Bir Fahişenin Anıları

...

Louisa kendini hafifçe yatağın üzerine uzatarak kendi ni iyi bir durumda yerleştirdi. Eli tuttuğu şeyi hála berak miyordu. Kız o şekilde yatmıştı ki elbiseleri yukan doğru styrılmış çıplak baldırları her türlü atağa hazır olarak bek liyorlardı. Kırmızı dudaklı açıklık tabiatın faydalanılması imkânsız güzelliklerinden biriydi. Çocuk da zaten bos ge çemezdi.

Louisa artık herhangi bir cilveleşmeye ve gecikmeye ta hammül edemezdi. Hala elinde tuttugu iri sopayı bacakları nın arasına yerleştirdi ve kendisini biraz yukarı doğru kal- dırdı. Fakat bunu yapmakta gecikmişti. Ondan daha önce davranan çocuk ilk atağımı yapmış, ani ve hırçın bir şekilde abanmıştı. Silahın hepsini birden köküne kadar yiyen kız dayanılmaz acı ile keskin bir çığlık att. Fakat her şey ar uk çok geç idi. Fırtına başlamış ve kolay kolay dineceğe de benzemiyordu. Çocuk o kadar zevklenmişti li ne yaptığını bilmez bir halde kızı hırpalıyordu.

Zavallı Louisa 'ya o anda acıdım. Şu anda o aptal çocuk artık alay edilecek biri değildi. Kendinden çok daha büyük bir kimsenin ifadesi vardı yüzünde. Yaptığı işin öneminden yüzüne kendisininki ile alakası olmayan bakışlar yerleşmiş ti. İşin enteresan tarafı onun bu ciddiyeti karşısında ona bir nevi saygı duymaya başlamamdı. Gözlerinden adeta k vılcımlar fışkırıyor, yüzüne yeniden hayat verecekmiş gibi kırmızılıklar yerleşiyordu. Dişlerini sıkıyor, bütün vücudu hiddetten titriyordu. Cinsi hisler bütün kadrosu ile onun üzerinde rollerini icra ediyorlardı. Büyük bir istek içinde kızı eziyor, ısırıyordu.

Louisa onun hırslı, kuvvetli kollarında inliyordu. Fakat o bunların hiçbirini duymayacak kadar kendinden geçmis bir durumdaydı. Bu gazabın önünde kimse duramar, onu