" ရားး....အများကြီးမသောက်ကြနဲ့........ မပြန်နိုင်ပဲနေမယ်"
"Se Ho hyungကလည်း မွေးနေ့လေးမှာ ကပ်စီးမနည်းစမ်းပါနဲ့......."
အာလေးလျှာလေးဖြင့်ပြောနေကြသော လက်အောက်ငယ်သားများအားကြည့်ကာခေါင်းကုတ်၍
"ကပ်စီးနည်းရမှာပဲ.....မင်းတို့ကအခု မွေးနေ့အကြိုဆိုပြီးကျွေးခိုင်းတယ် မနက်ကျရင်လည်း မွေးနေ့အတည်ဆိုပြီးကျွေးခိုင်းဦးမှာ...... ပြီးတော့မနက်ဖြန်ကျရင် အကိုကြီးခိုင်းထားတာတွေလည်းရှိတယ်လေ......မထနိုင်ရင်ငါတို့အကုန်သေမှာကွ......"
အကိုကြီးဟူသောအသံကြောင့်အရက်ငှဲ့နေသောလက်များရပ်တန့်သွားကြကာ ဖင်ကုတ်ခေါင်းကုတ်လုပ်နေကြသည်။
"အဲ့ဒါဆိုလည်း ပြန်မယ်ဗျာ.......မနက်မှနောက်တစ်ဝိုင်းပေါ့ ဟဲဟဲ...."
"အေးပါမွေးနေ့လက်ဆောင်ကြတော့မပေးကြနဲ့ သွား ပြန်ကြတော့ ငါလည်းပြန်ပြီ"
လမ်းဘေးဆိုဂျူဆိုင်လေးမှ လူစုခွဲကာအိမ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။ Jan Sae Hoနှင့် နှစ်ယောက်သည် အတူတူပြန်ပြီးကျန်သည့် ၅ယောက်မှာအတူတူပြန်သည်။ အရက်ရှိန်ကြောင့်ယိုင်ထိုးနေသော ကိုယ်များအား တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်တွဲကာခြေလှမ်းမှန်အောင် လျှောက်နေရသည်။
"Sae Ho hyng..... ကားငှားသွားကြမလား ကျွန်တော်မလျှောက်နိုင်တော့ဘူး........အရမ်းမူးနေပြီ.......အွတ်! ဝေါ့......."
"ဟာ......ဒီကောင်"
လမ်းလယ်ခေါင်တွင် တဝေါ့ဝေါ့အန်နေသော သူအားကျောမှဖိပေးကာ
"အဲ့ဒါကြောင့်ပြောတာပေါ့.......အေ အေ...ကားငှားသွားကြမယ်........"
ခေါင်းမထောင်နိုင်တော့သောလက်အောက်ငယ်သားအားကျန်တစ်ယောက်နှင့်တွဲကာ ခေါ်လာပြီး ငှားရမည့်ကားအားတမျှော်မျှော်ကြည့်ရသည်။ ရုံးဆင်းအလုပ်ဆင်းချိန်ဖြစ်၍ တက္ကစိီကားများမှာ လူလွတ်သည့်ကားရှားနေသဖြင့် ငှားရန်ခက်ခဲနေသည်။
"အား Sae Ho hyung.......ကျွန်တော်ထွက်ကျတော့မယ်.....သန့်စင်ခန်း"
"ဒီကောင်ကတကယ့်အရှုပ်ထုတ်ကွာ...."
