Ciocia Beata mimo nie zbyt zadowolonej miny pozwoliła, żeby Zuza u mnie nocowała, ucieszona tą wiadomością poszliśmy razem do jej domu:
- Cześć ciociu! - Odpowiedziałam jej po czym ona się mnie zapytała:
- Co zamierzacie przerabiać z matematyki?
Jak to usłyszałam to miałam mały mętlik w głowię, bo nawet nie pamiętam co w ogóle teraz przerabiamy:
- Pierwiastki! Klara ma z nimi trudność i muszę jej wytłumaczyć, bo będzie miała z tego sprawdzian - Wtrąciła się Zuza, aż odetchnęłam z ulgą, ponieważ byłam zdezorientowana i nie wiedziałam co mam powiedzieć.
- Dobrze, to spakuj się i wróć jutro po południu.
- Dobrze - Przytaknęła Zuzanna.
Poszliśmy po schodach na górę do pokoju, zabraliśmy potrzebne rzeczy i jak najszybciej stąd poszliśmy. W moim domu był mały bałagan, ze względu na to, że matka niedawno wróciła z pracy, była trochę zabiegana i nie zauważyła, że my już jesteśmy:
- Zaraz wam zrobię kolację, tylko muszę się przebrać-powiedziała i szybko poszła w kierunku swojego pokoju.
- Spokojnie, my sobie zrobimy - Odpowiedziałam ze spokojem i poszliśmy do kuchni zrobić jakieś kanapki i herbatę.
Jak skończyliśmy poszliśmy na górę do mojego pokoju:
- Gdzie mam to podstawić?
- Na biurku możesz - Odpowiedziałam i z rogu szafy wyciągnęłam dość ciężka teczkę z rysunkami.
- O boże! Co ty tam trzymasz? - Powiedziała ze zdziwieniem Zuza.
- To moja teczka z rysunkami.
- Od kiedy ty rysujesz? - Zapytała jeszcze bardziej ze zdziwieniem.
- No...już od dość dawna, zaraz ci pokaże progres moich bazgrołów.
Otworzyłam i wyciągnęłam, głównie rysowałam jakieś zwierzęta oraz oczywiście anime, i w dodatku cała sterta mang ,która jest za biurkiem. Zuza przeglądała kawałek po kawałku było widać na twarzy uśmiech i miała dobry humor, jest zupełnie inna niż jak ją spotkałam na ulicy prochowej.
-Te rysunki są naprawdę spoko, ale niektóre w ogóle nie przypominały anime, mają dość dziwne oczy.
- Co?! Przecież widać, że to anime nie widzisz takie są właśnie oczy! - Byłam trochę zezłoszczona tym, ale Zuza miała przez to ubaw z tymi rysunkami.
Później wyciągnęłam ogromną stertę mang:
- O rany i to wszystko przeczytałaś?
- No prawie, tylko, że manga to taki komiks rozumiesz obrazki, i chmurki z wypowiedziami bohaterów.
- Przecież wiem o co chodzi - Odpowiedziała zażenowana Zuza.
- No ok to czytamy!
W trakcie tego czytania nie mogłam oderwać się wzrokiem jak Zuza fascynuję się mangą, było to bezcenne, widać, że chyba polubiła taki styl niż jakieś nudne szkolne lektury.
- No i jak podoba się? - Zapytałam się z ciekawością.
- Fajne, ale mogło być lepsze.
- Co masz na myśli?
- Te dialogi mogły być bardziej rozbudowane, ale i tak spoko.
Zuza jednak nie za bardzo rozumie słowo komiks, tam bardziej powinno się skupiać na obrazkach bo to one wyrażają dużo więcej i można sobie pooglądać:
- To co idziemy spać? - Zapytała się Zuza.
- Ty chyba żartujesz? - Byłam zdziwiona, ale nie zaskoczona, ponieważ Zuza nie mogła późno się kłaść do łóżka.
- To co chcesz jeszcze zrobić?
- Możemy o czymś porozmawiać jak chcesz.
- Jestem zmęczona idę już spać, dobranoc! - Zuza weszła pod mój różowy śpiwór i obróciła się na lewą stronę. Ja natomiast miałam okazję skończyć mój wpis do mojego pamiętnika:
,,Jutro zorganizuję niespodziankę dla Zuzki, mam nadzieję, że jej się spodoba i przy okazji się rozerwie poza domem. Jest już godzina 23 powinnam dziś wcześniej pójść spać, aby rano wcześniej wstać i się przygotować, dobranoc pamiętniku!!
Odłożyłam na biurko i cichutko powędrowałam do mojego łóżka.
KAMU SEDANG MEMBACA
Wszystko w Niepamięć // TOM I // [Zakończona]
ParanormalKlara jest zwykłą nastolatką uczęszczającą do liceum w Krakowie. Ostatnio niepokoi się zachowaniem swojej kuzynki Zuzanny. Dowiadując się dość zaskakującej i wręcz smutnej prawdy o niej. Życie dziewczyny zaczyna coraz bardziej nabierać tempa, do mom...