PEMBE KARANFİLLER MEVSİMİ

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Bölüm şarkısı; Berk Baysal – Rüya

PEMBE KARANFİLLER MEVSİMİ | SEKİZİNCİ BÖLÜM

-

Rüzgar'dan bir geçmiş parçası...

Arkasından bakakalmıştım. Gidişi kalbimde bir ihtilal olmuş, beni yıkıp devirmişti. Rüya hep o kapıdan çıkardı ama hep geri gelirdi. Ama biliyordum ki bu sefer gelmemek üzere gitmişti. Bir daha ne benim yüzümü görmek isteyecekti ne de beni sevmeye devam edecekti. Onu öyle kırmıştım ki onu kırdığım, üzdüğüm aklımdan nefret ediyordum.

Ama yemin ederim ki mecbur kalmıştım.

Gözümden bir damla yaş akarken zaman geriye doğru akmaya başlamıştı. Rüya henüz eve gelmemişti, her şeyin başındaydım. Kapı ısrarla çalıyordu ve ben kimin geldiğini biliyordum. Keşke gelen Rüya olsaydı, ona sarılmaya ihtiyacım vardı.

Kapıyı açtım. Karanlık bakışları bana saplıydı, izin istemeden evime girmişti. "Ne istiyorsun? " diye sordum sert bir sesle.

"Ne istediğimi biliyorsun, " dedi. "Bu iş bugün bitecek ve ardından o kızın etrafında olmayacaksın. "

"Yapmayacağım desem ne olacak? " diye sordum meydan okurcasına. İstediği o şeyi yapmama gücüm vardı ama sonuçlarına katlanamayacaktım. Tekli koltuğa oturdu ve oturmamı istiyor gibi, hayır, emreder gibi baktı. Oturmadım. "Bunu sana detaylı bir şekilde açıkladığımızı sanıyordum Rüzgar, " dedi. "Tekrar uyarmayacağım, bugün bitecek. " Tekrar ayağa kalktığında yüzüne bakmamıştım.

Kapıya ilerledi, arkasından gitmedim. Ne yapacağımı ilk kez bilmiyordum. Sonra Rüya geldi, bana sarılsın ve hiç bırakmasın istedim. Her şeyi arkamızda bırakalım ve kimsenin bilmediği bir diyarda sonsuza kadar mutlu yaşayalım istedim. Bu o kadar imkânsız bir istek gibi geldi ki boğazımdaki yumruyu oluşturan son damla olmuştu.

Rüya'dan günümüz...

"Konuşalım mı iki dakika? " dedi. Başımı salladım. Çiğdem bizi duymuş olacak ki yalnız bırakmak için salondan çıkarken "Burak'ı geçireyim ben, " diye mırıldandı.

Yutkundum. "Dinliyorum. " dedim.

"Sorduğun soru... Biliyorum merak ettiğin sormak istediğin bir sürü şey var ama biraz sabretmeni istiyorum. Halledemediğim bazı şeyler var ve ondan sonra sana her şeyi anlatacağım. Bana güveniyorsun değil mi? "

Gülümsedim. "Her şeyden çok güveniyorum sana, " dedim. "Ama o halledemediğin şeyleri benimle de paylaşsan her şeyin üstünden birlikte gelmez miydik? "

"Şöyle çocuk gibi sorunca sana asla dayanamıyorum, biliyor musun? " Güven verircesine gülümsedi. "Tek başıma halletmem daha doğru olur. Sen sadece iyi ol, tamam mı? İyi ol ki ben senden güç alayım. "

Başımı salladım. "Peki, " diye kabullendim. "Sana güveniyorum ve halledeceğini biliyorum. Sen anlatana kadar başka soru sormayacağım. Ama sonrasında gazabımdan kork çünkü bu olanlar her neyse onun yüzünden beni çok ağlattın ve hepsinin hesabını soracağım, anlaştık mı? "

Rüzgar bana sımsıkı sarıldı güç almak ister gibi. "Anlaştık, " diye mırıldandı. O sırada telefonuna bir mesaj geldi ve geri çekilerek mesaja baktı. Ekrandan okuyabildiğim kadarıyla mesaj babamdandı ve şöyle yazıyordu: "Hemen attığım konuma gel, sözünde durmadığın için başımıza açtığın bu beladan kurtulmak için konuşmamız lazım. "

Bir şeyleri anlamak ister gibi Rüzgar'a baktım. "Kötü bir haber mi? " diye sordum.

Telefonun titrediğini fark ettiğimde ellerine baktım. Elleri neden böyle titriyordu? Rüzgar soruma başını iki yana sallayarak yanıt verdi. "Gitmem lazım, " dedi.