Liars Catastrophe

Liar 50: Our Miracle

50: Our Miracle
Nathaniel Gabriel's POV

"What's happening Light?" Nagtatakhang tanong ko noong bigla niya akong halikan nang mabilis at saka umupo para maging kapantay noong batang kasama namin na mayroong berdeng mga mata.

Marahan din akong umupo. The kid chuckled. "Papa..." Pasimula niya.

"Hmm?" I asked him.

"Gabriel." Light spoke. My heart beat doubled.

"Papa... Mama wants to marry you, again." Hindi ko alam ang mararamdaman ko nang pagkakataong sabihin niya iyon. Tumigil yata ang oras at mundo ko, ang pagkabog ng puso ko ay sadyang napakalakas at napakabilis.

Iyong mga luha ko ay bigla na lamang tumulo ng sunod sunod. Hindi ako makapagsalita, hindi ako makakilos, hindi ako makahinga.

"Gab-Gab," Light started to speak and she opened a small velvet box which contained our ring. Her tears started to flow like mine. Damn, Light's proposing to me. This isn't just a simple anniversary.

"Nathaniel Gabriel Evans, will you marry me for the fourth time?"

Sasabog yata ang puso ko dahil lahat na ng masasayang emosyon na pwedeng maramdaman ay nararamdaman ko noong pagkakataong sabihin niya iyon. Ang mga luhang pumapatak sa mga mata ko, mga luha ng kasiyahan. Umaapaw ito at halos manginig ang buong katawan ko.

Natahimik ako. Hindi makasagot dahil pakiramdam ko kapag umimik ako ay walang boses na lalabas sa aking lalamunan. Naghihintay ang pinakamamahal ko sa aking isasagot habang mayroong kakaibang kislap ang mga mata, habang mayroong kakaibang saya sa mga labi.

That was the moment I knew... Our story just began its new page.

Hinigit ko ang mga kamay niya papalapit sa akin at saka ko siya mahigpit na niyakap. Hinalikan ko ang kaniyang noo nang sobrang tagal dahil doon ko magagawang iparamdam sa kaniya kung gaano kasinsero at kung gaano ako kasaya ngayon, at kung gaano ako kaswerte sa kaniya.

"Sag-app-oh, Light." Halos pabulong na sambit ko laking pasasalamat noong hindi mautal. Narinig ko ang mahinang galak ng kasiyahan kay Light. Naramdaman ko din ang paghigpit ng kaniyang yakap sa akin.

"Sa daang daang lengguahe, sa libo libong salita, Gabriel... Mahal na mahal kita." She whispered sincerely and genuinely. At nang mga sandaling iyon, mas bumuhos ang mga luha mula sa mga mata ko. Mahal na mahal ko ang babaeng ito at hindi ko alam kung kakayanin kong wala siya sa buhay ko.

"Sa daang daang emosyon, sa libo libong pakiramdam, Light, ikaw lamang ang isinisigaw ng puso ko." I retorted heartily. Pakiramdam ko tumagos sa puso ni Light ang sinabi kong iyon, pakiramdam ko sobrang sobra na ang kasiyahan niya nang banggitin niya iyon.

Ako na mismo ang bumitaw sa yakap namin at saka ko siya hinarap. Pinalandas ko nang nag-iingat ang aking palad sa kaniyang pisngi para punasan ang kaniyang luha na umaagos papunta sa kaniyang mukha.

"Yes, Light." Nakangiting wika ko sa kaniya habang tumatango at lumuluha. "I will marry you, again and again and again." Natatawang dugtong ko pa kaya naman medyo hinampas niya ako sa dibdib dahil doon. Her chuckle made me feel ecstatic.

"Yehey! Ikakasal po kayo, mama, papa?" Halos sabay kaming napalingon ni Light noong magsalita ang batang inaruga namin na para bang amin. Tumatawa ito at naniningkit ang mga mata pero ang kulay noon ay buhay na buhay.

Ginulo ko ang buhok niya ng bahagya pero tinawanan lamang niya ako nang marahan si Light naman ay hinawakan ang pisngi nito at saka marahang hinalikan. Napangiti ako sa imaheng iyon. Nasisigurado kong magiging mabuting ina si Light sa magiging mga anak namin.