Wszystko w Niepamięć // TOM I // [Zakończona]

2. Ucieczka z lekcji

Myśląc o tym trochę się bałam czy będę mieć przez to duże kłopoty, ale i tak dłużej nie mogłam wytrzymać, a to tylko jedna ucieczka, najwyżej powiem, że się zwolniłam, ponieważ źle się czułam.

Nie zastanawiając się poszłam do szatni. Akurat udało mi się przed dzwonkiem, rozejrzałam się czy nikt nie przechodzi. Zabrałam swoje rzeczy, i biegiem wyszłam z budynku szkoły, niestety trochę za późno zauważyłam, że są tu kamery, ale już trudno...

Idąc ulicami szłam właśnie w kierunku ulicy prochowej, gdzie miałam spotkać Zuzę. Powiem jej, że nie mieliśmy lekcji, i puścili nas wcześniej. Poczekam na nią, bo teraz ma matematykę, gdy byłam już blisko celu, to w oddali zauważyłam znajomą twarz:

- Zuza!!? co... ty tu...tutaj robisz?, nie masz teraz matmy?

Zuza widząc i słysząc, wyrzuca papierosa za siebie.

- Hej! co ty tutaj robisz? powinnaś być jeszcze w szkole.

- A ty?! i jeszcze jedno ty palisz!?

- Tak i co?!

-Dlaczego akurat tutaj chcesz się spotkać?

Zanim miała jeszcze coś powiedzieć, to Zuza nagle mi przerwała:

- Muszę ci coś wyznać.

Po Zuzie nie spodziewałam się, że ona pali papierosy i ,że też uciekła ze szkoły, jest to bardzo zdolna uczennica. W podstawówce jak i zarówno w gimnazjum miała same szóstki i piątki z przedmiotów, dodatkowo występowała w różnych akademiach oraz konkursach naukowych. Była idealną uczennicą, po jej twarzy wygląda jakby się coś stało.

Kuzynka zaczęła patrzeć głęboko mi w oczy:

- Myślisz, że jestem wzorową i grzeczną uczennicą, lecz to nie do końca prawda...

otóż napisałam do ciebie, że ci coś pokaże:

- Ładny co nie?

- Czy ty zwariowałaś?!, a twoi rodzice wiedzą o tym ,że masz tatuaż!?

- Nie, i pewnie się nigdy nie dowiedzą.

- I tak to kiedyś zauważą.

- Nie, ponieważ ja tam już nie wracam.

- Co!? Czy ty wiesz co mówisz!?

- Tak, zaraz ci coś opowiem. Na początku szóstej klasy zaczęłam się interesować tematyką rockową, słuchałam wiele kawałków bez przerwy, aż później zajęłam się zbieraniem plakatów z moimi ulubionymi rockowymi zespołami. Żeby jeszcze było mało starałam się ubierać na czarno, lecz moja mama nie była z tego zadowolona. Kupowałam przeróżnie naszyjniki, kolczyki oraz próbowałam się mocno malować, niestety z moimi zainteresowaniami spadły mi stopnie, ale nie przejmowałam się, to była moja sprawa jakie je mam. 

Ciężko było jednak z rodzicami, oni tego nie zaakceptowali, że mam trójki i nie często chce mi się angażować we wszystkich konkursach czy akademiach. Rozpętali mi wielką aferę, że idę w złym kierunku, że powinnam się skupiać na nauce, a nie na głupotach, byłam oburzona tym, że zaczęłam się jeszcze bardziej kłócić się z nimi. Pewnego dnia jak przyszłam ze szkoły, to w moim pokoju nie miałam już nic, wyrzucili mi wszystko co kupowałam...

- Co było dalej?!

- Dalej było coraz gorzej, byłam uziemiona w domu ,co tylko miałam robić po szkole, to tylko nauka, nie zaakceptowali ocen typu dwójki, trójki, czy nawet czwórki. Każda ocena ze sprawdzianu, kartkówki czy też z pytania miały być na pięć, a nawet na sześć, a jak dostanę trzy ze sprawdzianu to robią mi awanturę, że się tyle uczyłam, a nie ma sukcesu. 

Byli mną rozgoryczeni, a jak kiedyś zaczęłam podnosić głos, to dostałam po twarzy od ojca, wtedy zrozumiałam, że mogą mieć rację, więc starałam się cały czas ich zadowolić, żeby byli w końcu dumni ze mnie, ale za jaką cenę. Coraz bardziej popadałam w depresję, w gimnazjum zaczęli się ze mnie nabijać i wyzywać od kujonek oraz też od pupilek wszystkich nauczycieli.