I fell in love with him..

* hoofdstuk 31

* hoofdstuk 31

Jason's POV.

Het is 2 dagen geleden dat het over is met Jessie. Ik denk dat het dit keer echt over is. De blik in haar ogen, was dit keer anders. Het gedrag die ze toonde, was dit keer anders. Alles was dit keer anders. Over ander halve week ga ik op kamers, maar ik wil haar nog een laatste keer spreken. En ik weet precies wie ik daar voor nodig heb.

* half uur later *

Ik loop Starbucks in en loop meteen door naar Bas. "Hey" zeg ik. "Hoi" antwoord hij en kijkt me aan. "Uh, ik eh, alles goed?" Vraag ik en glimlach. "Je wil wat?" Vraagt hij. Ik knik. "Wat?" Vraagt hij. "Ik eh, ik heb je hulp nodig met Jessie" zeg ik zacht. "Met Jessie?" Vraagt hij. Ik knik. Hij kijkt me vragend aan. "We hebben ruzie en ik wil met haar praten." Zeg ik en gaal mijn schouders op. "Wat wil je dat ik doe?" Vraagt hij. "Je sms't haar, jij haalt haar op. Je brengt haar naar een restaurant. Je zegt dat je naar het toilet gaat, en dan ga ik bij haar zitten en jij gaat weg" zeg ik zacht. "Waarom zou ik jou moeten helpen?" Vraagt Bas. "Het is niet voor mij, maar voor Jessie." Antwoord ik. "Uh. Goed dan.." Mompelt hij. "Dankje" zeg ik en glimlach. Misschien is hij toch niet zo erg als ik dacht? Jawel. "Goed, nog iets anders?" Vraagt hij. "Ik heef je mn nummer dan kan je me sms'en hoe laat en waar?" Stel ik voor. Hij knikt en pakt een papiertje en pen. Ik schrijf mijn nummer op en bedank hem nogmaals voordat ik weg loop.

* die avond *

Aan: Jason.

Il primo. Ik haal haar om 20:00 uur op. Ik verwacht je daar om half 9.

Van: onbekend nummer.

Bas dus. Ik zucht. Het is nu half 8. Doet hij het expres ofzo. Ik zucht en neem snel een douche. Tenminste, snel? Als ik de douche uitloop is het al een kwartier later. Shit. Ik doe snel een donkerblauwe overhemd aan met een donkere broek en zwarte schoenen. Ik doe snel gel in mijn natte haren en ren de trap af. Ik pak mijn sleutels, portemonnee en mobiel en ren de duur uit. Nog 6 minuten om daar te komen om precies te zijn. Ik zucht en start de auto. Ik race de straat uit.

Als ik er aan kom, is her 1 minuut over half. Ik zie Jessie alleen aan een tafel zitten. Dus Bas is 'naar het toilet'. Ik loop er langzaam naar toe. "Is deze plaat vrij?" Vraag ik en glimlach even klein.

Jessie's POV.

"Is deze plaats vrij?" Hoor ik een bekende stem zeggen. Sterker nog; een hele bekende stem. Ik kijk op en zie Jason. "Eh.. Ik.. Nee" antwoord ik. "Goed" antwoord hij en gaat er toch zitten. "Ik zei nee" zeg ik nogmaals. "Dat hoorde ik" zegt hij. Ik kijk hem aan met grote ogen. Ik neem een slok van mijn water om de brok weg te krijgen. "Ik wil met je praten" zegt hij. "Oke" antwoord ik. Ik weet dat het dom is, maar Jason is goed voor me. Bij hem voelde ik me altijd veilig. De afgelopen 2 dagen voelde ik me zo klote. Ik hoopte dat ik Jason zou vergeten, maar het lukt niet. "Heb je je ingeschreven op een school?" Vraagt hij. Ik knik. "Amsterdam HBO accountancy" antwoord ik. "Goed. Dan zit je bij me in de buurt. Amsterdam politie academie" antwoordt hij. "Wat? Ik dacht dat je in Hilversum zou studeren?" Zeg ik verbaasd. "Dat dacht je. Ik wist dat je naar Amsterdam wilde, maar als ik daar heen zou gaan, dan zou je er niet naar toe gaan. Dus ik heb gelogen" zegt hij en haalt zijn schouders op. "Oh" zeg ik. Dat is ook het enige wat ik zeg. "Ben je al aangenomen?" Vraagt hij. "Ik word maandag gebeld" antwoord ik. Hij knikt weer.

"Mag je op kamers?" Vraagt hij. Ik knik. "Heb je-" begint hij. "Waarom vraag je me dit allemaal?" Vraag ik eindelijk. "Omdat ik, nou, gewoon, ik weet niet. Ik moest iets hebben om over te praten" zegt hij. Ik knik weer. "Dus, ben je niet meer boos?" Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. "Ik heb niet geslapen de afgelopen 2 dagen" zeg ik zacht. "Ik heb alleen maar aan jou gedacht. Ik mis je Jessie. En het spijt me zo erg van alles. Sinds het begin van je zwangerschap heb ik me als een lul gedragen en dat weet ik. Het spijt me. Ik beloof dat ik me normaal zal gedragen" zegt hij zacht.

Ik blijf stil. "Wil je me alsjeblieft een laatste kleine kans geven? Alsjeblieft?" Vraagt hij. "Ik heb even tijd nodig.." Zeg ik zacht. "Ik ga over anderhalve week op kamers. Ik ga in Amsterdam werken en daarna een appartementje huren voor ons tweeën. Het lukt ons wel, samen" zegt hij en glimlacht. Ik knik langzaam. Misschien komen de ruzies omdat we elkaar te vaak en lang zagen? Als we elkaar alleen 's avonds zullen zien, zullen we elkaar misschien wel liggen. Ik glimlach terug naar hem. Hij staat op en betaalt de rekening. Daarna steekt hij zijn hand uit. Ik pak hem vast en sta op. Ik heb dit gemist. Ik heb Jason gemist..

~

Sorry dat het lang duurde, maar er is iets gaande in mijn privé leven, waar ik niet overheen kom. Heel erg bedank voor jullie lieve berichtjes en comments. Ik heb ze allemaal gelezen en vind ze allemaal super lief. Bedankt voor jullie steun.

Wat vonden jullie van het hoofdstuk? Lang genoeg? Te kort? Normaal? Leuk? Saai? :)

Vote

Comment

Follow

Xx