Bir Fahişenin Anıları

...

Biraz sonra odama gönderildim. Phoebe beni yalnız bı rakmamak için yine yamma iyice sokuldu. Bir aptal bile bi- raz önce geçirdiğim imtihandan bazı ipuçları çıkarabilirdi. Fakat ben görülmemiş bir budalalıkla ve büyük bir saflıkla Bayan Brown'ın hazırladığı planların farkında değildim. Üstelik koruyucuma olan saygım onun kuzenlerine karşı da aynı şekilde devam ediyordu.

Phoebe, böyle bir centilmeni koca olarak kabul edip et- meyeceğimi sorarak canavara karşı kalbimi ısıtmaya çalışı yordu. Ben şimdilik böyle bir kararım olmadığını, olsa bile seçeceğim kişinin kendi tabakamdan olması gerektiğini söyledim. Phoebe yenilgiyi kolay kabul eder cinsten değil- di. Beni adama karşı yumuşatmak için elinden geleni yapı- yor fakat o korkunç kuzene karşı olan nefretimin onunla yaptıkları pazarlığa bir engel oluşturduğunu göremiyordu.

Aynı esnada, sonradan öğrendiğime göre, anne Brown ile alkolik canavar aşağıda satış şartlarını konuşuyorlarmış. Adama elli Ingiliz lirasına benimle yatmak için verilmiş, yüz lira daha fazlasına ise bakireliğim onun çılgın arzularının kucağına atılmıştı. Bana gelince, tamamen onun isteklerine boyun eğmek zorundaydım.

Bu insafsız anlaşma böylece yapıldıktan sonra; adam hemen faaliyete geçmek için o kadar sabırsızlanıyordu ki öğleden sonra benimle çay içerken bile az sonra yalnız kala- cağımızı düşünmekle meşguldü. Bilirsiniz, şehvetin en bü yük özelliği sabırsızlıktır. Benim böyle bir saldırıya hazırlık- li olmadığını söyleyen kadını dinlemiyordu bile. Beklemeye dayanamıyor ve işi geciktirme tekliflerini reddediyordu. Böylece nihayet korkunç mahkemem sona ermişti.

Yemekte Bayan Brown ile Phoebe bu şahane kuzeni övmekten başka bir şey yapmadılar. İki kadın bana bu adamı