អូមេហ្កាជាទីប្រាថ្នា |ចប់|

ភាគទី២: អាងអំណាច យសសក្ដិ នឹងហេស៎???ខ្ញុំ-ខ្ញុំមិន ខ្លាចទេ

"ឯងជា អូមេហ្ការបស់យើង អ្នកណាដែលឯង ទាក់ទង យើងហ្នឹងសម្លាប់វាចោល" ក្រោយពេលបោះពាក្យគម្រាមកំហែង រួចហើយជុងហ្គុកក៏ទាញ កន្សែងចូលបន្ទប់បាត់ បន្សល់នូវរាងតូចដែលកំពុង អង្គុយស្រក់ទឹកភ្នែកដោយក្តីឈឺចាប់

"អ្ហឹកៗ ខ្ញុំខូចអនាគតហើយមែនទេ អ្ហឹកៗម៉ាក់ប៉ាអាចនឹងខឹងខ្ញុំ អំពីរឿងនេះជាមិនខាន"ថេយ៉ុង ចោទសួរខ្លួនឯងទាំងគ្មានចម្លើយ តែសំឡេងយំល្វើយៗ របស់រាងតូចឮដល់ត្រចៀក អាល់ហ្វាកំណាចដែរ កំពុងងូតទឹកយ៉ាងសប្បាយមិនខ្វល់ខ្វាយពី កាយតូចស្តើងគ្មានកម្លាំងកំហែង សូម្បីតែឈានជើងចុះលើគ្រែ÷

ក្រាកកកក!!! ទ្វារបានបើកដោយដៃរបស់ជុងហ្គុក ហ្គាហ្វៀរ៍ ក្រសែភ្នែកសម្លឹងមើលថេយ៉ុង ទាំងមិនមាត់កអ្វីទាំងអស់រហូតទាល់តែ បើកទូរសម្លៀកបំពាក់នឹង ទាយយកកន្សែងមួយបោះគ្របក្បាលរបស់អូមេហ្កា រួចក៏ពោលសម្តី÷

"ឆាប់ឡើង!!ឆាប់ទៅងូតទឹក" សំឡេងមាំដាក់បញ្ជារ ធ្វើឱ្យ អូមេហ្កាមិនតបត មានតែរំកិលខ្លួន ទម្លាក់ជើងស្រឡូនទាំង រញីរញ័រនោះដាក់ផ្ទាល់នឹងឥដ្ឋ។

"ហឹក!!!" ថេយ៉ុងខាំមាត់សង្កត់ចិត្ត យកកន្សែងមករុំខ្លួនឡើងជិតបន្ទាប់មក នាយតូចបោះជំហាន ទៅបន្ទប់ទឹកដើរកាត់មុខរបស់ជុងហ្គុកទាំងពិបាក

!!ព្រូសសស!!! ព្រោះតែអស់ជំហរ ឈរលែងនឹងនរទើបបណ្តាលឱ្យរាងតូចច្រឡឹងដួលខ្ពោកទៅនឹងឥដ្ឋការ៉ូមួយទំហឹង៕ ជុងហ្គុកឃើញដូច្នេះកើតចិត្តព្រួយភ័យ មុននឹងទៅចាប់បីក្រសោប កាយស្រាលដូចសំឡី ចូលបន្ទប់បាត់ទោះថេយ៍ ព្យាយាមនិយាយបដិសេធយ៉ាងណាក្តីក៏ អាចហាមឃាត់ជុងហ្គុកបានឡើយ ចុងក្រោយក៏ព្រមចាញ់ឱ្យនាយ ប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណជាលើកទីពីរ។ រំលងទៅកន្លះម៉ោង ជុងហ្គុកសម្អាតខ្លួនថេយ៍រួចរាល់ ឃើញថា នាយមាត់អាក្រក់ មុខមាំ កាចប៉ះមិនបាន ប៉ុន្តែទង្វើរបស់គេ ពិតជា ថ្នាក់ថ្នម នឹងថេយ៉ុងណាស់÷

"ចង់នាំខ្ញុំទៅណា?"ថេយ៍សួរកំឡុងពេលដែល ជុងហ្គុកចាប់ពរនឹងចង្កេះ

"នៅផ្ទះយ៉ាងម៉េច??ចង់ដេកនៅនឹងហេស៎?"

"ទៅផ្ទះខ្ញុំមែនទេ??" គ្រាន់តែឮពាក្យថាទៅផ្ទះធ្វើឱ្យរាងតូចមានសង្ឈឹមឡើងមក ប៉ុន្តែ អារម្មណ៏ដែរ មានសង្ឈឹមអម្បាលមិញនេះក៏ធាក់ចុះនរកវិញខណៈដែលឮប្រយោគរបស់នាយ÷