I fell in love with him..

* hoofdstuk 15

* hoofdstuk 15

Jessie's POV.

Weer wordt ik gebeld. 'Jason <3' ik neem een diepe zucht en neem op. "Jessie, waarom neem je niet op?" vraagt hij boos door de telefoon. "Jezus Jason. Waarom denk je?" zeg ik op een geïrriteerde toon. "Ik was het gewoon vergeten, je doet echt zielig" zegt hij. "Wat? Ík doe zielig? Wie is hier degene die zielig doet. Alsjeblieft Jason doe normaal." zeg ik. "Jessie!" schreeuwt hij. Ik hang op. Meteen stromen er tranen over mijn wangen.. We hebben ruzie, en hij schreeuwde tegen me.

*zondag, 19;00 uur*

Mijn balkon deur stond open. Ik heb Jason sinds die dag niet meer gesproken. Justin wel, een keer via het balkon weer.. Ik hoor een auto aanrijden en stoppen. Er gaan drie portieren open en dicht. "Ik ga even langs bij Jessie, we moeten nog even aan dat project werken die morgen af moet" hoor ik Jason's stem. "Ja, help je eerst even met de spullen?" vraagt zijn moeder. Ik hoor voetstappen en dan hoor ik de auto op slot gaan.

Niet veel later gaat de deurbel. Ik zucht en loop het balkon op, maar Jason ziet me niet. Hij groet mijn ouders. Hij gaat naar binnen. Daarna hoor ik voetstappen op de trap. Ik hoor mijn deur langzaam open gaan. Op dat moment komt Justin het balkon op. Ik glimlach en zwaai even. Ook hij zwaait. "Jessie?" hoor ik Jason van uit mijn kamer. "Balkon.." zeg ik zacht. Hij komt aanlopen en kijkt me stil aan.

Na een tijdje stilte mompelt hij wat. "Wat?" vraag ik en kijk op. "Het spijt me.." zegt hij zacht. Ik zucht en draai me om. Ik kijk naar de overkant, Justin loopt net terug naar binnen zie ik. Ook ik loop naar binnen met Jason achter me aan. Ik ga op de zijkant van mijn bed zitten. "Jason, ik zou niet boos worden als je niet zo'n dom excuus zou hebben.." zeg ik zacht. "Ik weet dat het een dom excuus was.." zegt hij. "Sorry" zegt hij zacht en kijkt me aan. Ik glimlach en omhels hem. "Ik heb wel aan je gedacht hoor.. Heel veel zelfs" zegt hij. Ik grinnik.

*volgende ochtend*

Ik word wakker van mijn wekker. 7 uur al? Ik zucht en sta op. Ik neem een snelle douche en kleed me aan. En jeans met een oversized trui. Ik stijl mijn haren en doe het in een staart. Ik loop de trap af en groet mijn moeder.

"Ik had geen tijd om een ontbijt klaar te maken. Schiet op ik rijd langs Starbucks" zegt ze. "Wat? Nee. Dat hoeft niet. Rijd maar gelijk naar school." zeg ik geschrokken. "Nee, ik ga je niet zonder ontbijt naar school sturen" zegt ze. Ik zucht. In de hoop dat Bas niet werkt loop ik de deur uit en stap in de auto.

Mijn moeder stopt voor Starbucks. "Oh, zie je, Bas werkt ook. Die heb ik lang niet gezien.." zegt mijn moeder. "Ja, whatever" zeg ik en stap uit. Ik loop stil naar binnen. Bas draait zich om. "Goeie morgen" zegt hij. Ik glimlach zwakjes. "Zoals gewoonlijks hè?" vraagt hij. Ik knik en leg 5 euro neer naast de kassa. Hij geeft mijn wisselgeld aan "Nee. Hou maar eh" zeg ik zacht. "Ik heb je stem gemist.." zegt hij. Op dat moment komt een andere klant binnen. "Euh" zegt hij en draait zich meteen om. Hij maakt mijn koffie klaar en geeft het aan. "Kan ik je bellen?" vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Heb je nog met jason?" vraagt hij. Ik knik. "Doei he" zeg ik en loop snel weg. Ik stap in en doe mijn gordel om. Ik neem een slok en kijk uit het raam. Trek had ik niet meer. Ik zucht diep. "Tot vanmiddag" zegt mijn moeder. "Doei" zeg ik en stap uit.

Ik loop naar binnen en loop snel naar mijn kluisje waar ik mijn jas in prop. "Hee Jessie" hoor ik achter me. "Hey Dylan" zeg ik en glimlach. "Waar is Jason?" vraagt hij. "Uh. Weet ik eigenlijk niet" zeg ik. Inderdaad. Waar is hij? Ik kijk op mijn mobiel als hij trilt. "Ik ga even" zegt Dylan. Ik knik.

Van: Jason.

Kom naar het pakje naast school. Eerste 2 uur valt uit x

Naar: Jessie

Ik sluit mijn kluisje en loop weg, wanneer ik het terrein af loop komen James en Charlotte aan lopen. "Jason wacht op je heb ik begrepen" zegt Charlotte arrogant. Ik negeer haar en loop door. Ik loop het pakje in en zie Jason zitten in het gras in de verte. "Hey babe" zegt hij wanneer ik naast hem ga zitten. "Heyy" zeg ik en glimlach. Hij slaat zijn arm om me heen. "Ik moet je even wat vertellen" zegt hij. Ik knik. "Ja?" vraag ik. "Nou, ik wil de juiste manier hebben om het aan onze ouders te vertellen, ik vind het wel tijd worden.." zegt hij. Ik dacht dat hij me hier voor iets leukers zou roepen.. Ik zucht. "Aanstaande vrijdag komen jullie eten, dan?" vraag ik. "Ja" zegt hij. Ik glimlach. Maar diep van binnen, wilde ik nog niet dat onze ouders er iets van af komen te weten..

