Untold Story of the Last Witch Huntress

Untold Thirty-nine: The Amethyst Emblem

Noong nasa academy pa ako, palagi ko itong naririnig kay Elveena.

Magic can be good and evil. Depende sa kung sino ang gumagamit nito.

Ang matutong gumamit ng mahika ay hindi pangunahing itinuturo sa aming mga hunter at huntress ng Deepwoods. We don't normally used magic. Maliban na lamang kung isang high rank hunter at huntress ka na. Silver weapon. Ang paggamit sa kahit anong klaseng silver weapon talaga kami nakatuon noon. Isama mo na rin ang walang katapusang combat training.

That's how we train ourselves inside the academy.

At hindi ganoon ang itinuro sa labas nito. Lalo na sa mga half-witches sa Mountainbane at sa Royal Capital kung saan naroon ang mga Asteria. They are more focus on using magic. Kaya naman habang tumatagal, mas lalong lumalakas ang mga witch sa Utopia. At ang iba pa'y masyadong nalulunod sa kung anong kaya nilang gawin at ang ending, nagiging masama na ang epekto ng kapangyarihang hinasa nila at unti-unting nawawala sa tamang landas.

Coven... The house of the evil witches. Dito nagtutungo ang mga witch mula sa Mountainbane at Royal Capital. Sila ang mga witch na hindi na kayang kontrolin ang paggamit ng dark magic nila kaya naman ay pinagbawalan na sila sa kani-kanilang mga tirahan. Sa Coven sila nanunuluyan at dito rin nila mas lalong hinahasa ang kapangyarihan nila. And for sure, in no time, tiyak kong mas darami pa ang bilang nila sa mundong ito.

At kapag mangyari ang araw na iyon, natitiyak kong katapusan na rin ng buong Utopia.

The Royal Witches can't fight them alone. Ngayong wala na ang Deepwoods, wala na silang ibang pagpipilian pa. They need to fight the Coven without the help of the hunters and huntresses. They need to fight them without using the only weapon they created to defeat their mortal enemies.

Hindi ko inalis ang paningin sa magkapatid. Seryosong nag-uusap ang dalawa samantalang matiyaga akong naghihintay sa magiging desisyon nilang dalawa.

Kung tama lahat ng hinuha ni Luna sa kung anong mayroon sa village nila, hindi talaga maiiwasang hindi madamay ang mga residente sa lugar na ito. This magic... it's a rare and ancient one. Wala akong ideya kanina sa kung ano ito ngunit noong maramdaman ko ang kakaibang enerhiya kanina sa labas ng bahay na ito, sigurado akong isa ito sa mga forbidden magic na nakatala sa isa sa mga nabasa kong aklat sa library ng academy.

It's a life steal magic. Someone casted this spell for a long time now kaya naman ay ganito na lamang ang epekto nito sa mga residente ng village na ito. At kapag ma-dispel na ito, tuluyan nang mawawalan ng buhay ang mga residenteng naapektuhan ng mahikang ito. Tanging ang barrier o ang force field na bumabalot ngayon sa buong village ang pumipigil para tuluyang hindi mapawalang bisa ang mahikang ginamit sa kanila.

Napahugot ako ng isang malalim na hininga at wala sa sariling napatingin sa may pinto ng bahay. Kinagat ko ang pang-ibabang labi at noong may mapagtanto ako, mabilis akong natigilan. A barrier and a rare and ancient magic. Two different magic spells! Magkaiba rin ang gamit nito kaya naman maaaring magkaibang witch ang nag-cast nito sa buong village!

"Luna," tawag ko sa kanya at mabilis na bumaling dito. Sabay na napatingin naman sa akin ang magkapatid. "Nasabi niyo sa akin kanina na mag-iisang taon ng walang dayong nagtutungo rito sa village ninyo." Tumango naman ang dalawa. "Naaalala niyo pa ba kung sino ang huling dayo na pumunta rito?"

Namataan ko ang pagkunot ng noo ng dalawa at noong umiling si Luna, napangiwi na lamang ko.

"It was a man," ani Morgana na siyang ikinatuon ko nang atensiyon sa kanya. "Hindi mo siya nakita dahil abala ka sa pag-aaral, Luna," dagdag pa nito at hinarap ako nang maayos. "I don't know his name, but I remember him. Tanda ko ang itsura nito at iyong emblem na nasa kasuotan niya."