Warning: Unedited
Boto sa kanya
Ni hindi ako makatulog kagabi kakaisip sa mga pangyayari. Hindi ako makapaniwala na isa pala si Dawson sa mga tauhan ni dad tapos muntik ko pa syang mamanuhan.
"OMG! Talaga Yesh?"
-di makapaniwalang sabi ni Feliz ng kinwento ko sa kanya ang buong pangyayari kagabi.
"Did you really bless him? What was his reaction when you did that? It's so funny Yesh"-humagalpak ito sa tawa.
I glared at her menacingly "He gave me a weird look. Tauhan lang naman ang mga iyon ni dad kaya di ko na tinignan. Tapos nakasuot siya ng bonnet and bent down his head while eating so I couldn't see him clearly and that's why it happened"
"They are just your daddy's workers?Wow!! umaandar na naman yang ka o-a-han mo. That's what you get girl"-Ani Feliz sa mataray na tono.
"Shit! with his weird look ang hot niya siguro. I like the way he is. So hardworking. Di ko ma imagine ang hubad niyang katawan habang nagdiskarga ng mga materyales. And a beads of sweat flow down to his abs"
-ani Feliz sa malutong na boses habang nakapikit ito.
Sus tong si Feliz kahit may boyfriend ay lumalandi parin
"Ang landi mo"-halakhak ko.
Inirapan niya lamang ako "No I'm not I'm just..you know just imagining him with that scene. I'm not team Dawson and I'm pretty sure you know that. But from what you have said earlier nag-iba ang ihip ng hangin. Girl gusto ko na siya ngayon para sayo"-ani Feliz sabay yugyog sa akin.
Binatukan ko siya ng dala kong mga libro "You are totally crazy."
Nakatingin ako sa bintana ng aming room kung san kitang-kita ang buong building ng accountancy. Tapos na ang aming klase pero nanatili parin ako sa loob. Mainit pero ang umiihip na hangin, galing labas ay napakalamig. I still have a class at 7-8 pm kaya di na'rin ako umuwi.
Seryoso kong pinagmasdan si Zayn habang panay ang sagot sa mga questions ng aming instructor. Ang talino talaga ni Zayn believe na ako sa taong to.
Kinuha ko ang selpon ko walang text si Ralph Allen doon, bukod sa naunang text. Simula noong sinagot ko siya ay siya na ang palaging naghahatid sa'kin pauwi.
Me:
Pauwi na ako. Andito ako sa may guardhouse nag-aantay.
Mag tatlong minuto nalang ay wala parin akong natanggap na reply galing kay Ralp Allen.
Mukhang wala akong planong sunduin. Nilagay ko ang selpon ko sa bulsa at nagpatuloy nasa paglalakad. Absent rin si Mang Erneng dahil nagkasakit iyong anak niya. Busy rin si mom at dad ayokong maka estorbo.
"Hindi ka ba susunduin ng boyfriend mo? Di ka nagpasundo?"-tanong ni Zayn.
Umiling ako "Ikaw?"
"Mag commute muna ako ngayon. Nasa Cebu kasi si mama at papa may inasikasong trabaho kaya walang susundo sa akin"
"Kong ganon, sabay nalang tayo"
"Ang tanong ay...kong may tricycle pa ba ngayon?"-ani Zayn.
"Sus!! wag kang mag-alala"
Tinignan ko ang labas. Nakakita ako ng isang tricycle na naka parking. Kahit paano ay naibsan ang pangamba ko. First time ko pa ang uuwi ng ganitong oras na walang sumusundo.
Palabas na kami. Nilamig ako sa ihip ng hangin. I just hugged myself to ease what I felt.
"Nilalamig ka?"-ani Zayn sabay lagay ng kanyang jacket sa aking likod.
