တိုဒူးက အလျော့မပေးဘဲပြောလိုက်သည်။

"မင်းဘာလို့ ဒီလောက်အကဲဆက်နေရတာလဲ?" ကူလင်းက ဝမ်တိုဒူးကိုကြည့်ပြီး အထင်အမြင်သေးစွာပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော် ဂရုမစိုက်ဘူး။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် အရသာရှိတဲ့ ငါ့သကြားလုံးတွေက အရသာပိုရှိတာ။ လင်းပေါင် ငါ့ကို မြန်မြန်ပြော၊ ငါ့သကြားလုံးတွေက ပိုအရသာရှိတာလို့ " ဝမ်တိုဒူးသည် ထိုသကြားလုံးများကိုခက်ခဲရရှိခဲ့ပြီး သူက သူ့သူငယ်ချင်းတွေကိုကြွားချင်သော်လည်း သူတို့က အသားမည်မျှ အရသာရှိသည်ကို ဆွေးနွေးကြမည်ကို မည်သူသိမည်နည်း။အဲ့ဒါက သူ့ကို မခံချိမခံသာ ဖြစ်စေခဲ့သည်။

လင်းပေါင်က ဝမ်တိုဒူးကိုကြည့်ပြီး ဒီလူဆိုးကောင်က သူမကို ဘယ်လိုအနိုင်ကျင့်လေ့ရှိတယ်ဆိုတာ သတိရသွားတယ်။

ဝမ်တိုဒူး ၏ဖခင်သည် ရွာရှိ လက်သမားတစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူ့မိသားစု၏ အခြေအနေမှာ ကောင်းမွန်သည်။ သူ့အဖေက မြို့ထဲကို အမြဲသွားလေ့ရှိပြီး မုန့်တွေ ရံဖန်ရံခါ ယူလာပေးတယ်။ ၎င်းတို့အနက်မှ သကြားလုံးများသည် လင်းပေါင်၏အကြိုက်ဆုံးဖြစ်သည်။

အရင်တုန်းကတော့ ဝမ်တိုဒူးက လင်ပေါင်ကို သဘောကျပြီး လင်းပေါင်ကို သူ့လက်ထဲက မွှေးကြိုင်တဲ့ မုန့်တွေနဲ့ လဲလှယ်ပြီး လင်းပေါင်က သူ့ကို နမ်းပေးဖို့တောင် အကြံပြုခဲ့ပါတယ်။

လင်းပေါင်သည် ထိုအရာကို သဘာဝအတိုင်း မလုပ်ခဲ့ပေ။ ထိုအချိန်မှစ၍ ဝမ်တိုဒူးသည် သူမရှေ့တွင် အရသာရှိသောအရာမှန်သမျှကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ထုတ်ဖော်ပြပြီးကြွားတော့သည်။