მე არ ავდექი,ველოდებოდი ვარჯიში რით დაიწყებოდა,საერთოდ და უნდა გამეკეთებინა?.
-ანუ გრძნობებს ხედავ არა?-დაეჭვებული ხმა აქვს-ამას ადრეც ხედავდი?ანუ სანამ მიწაზე გადმომასახლებდნენ.
-კი ბავშვობიდან-ვეუბნები,ზოგადად მე ლაპარაკისას ადამიანს თვალებში ვუყურებ და როცა მისას ვერ ვაწყდები ცოტა ნერვები მეშლება.მგონია რომ ადამიანს კი არა მის თმებს ველაპარაკები, მაგრამ სულ მ ავიწყდება რომ ის ადამიანი არ არის.
-კარგი,მოდი მაშინ ამით დავიწყოთ-ახლოს მოდის და მაგიდაზე ხელის გულებს აწყობს.
თავს ჩემსკენ აბრუნებს.-რამეს ხედავ?
-კი-მაგრამ მრცხვენია ვუთხრა რომ მაგიდის ბოლოში ციცქნა არსება აღელვებაა რომელიც ხელებს ნერვიულად იფშვნეტს და ჰაერში აქანავებს,თან ერთ ადგილას ცქმუტავს.
ის მანამდე არ მენახა.
მწვანე ფერისაა.
რის გამო ცოტა საყვარელიც კია.
მაგიდაზე ბოლთას ცემს და ადგილს ვერ პოულობს რომ მოისვენოს.
მისკენ ვიხედები და ვხვდები რომ ოუენი იქეთ იხედება მაგრამ ცხადია ვერაფერს ხედავს.
-რა არის?-მეკითხება ჩვეული სიმშვიდით.
არ ვაპირებ ვუთხრა ამიტომ მის კითხვას დუმილით ვპასუხობ.
-სიმართლე გითხრა არ ვიცი ამაში სავარჯიშო რა არის-ამბობს-ამიტომ მოდი სხვა რამ გავაკეთოთ.
-მაინც რა?-არსება ქრება და მის ადგილს სიცარიელე იკავებს.
ის ოთახში გადის და მალევე ხელში ფანქრითა და ფურცლით ხელში შემოდის.
-დავხატო?-ვეკითხები რაც ისედაც ცხადია რატომ მოიტანდა აბა ფურცელს?
მაგრამ არა არ დავხატავ და საერთოდ რატომ დავეთანხმე ასე უსიტყვოდ ვარჯიშზე?
ვხვდები მას ჩემზე ზეგავლენა აქვს.
ადამიანს რომელსაც სულ რამდენიმე ხნის წინ შევხვდი.
ეს რა ხუმრობაა??
- რატომ იწვევ ზეგავლენას ჩემზე?-ოო არა ეს რატომ ვთქვი!
მის გვერდით თავს ვერ ვიკავებ.
ჯერ ეს "შენი სუნი მომწონს" რა იყო და ახლა ეს რა არის.
ვხვდები ვწოთლდები რადგან ახლოს სირცხვილი ჩნდება და უწმაწური სიტყვებს იძახის ყურადღებას არ ვაქცევ და ამჯერად მაგიდის ლაპარაკს ვუგდებ ყურს.
ის დამცინის,
YOU ARE READING
꧁დაფარული: სიკეთე და ბოროტება꧂
Fantasyოლივია ღრუბლების სამეფოში ყველაზე ნაზი,საყვარელი და ჭკვიანი გოგოა. მალე ის უნდა გათხოვდეს თუმცა სანამ გათხოვდება მანამდე ამ სამეფოში ტარდება ყოველწლიური კონცერტი(მოდით ასე ვიტყვი) რომლის თანახმადაც მეფემ თავის ჯადოსნურ წიგნში რომელშიც ჩამოწერია ღრუბ...
