ភាគទី៣១: ម្ចាស់បេះដូង APPA
សេចក្តីរំភើបកាន់តែឡើង កំឡុងពេលដែលនាយក្រាស់អង្គុយមើល មុខកូនសម្អប់ក្នុង អង្រឹង។ នាយសម្លឹងបណ្តើរហូរទឹកភ្នែកបណ្តើរ នេះជាលើកទីមួយហើយដែលមនុស្សដូចជា ចន ជុងហ្គុក ហ្គាហ្វៀរ៍ ចេះយំនោះ÷
"កូនប៉ា~"ជុងហ្គុក ដង្ហោយទារកដោយសេចក្តីរំភើប
"ង៉ាង៉ា"នោះ មិនទាន់ ប៉ុន្មានផងស្រាប់តែ ទារកតូចចាប់ផ្តើមយំច្រែតៗ ដៃជើងលើកឡើង នឹងធាក់ចុះធាក់ឡើង ធ្វើឱ្យលោកប៉ា មិនធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ ចាប់ផ្តើម ង៉េមង៉ាម ចាប់នោះខុស ចាប់នេះខុស បើនិយាយពីទឹកមុខវិញ ឡើងស្លន់។
"ឈប់យំៗ កូនឈប់យំ ចាំប៉ាប៉ា នាំទៅមើលសេះហោះណាកូនណា"
"ង៉ា ង៉ា ង៉ា"អាល្អិតនៅតែ មិនខ្វល់គិតតែយំយែកខ្លាំងៗ ទោះជុងហ្គុក ព្យាយាមលួងលោមយ៉ាងណា ក៏មិនបាត់ រិតតែធ្វើឱ្យនាយភ័យ លើសដើម...។
"ជិះកាប៉ាល់ហោះទេកូន? បើកូនឈប់យំ ចាំប៉ា ប៉ា នាំជិះ"
"...." ស្ងាត់លែងយំ! ធ្វើឲ្យជុងហ្គុក ហួសចិត្តនឹង អាល្អិតជាខ្លាំង នេះគ្រាន់តែ ជិះកាប៉ាល់ហោះ ភ្លាមស្ងាត់ដូចគេឆ្នុក
"ហឹសៗ ទើបនឹងកើតសោះ ចង់ជិះ កាប៉ាល់ហោះ ហឹសៗ"
"អ្ហឹក ង៉ាង៉ា"
អឹស ស្តីបន្ទោសឱ្យតិចតួច ពេបមាត់យំទៀត ធ្វើឱ្យជុងហ្គុក អស់និយាយគាំងតែម្តង។ នេះ និយាយប៉ះពាល់តិចតួចរំអួយ៎ ដូច APPA គេចឹងលោកអើយ។
"អ្ហា៎ ដេតឌីនិយាយទេ ប្រយ័ត្នង៉ក់ងរ ហឹសៗ ឈឹងកូនឈឹង"
"ង៉ាង៉ា"
នោះម្តងនេះ លួងលោមយ៉ាងណា ក៏មិនបាត់ នាយចង់ណាស់គឺចង់បី ពរកូន ឱបជាប់នឹងដើមទ្រូង តែមិនអាច ហិហិខ្លាច ធ្លាក់កូន ក្តុកទៅ នរណាទទួលខុសត្រូវ?
YOU ARE READING
អូមេហ្កាជាទីប្រាថ្នា |ចប់|
אקשןស្នេហាផ្អែមដូចទឹកឃ្មុំ កាន់តែក្រេបកាន់តែមាន រសជាតិថាផ្អែម- ផ្អែមបែបមិនទ្រលាន់ សាកហើយចង់សាកទៀត ដូចខ្លួនប្រាណរបស់ អូមេហ្កាជាទីប្រាថ្នា ម្នាក់នេះអ៊ីចឹង÷ "មើលអ្វីក៏មើលម្ល៉េះ?? ឈប់មើលបានហើយអូន ក៏ចេះអៀន" "ហឹសៗ~មើល ព្រោះតែសម្រស់ប្រពន្ធបងស្អាត នេះអូនកូន១ហើយ...