Liars Catastrophe

Liar 1: Apocalypse

“Me alegro de verte, la princesa del demonio.” (Nice to see you, demon’s princess.) Napangisi ako noong batiin ako ng isang lalaking naka-sumbrero na tila pang-sinauna, ito iyong karaniwang gamit ng mga mapag-larong business man. Mayroon ding siyang sigarilyong hawak hawak na umuusok pa at nakalagay ang naka-dekwatro nitong paa sa lamesa. Trevor Castillion. Tahimik na banggit ko ng pangalan nito sa isip ko. Ang espanyol sa grupo.

“Hallo. Dämonenprinzessin.” (Hello, demon’s princess.) Tiningnan ko naman ang isa pang nag-salita, madiin ang pagkakasabi nito ng bawat katangang binanggit niya. Babae ito at napaka itim ng eyeliner at mascara sa mata, kitang kita ko din ang nanggagalaiting itim na itim na mata nito na pinong nakatingin sa’kin, nginitian ko naman siya ng mala-demonyo ng dahil sa inasta niya. Hindi na siya nagbago, kung paano ko siya nakilala ay ganun pa din siya ngayon, Tiara Wolf. Ang babaeng german.

“Oni no hime, nandeshou?” (Demon’s princess, what do you want?) Tanong ng isa sa kambal na lalaki na nakatayo sa gilid ng madilim na silid na ito, kitang kita ko din ang nilalaro niyang matalas na patalim sa kanyang kamay. Halata sa muka niya ang excitement dahil nagkaroon kami ng meeting. Kahit kailan talaga gustong gusto niya ng madugong laban. Takeshi Ishido, ang isa sa kambal na laging gusto ang panganib.

Samantalang ang kakambal nito ay nahimik na nakamasid lamang sa’kin. Lalong lumawak ang ngisi sa labi ko dahil doon. Madali mong malalaman kung sino siya dahil lagi siyang tahimik sa isang tabi hindi gaya ng kakambal niyang malakas manindak. Takashi Ishido, ang katahimikan niya ay isa lamang babala. Sila ang kambal na hapon.

“Principessa del demone.” (Demon’s princess.) Mapag-larong sabi naman ng isang matikas na lalaki saka ako nito inikutan. Nakaramdam din ako ng kaunting tensyon noong itutok niya ang isang deka-libreng baril sa sintido ko, ngunit noong makabawi ako ay agad kong kinuha ang baril na iyon, at ibinato ng walang kahirap hirap, kaya’t natawa lamang ito ng marahan sa inasta ko. “Che cosa è sbagliato?” (What’s wrong?) Malumanay na wika nito at saka umupo sa isang silya. Napaka mapag-laro talaga niya, kahit ako o ang kambal na Ishido ay lagi niyang ginaganoon. Clio Accardo. Matinik at kakatakutan mo. Isang italyano.

Umupo na din ang kambal na Ishido kanina ay nakatayo pa. Tiningnan ko sa mata ang limang dapat kinatatakutang tao sa buong mundo at sa buong mafia ngunit hindi kilala ang katauhan nila at ang akala ng karamihan ay mahihina sila. Napa-irap din ako dahil sa mga pinag-sasabi ng mga ito, kailangan ba sa mga salita pa nila ako tanungin? Hindi ba pwedeng tagalog o kahit english na lamang, tss. Marunong naman sila ang dami pang-paikot.

Ngumisi muna ako, kaya’t tiningnan nila ako ng masama, natawa naman ako dahil sa reaction nilang lima. “Fuck you, demon.” Tiara Wolf told me while looking at me intently as she smiled at me devilishly, saka niya hinablot ang katana mula sa kambal at itinutok sa leeg ko, tiningnan ko lamang siya doon ng masinsinan saka ko, inilapat ang hintuturo ko sa dulo ng katanang hawak niya at inilayo ito sa leeg ko ng marahan.

Inirapan naman ako ni Tiara Wolf, siya ang babaeng nakapa-itim ng budhi. Tss. Kaugaling-kaugali ko. Napairap na lamang ako noong itabi niya ulit ang katana na kinuha niya kay Takashi Ishido. “Tss.” Narinig ko namang reaction nila sa eksenang ginawa ni Tiara.

“Welcome, Apocalypse.” I said with an evil smile plastered on my face. Unti-unti inangat nila ang tingin nila sa’kin at sabay sabay na ngumisi, na nakapag-pa-kaba sa’kin ng kaunti. Hindi na talaga nag-bago ang limang ito.

“What do you need? Why did you call us?” Trevor Castillion asked with a deep voice. I snorted, mga atat, masyado ang limang ito, hindi maka-pag-hintay. Tahimik siya kanina pa habang nag-sisigarilyo at ngayon lamang nag-salita ulit.

“Is something wrong, demon?” One of the twins inquired, napalingon ako sa kaniya at tinitigan ko siya, para makasigurado ako kung sino ito. It’s Takashi Ishido, ang tahimik at kanina pa nag-mamasid sa’kin hindi tulad ng kakambal niyang nagsalita na kanina pa.