Korku Tutkunları 2

5. Bölüm: Yaşam Dolu Bitmezçember

   "Bitmezçember'in Korkut'u... ah Bitmezçember'in Korkut'u!"

   "Saçmalama..." diye hırladı Toprak, masa altından kahkahaların temsilcisini çimdiklerken. 

   "Lanetin ensemizde olduğunu söylüyor, Toprak'ım! Okuma yazmamız yok bizim. Bak, kurtulduk derken yine gafil avlandık."

   "Siz bu konuda mastır  yaptınız genç adam." diye kendi sözlerini destekledi Korkut amca, "Biz neler konuştuk az önce? Yaşamınızı planladınız. Ölümünüz bile illüzyonun içinde kurduğunuz oyunun bir parçasıydı. Biz size ancak yardımcı olabiliriz. Beyefendi bile..."

   "Yani lanetle yüzleşeceğiz, ve..." dedi Melodi.

   "Hatırlamamız gereken her neyse, her birini kendimizi keşfederek ortaya çıkaracağız. Değil mi?" diye tamamladım. Melodi ile birbirimizi onaylarcasına bakıştık.

   "Gençler satır arası lisansının doktorasını yapmış, Bey." diye kahkahalara büründü Kader teyze, "Ve Serhat... eğer bahsettiğin gibi korkudan yamulmazsan, profesörlüğe hak kazanacaksın."

   Serhat gözlerini bilmiş bir edayla kıstı, "Bu, profesörlük değil Bitmezçember'in Kader teyzesi... bu, kurtlar sofrasına meze olmak."

   "Bitmezçember'in zombilerini haklarken hiç de meze olmuşa benzemiyordun deli çocuk." dedi Kader teyze.

   Serhat yutkundu. Kader teyze kontra ataktan golü bulmuştu. Eski toprak...

   "Serhat tekrar aramıza dönene kadar yeni bir konu açmak istiyorum." dedi Yağmur, "Anladığım üzere Ege'nin keşifler hakkındaki yorumunda sandık detayı var. Güneş saçlı tanrıça, efsunlama konusunda uzman bir vazifeliydi. Hatırlamalar sırasında öğrendiğimize göre, mistik konuların merkezinde ben vardım."

   "Doğru." dedi Korkut amca.

   "Öyleyse, ekibin tüm yetileri vazifeliler sistemine bağlı. Beyefendi'ye, Orbey dedeye... size..." dedi Pınar.

   "Hatta o gudubet kadına." diye kıs kıs güldü Korkut amca, "Bilmeniz gerekeni biliyorsunuz. Devamı... Bitmezçember'de."

   "BİTMEZÇEMBER Mİ?" 

   Ayhan hariç hepimiz tek bir ağızdan şaşkınlığımızı ifade ettiğimiz sırada Korkut amca Ayhan'a yönelttiği bakışları cümleye döktü:

   "Konuştuğumuz gibi, Ayhan... seni bırakacağız."

   "İlk gözünü açan Ayhan'dı." dedi Kader teyze, "Hayatı yoğun bir şekilde ilerliyor. Tüm bu yaşananlardan sonra sahalara dönüşü muhteşem olacak."

   Ayhan'ı koşulsuzlukla izliyordum. 

   "Bir telefon kadar uzağınızdayım." dedi Ayhan, "Söylediğiniz gibi serüveniniz yeni başlıyor. Burada benim görevim var mı, bilmiyorum. Öğrendiğimi uygulayacağım; iç sesimi dinleyeceğim."

   Altına imzamı atacağım bir konuşma yapmıştı.

   "Kurtardın köftehor." dedi Serhat, Burhan Altıntop'tan hallice tıslamalı gülüşle, "Seni bırakıp kalan işimizi tamamlamaya gideceğiz anlaşılan."

   "Kalan işimiz ne ki?" dedi Toprak.

   "Ne olacak, Orbey Bey'in acı şerbetinden tatmak. Yatıya kalmam ha, bilesiniz."

   Kahkahalarımız arasında Melodi yanıtladı, "Hiçbir şey olmaz. En karanlık anda bile zombileri hakladım, biliyorsun. Rahat bir uyku çekeriz."

   "Melodi, haklısın kızım. Ama zaten kalamazsınız." dedi Korkut amca.

   Melodi Neden? dercesine bakakalırken Kader teyze tamamladı: