Liars Catastrophe

Liar 39: Late

39: Late

Nathaniel Gabriel's POV

Nagtatangis ang aking mga bagang sa aking naririnig at nakikita. Catherine Servilla uttering those words made me felt the intensity and the seriousness of what is happening right now. It's an all out war. Para kumilos ng ganoon kapersonal ang isa sa pinakamalakas sa Empire ay isang senyales na hindi sila basta basta papatalo.

Para ding may pumipiga sa aking puso habang nakikita ang ina namin ni Light na walang malay at basang basa dahil sa ginawa sa kanila. It was also devastating to see Light's pain. Mas nagiging doble ang hatid sa akin noon. Parang lahat ng mga pana na tumatama sa kaniyang puso ay tumatagos din papunta sa akin.

Nanatili akong yakap yakap si Light. Medyo kumalma na siya hindi katulad kanina pero ang tensyon sa kaniya ay hindi nawala. Nandoon pa din iyon at nasisiguro kong mas tumitindi ito. Tumigil na siya sa pag-iyak pero ang sakit sa kaniyang mga mata ay ibedensya na tapos na nga siyang magpakita ng sakit sa panlabas pero ang loob niya ay nagdurugo pa din.

Her fast breathing became slow and heavy. Tila napakadami nang tumatakbo sa utak niya ngayon kaya't ganito na lamang ang reaksyon niya. Nakatitig sa sahig, hindi ganoong kumikilos pero alam mong makakaya niyang kaharapin ang lahat ng ito kahit hindi maibsan ibsan ang sakit na kaniyang nararanasan.

"Light. . ." I whispered softly. Medyo naramdaman ko ang paglingon niya sa akin dahil doon at ang paghigpit ng pagkakahawak niya sa aking mga braso. Ihinarap ko ang mukha niya sa akin at saka ko marahang pinunasan ang luha na nanatili sa kaniyang mga pisngi.

Tiningnan niya ako ng diretso sa mata at noong pagkakataong iyon ay halos itulak ko siya papalayo sa akin dahil sa pagkasindak. Walang emosyon ang kaniyang mukha ngunit ang kaniyang mga titig ay naghahatid ng kakaibang babala at panganib. Hindi ko alam ang tumatakbo sa utak niya ngayon pero isa itong napakasamang senyales na katulad ni Catherine Servilla ay lalaban din siya haggang kamatayan.

Unti unti ay kumibot ang kaniyang labi. Ang isang sulot noon ay tumaas at magtaasan ang mga balahibo sa aking braso at batok. Hindi ko din ganoong napansin pero naramdaman ko ang sarili kong paglunok. If Catherine's threat and words made me feel the tension and anger. Light's smirk made me feel how dangerous she is. It's like her way of telling that the one who messes with her, only wished for a death wish.

"Catherine Servilla, huh?" Madiing wika niya sa bawat salita. Sa sobrang diin noon ay halos maisip ko na nasa harapan lamang namin si Catherine Servilla.

"Mang-aagaw ng magandang linya ko." Iiling iling na sambit niya at saka marahang tumayo. Halos magkaroon yata ng napakaraming tandang pananong sa utak ko dahil sa sinabi niya. She just made a. . . joke, right? What the hell?

Dahil sa pagkabigla ko sa sinabi niya ay natagalan pa bago ako makatayo para sundan siya doon sa unahan. Ang dilim ng kaniyang paningin ay walang katumbas. Handang handa na siyang sumugod sa kung nasaan man ang magulang namin.

Aaminin ko na matindi ang pagkagulat ko sa mabilis na pagbabago ng kaniyang emosyon pero mas nangingibabaw sa akin ang paghanga sa pagpili niyang kumilos agad kaysa magmukmok sa nakitang pagpapahirap sa mga ina namin.

Nagbago talaga siya. Kung tutuusin kung ito ang dating Light na kilala ko, she would go there recklessly or maybe she would cry and cry until she decided for revenge. But now. . . Her quiet and dangerous glare says it all. She was ready for this. She had enough of this.

Nagsalita agad siya sa mga nasa harapan at sinabi ang gusto niyang ipagawa. She's calm and collected unlike earlier. Ang pagkawasak niya kanina ay panandalian lamang dahil mabilis niyang itinayong muli ang matapang na Princess Light Smith.