xvii. If Love Means

1.9K 90 14
                                    

"Jealous? Woah there!" sigaw ko sa kanya na tinatawanan pa rin ako.


"Would you calm down?" sabi naman niya sa akin at hinawakan ang likod ko.


Fudge! I really want to curse right now but I know I am not capable of doing so. I always cringe when I swear.


But.. fudge! His little gesture made me want to melt into the ground! And the little thingy in my chest won't stop beating hard when I see him.


Wait, is this what they call love?


Muntikan ko nang masabunutan ang sarili ko dahil sa naisip. I can't be in love agad! Dahil ba nalaman kong may puso pala ako ay expert na rin ako bigla sa love? That can't be right!


"Hey, okay ka pa ba? You spaced out," sabi niya sa akin. "Ano bang nangyari sa iyo? You didn't attend the class tapos ay sa 4th year CR ka pa nadatnan. Nagcucutting ka na ngayon?" tanong niya.


Napakamot naman ako ng ulo sa tanong niya. Sa totoo lang, hindi ko talaga alam kung anong nangyari sa akin. Basta ang naaalala ko lang ay hinahanap ko siya noong lunchtime at bigla na lang akong nag-blackout.


"I.. don't know," mahina kong sabi sa kanya.


"Anong you don't know? That can't be right!" sabi naman niya. Pinagkibit-balikat ko na lang ang tanong niya at nagtanong pa siya ng kung ano-ano.


I really love talking to Theo. Yung mga oras na random lang ang pinag-uusapan namin. It's like our minds become one.


Sheez, ano ba 'tong mga sinasabi ko? If I say this out loud, malamang he'll think na I'm a crazy girl. Not that he doesn't think of me that way already.


Nakita ko namang chineck niya ang orasan niya.


"Hey, I gotta go. Malapit na rin kasing magdismissal. Sasamahan ko pa si Belle," sabi niya sa akin tapos ay tumayo na. He smiled at me and I smiled back. Tapos noon ay tumalikod na siya sa akin at lumakad palayo.


Why does Theo feel unreachable kahit na maayos ko na siyang nakakausap ngayon? Something's changed in him.. and it's making my chest heavy.


xyz


"Are you sure you're okay na?" tanong ni Nanay sa akin. Bumisita muna kasi sila sa bahay nang malaman niya kay Jael na nag-collapse ako.


"Opo, Nanay. Wag na po kayong magalala ni Tatay," sabi ko at ngumiti sa kanila.


"Pinagdala kita ng paborito mong kaldereta," sabi ni Tatay tapos ay nilabas ang isang malaking tupperware.


"Wow, thanks Tatay! Mukhang marami akong makakain mamayang gabi," sabi ko sa kanya tapos ay niyakap ko siya.


Fallen.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon