4.8

4.7K 285 36
                                    


Bu bölüm geçmişe gideceğiz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu bölüm geçmişe gideceğiz. Kemerleri bağlayın.

Keyifli Okumalar

MURAT KARLI 

09 / Aralık / 2019

"Benim okulum burada." diye söylediğimde babamın kaşlarını çattığını gördüm. "İzmir'de kalıyorum." Pek konuşan biri değildim. Konuştuğum her neyse babamı deli ederdi. Tıpkı şu an olduğu gibi.

"Ailecek İstanbul'a gideceğiz." diye diretti.

"Okulumuz burada baba." Demir destek olmak için konuştuğunda gülümsedim. "Üniversiteyi ailesinden ayrı geçirecek olan biz değiliz. Hem Murat ile kardeş kardeş okuldan eve evden okula gideriz. Değil mi Murat?" Bana mı soruyordu? İzmir'de girmediği delik kalmamış alemci Demir mi evden okula gidecekti? Yalan.

"Evet." diye destekledim onu. Burada kalacaksak tamamdım. İstanbul'u seviyordum. Orada evimde vardı. Ama İzmir benim için kaçıştı. Bu yüzden burayı yazmıştım. İstanbul'un her kalabalık sokağında karşılaştığım yüzler yüzümdeki ize bakarken mutlu bir şekilde o şehirde yaşayamazdım. Buradakiler alışmışlardı bana. En azından büyük bir çoğunluğu. 

"20 yaşında koca adam oldular. Tabi ki yalnız yaşayabilirler." dedi annem. Bizimle babamın arasında orta yolu bulurken defalarca kez harap oluyordu. Ama bunu umursamıyordu bile.

"Biri güzel sanatlar okuyor diğeri radyo televizyon. Avukat bile olamadılar. Boşuna okudukları bölüm için mi kalacaklar?" Babam için Avukat, hakim, savcı değilseniz dünyanın en boş mesleklerini okuyup o mesleklerden para kazanıyor olurdunuz. Savcı egosu. Dünya da herkes savcı olursa diğer meslekleri kim yapacaktı? Koskoca savcının bunu düşünmesi gerçekten garip ve aptalcaydı. 

"Birileri boşuna meslekler icra etsin ki senin gibi koskoca savcılar övülsün değil mi?" Çeneni tut Murat. 

"Ne dedin sen?" dedi babam.

"Özetle, biz boş meslekleri okuyup para kazanmalıyız ki etraftaki insanlar senin için 'Savcı babanın işe yaramaz iki oğlu varmış. Koskoca savcı olup böyle rezil mesleklerde okuyan çocuklarının olması ne kadar acı.' demeli. Yani bizi gömerken seni yine övecekler Savcı Adnan Karlı." Bakışlarımı kıpkırmızı olan babamdan elmasını keyifle ısıran Demir'e çevirdim. Vur dedik öldürdün be.

Gülme Murat. Sakın gülme.

Odadaki ölüm sessizliğinin sebebi pekala Demir'di. Ben konuştuğumda babam parlardı ama Demir konuştuğunda favori oğluna kızamazdı. İstemsizce güldüğümde Demir bana baktı ve göz kırptı. Eskiden onun arkasını toplayan bendim. Sanırım rolleri değiştirip babamın bana bağırmasını engelleyecek şekilde kışkırtıyordu babamı.

İZ | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin