អូមេហ្កាជាទីប្រាថ្នា |ចប់|

ភាគទី១៤: ប្រមឹក

ភាគទី១៤: ប្រមឹក

លោកគីម ហួសចិត្តហ្នឹងជុងហ្គុកជាខ្លាំង កំឡុងពេលដែលនាយស្រែកសម្លុតដាក់ គាត់ហាក់គ្មានជំពាក់នរណាមួយរៀល ហឺយយនេះមិនដឹងកូនប្រសាម៉ាក់ស្អីទេ ពង្រាត់កូនរត់បាត់ឥឡូវហើយ តិចថាមកយំស្តាយស្រណោះពេលក្រោយ÷

"តែយ៉ាងណាក៏ថេយ៍ត្រូវជាប្រពន្ធយើងដែល"ជុងហ្គុកនៅតែមិនព្រមនឹងហាស្តីឱ្យលោកគីមផាំងៗ ហាក់មិនញញើតអីសូម្បីតែបន្តិច

"ហិហិ ពុះអូនជាពីម៉ងទៅបើចែកមិនដាច់"ថេយ៉ុង ចូលលូកមាត់ខណះដែរខ្លួនជា ជនរង់គ្រោះ

"អូនកុំភ័យបង គង់តែហែកទេ ប៉ុន្តែមិនមែននៅ ត្រង់នេះ ផូស!! អួយយ៎"ជុងហ្គុក មិនទាន់និយាយចប់ផងស្រាប់តែ លោកគីមមាន នាមជាឪក្មេកផង មិត្តមួយរយឆ្នាំផង ដាក់ក្បាលមួយសៀវភៅឮសូរតែផូស

"និយាយគ្មានអនាម័យ ស្អីបន្តិចសោះ កូនចេះតែស្រលាញ់វាទៅកើត ដែលអ្ហេស៎?"លោកគីម ហាស្តីសួរទៅកាន់ថេយ៍ ប៉ុន្តែ កូនដាក់មួយប្រយោគវិញធ្វើឱ្យគាត់ងើបមុខលែងរួច

"ក្រែងប៉ាជាអ្នកលើកកូនឱ្យគាត់ដោយខ្លួនឯងសោះមកបន្ទោសគេ ឆឹស តោះប្តីទៅ ស្ងោរខ្យងពីរអ្នក"យីស គេអង្គុយសុខៗ ឈ្លោះគ្នាតែពីរនាក់បែរជា ទាញអ្នកមិនដឹងចូលរួមជាមួយដែល ឆឹស ថាឱ្យមួយ កាន់ដៃប្តី ចូលទៅក្នុងផ្ទះស្ងោរខ្យងញ៉ាំវិញល្អជាង។

"យីស មើលធ្វើចរិត តិចអញ ធ្វើតាផាន់ បំបែកទុំទាវ អោយមើល"លោកគីម ស្រែកបន្ទរពីក្រោយ តែថេយ៍ហ្គុកឥតខ្វល់នៅ ឆ្លៀតក្រវីគូទគឺ ឪពុកទៀត។
======

១ខែក្រោយមក|ពេលវេលាដើរលឿនណាស់ត្រឹមតែ មួយពព្រិចភ្នែកសោះក៏ រំលងផុតមួយខែទៅហើយ។ តែស្នេហា រវាងថេយ៍ហ្គុកនូវតែ ល្អឥតខ្ចោះ នឹងមានភាពបរិសុទ្ធ ផ្អែមល្ហែម តែផ្អែមបែបមិនទ្រលាន់ឡើយ។ ហើយថ្ងៃនេះជាថ្ងៃល្អ ពេលវេលាក៏ល្អ នឹងមានលាបមានជ័យ ចំពោះគូរស្នេហ៍មួយគូរដែលកំពុងកាន់ដៃគ្នាចូល ពិធី..??