"AYSU"

40. 🌙

Keyifli güzel okumalar 🫶🏻
Bölüm şarkısı: Yalın Sabır Taşı  

ASAF

Aynanın karşısında tek elimle saçımı düzeltince parfümden biraz sıktım. Dikkatlice kendime bakarken günün motivasyon konuşmasını da bir yandan yapıyorum.

"Hadi bakalım Asaf bugünü kazasız belasız yakalanmadan öğleye kadar atlatırsan yaşadın ola ki atlatamadın şimdiden geçmişler olsun yiğidim. Asıl zorluk o zaman başlar."

Saatime baktığımda vakit tamda ayarladığım gibiydi. Bizim ekibin sorgu operasyonuna rahatlıkla yetişebilirim. Aslıhan okula giderken benim arabamla gidecekti gitmeden önce beni de emniyete bırakırdı.

Odadan çıktığımda mutfakta annemle kahve içiyorlardı. Annem beni hazırlanmış şekilde görünce sorarcasına baktı. "Oğlum hayırdır nereye ? Asaf sakın işe gidiyorum deme doktoru duydun raporlusun. Oğlum tam iyileşmeden nereye ?"

Annem nefes almadan konuşurken yanlarındaki sandalyeyi çekip oturunca ağzıma bir tane lokum attım.

"Abi gerçekten saçmalıyorsun. Yaran iyileşmedi bile doktoru duydun o dokuların iyileşmesi kendini yenilemesi gerekli. Bu yüzden dinlenmen şart."

Şimdi ben size, yaralandığım çatışmadaki heriflerin sorgusu var benim muhakkak bu sorguda olmam gerekli düşüncemi nasıl anlatırım? Anlatsam bile  anlamak istemeyeceğiniz için ortak bir noktada buluşamayız. O yüzden sizden gizli olacak.

"Emniyete rapor vermem gerekli, birkaç imza işi de var Nihat'la İsmet Baba bir yere kadar halledebiliyor benim imza atmam gereken yerler var."

İnanmamış gözlerle bakıyorlardı ikisi de. "Ama abi Nihat biz o işleri hallettik. Asaf keyfine baksın demişti."

Ulan Nihat her kaşıkta niye çıkarsın ki ? Sayende keyfime bile bakamıyorum kardeşim.

Yapmacık gülümsememle Aslıhan'a bakarak konuştum. "Öyle mi dedi ? Nihat benim işlerimi halletmeyi bıraksın da kendi halledemediği işlere dönsün de bir baksın olur mu abim ?"

Bu sözlerimden sonra bir şey demeyip kahvesinden hızlıca içip ayaklandı. "Ben bırakayım seni madem emniyete. Araba kullanamıyorsun, taksiyle otobüsle de gitme şimdi yol uzar. "

"Hah şöyle yola gel " dercesine yüzüne baktım. "Valla çok iyi olur. Zaten yolunun üstü."

Aslıhan çantasını okula götüreceklerini hazırlarken bende annem yardımıyla ceketimi giyindim.

"Aman oğlum dikkat et omzuna."

Annemi yanaklarından öpüp göz kırptım. "Sen merak etme dikkat ederim."

Evden çıkıp arabaya geçtiğimizde pek alışkın olmadığım halde yan koltuğa oturdum. Aslıhan siteden çıkmadan önce göz ucuyla bana bakıp yeniden yola odaklandı.

"Rapormuş, imza evrak işiymiş bahane dimi ? Sen şuna bugün emniyette önemli bir iş varken evde oturamam desene."

Bak sen benim kardeşime polis abisinden ve polis sevgilisinden baya bir şeyler kapmış.Hangi zamanlarda emniyete gideceğimizi çözmüş bile ! Ya da çok sevgili edepsiz sevgilisi bugün çatışmadaki adamların sorgusunun yapılacağını söylemiş olabilir. Böyle söylediğine göre duyumlar baya sağlam yerden gelmiş.

Işıklarda durduğunda yüzüme bakınca tek kaşımı kaldırarak bende onun gibi baktım. "Aslıhan ?"

"Abim ?"