♥️Chapter 22♥️

192 13 1
                                    

Kakatapos palang ng laro nila ayon nga panalo na naman sila at nag celebrate ang mga loko, nandito ako sa DMLV para mag pirma ng mga important documents at para bumisita na rin, nagpahatid ako kay Andrew papunta dito

"Ms. here's your coffee" Eunice

"Thank you" ako at lumabas na ito

Habang humihigop ako ng kape ay biglang nag ring ang phone ko at tumatawag si Zoey

"Hello girl"

"Yes"

"Nandito na kami sa bahay niyo" siya

"Tatapusin ko lang tong ginagawa ko dito susunod na ako diyan" ako

"Okay bye"

Bumalik na ulit ako sa ginagawa ko nang mag ring ulit ang phone pero this time unregistered number naman

"Hello who is this?" ako

"Ms. Ventura this is Doctora Conception" saad niya

"Doc bakit ka napatawag?" ako

"We need to talk, please see me here in my office" siya

"Okay im on my way" ako

Ilang buwan na pala ng huli ko siyang mabisita, kinuha ko ang susi ng mustang ko at lumabas na ng opisina

"Eunice may pupuntahan lang ako, ikaw na bahala dito"

"Yes po Ms"

Sumakay na nga ako sa private elevator ko patungo sa parking lot ng company, naglakad ako hanggang sa dulo dahil nandito ang kotse ko at tinanggal ang kumot nito

"Hi there, Im going to use you again" ako

Sumakay na ako agad at pinaandar ito patungo sa hospital, pagkarating ko ay nag suot ako ng mask at hoddy  bago bumaba at pumasok na sa loob

"Please come in" si Doc, kaya pumasok na ako

"Anong pag uusapan natin?" ako

"Tungkol sa sakit mo" siya, yeah totoo yun Im really sick pero walang ibang nakaka alam nun kundi kami lang ni Doc

"Malala na po ba?" tanong ko

"Stage 3 na ang chronic heart disease mo lalo siyang lumalaki habang patagal ng patagal at naaapektuhan na nito pati ang lungs mo" si Doc

"Mamamatay na po ba ako?" seryuso kung tanong sa kanya

"Kung mag papa opera ka 50-50 ang buhay mo at sa gamot naman napipigilan niya ang mabilis na pag lala nito" si Doc

"So mamamatay nga ako" saad ko

"Kailangan mo ng ipaalam sa pamilya mo ito?"

"Ayuko ho, ayukong alalahanin pa nila ako" ako

"Pero buhay muna ang nakasalalay dito" si Doc

"Ako na po ang bahalang mag sabi sa kanila" ako at ngumiti ng peke

"Okay okay alagaan mo ang sarili mo ha" si Doc

"Opo, sige po alis na ako"

Sinuot ko ulit ang mask ko at hoddy bago lumabas, naglalakad akong parang wala sa sarili at may maka bangga pa ako

"Sorry" saad ko sa nakabangga ko at hindi na ito tiningnan

Pagkapasok ko sa kotse ay hindi ko na napigilan ang pag agos ng luha ko, ayuko pang mamatay hindi ko pa nahahanap kung nasaan o sino ang kumuha kay Mommy hindi ko pa napapaghiganti si Nanay Yolly sa pumatay sa kanya

"Kailangan ko ng kumilos ngayon mismo" saad ko

Pinatakbo ko na nga ang kotse ko paalis ng hospital, habang nag mamaneho ako ay napansin ko ang sumingit na itim na kotse

That Dangerous Girl Is MineWhere stories live. Discover now