* die avond *

Ik zit op mijn bed Engels te leren. Het is best koud buiten, anders zou ik wel op balkon leren. Ik had muziek in mijn oren dus merkte niet dat er iemand was binnen gekomen. Wanneer er op mijn arm wordt getikt schrik ik. Ik kijk op.

"Oh, hey" zeg ik als ik Jason zie. Ik zet mijn muziek op stop en leg mijn iPhone weg. "Ik ben al klaar met leren, moet ik je helpen?" vraagt hij terwijl hij kusjes in mijn nek drukt. "Hmm, nee dankje, daar kom ik niet echt mee voor uit denk ik" zeg ik terwijl ik een beetje achteruit ga, waardoor Jason stopt. Hij schraapt zijn keel. "Je bent afstandelijk de laatste tijd" zegt hij.

Ik schrik er even van.

"Hoe bedoel je?" vraag ik en kijk hem verward aan. "Nou gewoon, je weet wel. Nadat het is gebeurd verminderde het al, maar nadat ik een weekendje weg was, was het al helemaal weg" zegt hij. Ik haal mijn schouders op. "Wat is er?" vraagt hij. Ik leg mijn boeken op bed en sta op. Ik loop naar balkon en ga zitten op een stoeltje. Jason komt me achterna, ook hij gaat zitten. "Jessie" zegt hij. "Het is gewoon, jij, ik.." zeg ik zacht. Ik voelde al een brok in mijn keel op komen. "D-dus je bedoelt.." zegt hij zacht. Ik haal mijn schouders op terwijl ik de andere kant op kijk. "Jessie.." zegt hij zacht. "Waarom..?" vraagt hij daarna. Ik blijf de andere kant op kijken zonder wat te zeggen. "Oke" hoor ik hem

Heel zacht zeggen. Ik hoor voetstappen. Hij klimt over. Niet veel later sluit hij zijn balkon deur. Meteen stromen er tranen over mijn wangen. Waarom heb ik zo iets doms gedaan? Ik bijt hard op mijn lip. Ik zie Justin het balkon op lopen. Ik sta op en loop naar binnen. Ik sluit de deur en doe mijn gordijnen dicht. Ik had echt even geen zin in Justin..

Ik ga op mijn bed zitten met mijn benen in m'n armen (jullie weten wel) en begin nog harder te huilen. Ik had het zelf gedaan, maar ik heb nu ook al weer gelijk spijt.. Ik kan nu niet meer terug.. Ik besluit om niet meer te leren maar gewoon te gaan slapen. Ik kleed me om, poets mijn tanden, doe mijn pyjama aan en ga m'n bed in, maar slaap zit er niet in vannacht.

* volgende ochtend *

Ik word wakker van mijn wekker. Ik sta op. Ik kijk in de spiegel, wow, mijn ogen zijn niet normaal dik. Ik stap meteen onder de douche. Wanneer ik klaar ben kleed ik me snel aan. Dit keer een jeans, met een blousse en een Tommy hilfiger trui er over en m'n uggs. Ik laat mijn haar los en stijl het, dat doe ik vaker de laatste tijd. Ik doe mijn make-up snel, en loop de trap af. Gek genoeg had ik niets van m'n moeder gehoord. Ik loop de keuken in en zie en briefje op de tafel, naast m'n ontbijt.

Hey Jes,

Ik moest vroeg naar werk vandaag, deze en volgende week zal dat de hele week zo zijn, dus je rijdt met Jason en zijn moeder mee. Ze verwachten je daar om 8 uur. Eet smakelijk, tot vanavond

xx mama

WAT?

Ik zucht eetlust had ik niet meer. Ik drink wat water en poets mijn tanden. Ik kijk op de klok. 5 voor 8. Ik pak mijn nieuwe winterjas. Een blauwe jas, een beetje strak, met een bontje er aan. Ik doe hem aan en pak mijn tas. Ik sluit de deur en bel aan blijf staan voor Jason's deur. Ik zucht. Na 2 minuten bel ik aan. Na ongeveer 20 seconden doet de moeder van Jason open. "Hey Jessie! We wachtten al op je" zegt zijn moeder. Ik

knik en glimlach zwakjes. "Kom maar even binnen, het is koud buiten" zegt ze. Ik knik en loop naar binnen.

"Is er iets?" vraagt de moeder van Jason na een tijdje. "Eh. N-nee. Slecht geslapen" zeg ik snel. "Oh. Ah. Vandaag lekker vroeg je bed in dan!" zegt ze. Ik knik en glimlach lichtjes. Dan komt Jason de trap af lopen. En dan pas besef ik wat ik gisteren heb gedaan. Nog meer spijt en schuldgevoel komt naar boven. Ik kijk naar beneden. "Kom" zegt de moeder van Jason. Met zijn drieën lopen we de deur uit en stappen we in. Gek genoeg stapt Jason ook achter in, naast mij. Meteen pakt hij zijn telefoon..

~

Sorry dat het lang duurde! M'n tante is geopereerd en het gaat weer beter met dr!

Vote. Comment. Word fan! Xxx