CHAPTER 88
ELISHA'S POV
Tumayo ito at hinawakan sa balikat si Sadie.
"Just who am i to you? Do you think na laruan mo lang ako? Do you think you can just use me anytime? C'mon tell me!?!" Sigaw nito kay Sadie, hinila ko si Sadie at humarap kay Harry. Sinampal ko ito ng napakalakas at umiiyak na niyakap.
"Bakit ako pa?" Umiiyak na tanong nito.
"Harry... Tama na... Please lang." Umiiyak na sabi ko. Doon ko nalang napansin na nawalan na ng malay si Harry.
Dr. Adrian check him up at kailangan niya ng pahinga. Tinulungan naman niya ako na alalayan si Harry at sila na mismo ang nagdala kay Harry pasakay sa kotse.
"Lahat talaga sisirain mo no?" Saad ni Xandra ng paalis na ako. Doon ko napagtanto na lahat ng tayo ay nakatingin saakin.
"Bakit sa tingin ko ginusto ko 'to? Hindi moba naisip na iniwasan ko rin na mangyari to?" Galit na tanong ko dito.
"Lahat nalang nasisira at nagkakagulo tuwing bumabalik ka." Saad niya at lumapit saakin.
"Dahil sayo nasisira lahat ng relationship ni Troye. Lahat nawawala sa kanya tuwing bumabalik ka." Pagsisi saakin ni Xandra.
"T*ngina Xandra. Mag isip kanga. Kasalanan ko paba na lahat ng ex niya nag checheat, ginagamit o pinagpapalit si Troye? Sa tingin mo ginugusto korin na mangyari yon? Tangina Xandra, ex din ako. Sa tingin mo ba matutuwa ako na ganoon ang nangyari sa kanya?" Galit na sabi ko.
"Edi matuwa ka, lalo na at maghihiwalay na sila ng dahil sa kasinungalan niyong mag iina." At doon. Sinampal ko siya, hindi lang isa kundi dalawa.
"Para yan sa anak ko! Tangina mo. Anong klase kang ina? Mag isip ka nga. Oo na't malandi ako sa paningin niyo, oo na't umalis ako. Pero tangina hindi niyo ba naisip na bumalik ako?" Umiiyak na tinignan ko siya.
"Bumalik ako Xandra. Bumalik ako! Nangako ako na hindi na ako aalis. Pero anong magagawa ko? Ayoko na mamili si Troye. Ayokong sirain ang pangarap niya." Sagot ko.
"You could just talk to him! Pinaintindi mo sana kay Troye at saamin Ate! Hindi yung aalis ka basta basta. Akala mo hindi kami nahirapan. Nag antay kami ate! Naghintay ako!" Umiiyak na sigaw niya.
"Bumalik ako nang malaman kong buntis ako. Isang buwan nang malaman kong buntis na ako. I texted him... Pero he answered me with a cold reply." I explained at tinignan si Troye.
"It's still your fault ate. Sana man lang nagpaalam ka." Galit na sabi nito.
"I know i know, pero punong puno ng problema ang utak ko noon. I can't chase him when my twin are in danger. Hindi pwedeng mas unahin ko kayo kesa sa mga anak ko." Paliwanag ko.
"What do you mean?" It was Mace who ask that.
"I'll be leaving tomorrow. My decision is final." I said.
"I'm really sorry for leaving... For always leaving, p-pero anong magagawa ko kung ito lang ang solusyon para matakasan lahat ng problema ko? Mas nasanay ako doon, takbuhan lahat ng problema kesa ipaliwanag sainyo yung mga bagay na kahit kailan ay hindi niyo maiintindihan kasi alam ko na kahit kailan ay hindi niyo maiintindihan." I explained while crying.
"Marami akong pagkakamali at pagkukulang, pero kahit ganon hindi ako nagpalaki ng mga batang sinungaling. Lahat ng gusto king maranasan noon ay pinaparanas ko sa mga anak ko... Pero mukhang pati pagkakaroon ng masayang pamilya ay pinagkait pa ng kapalaraan. Ayokong lumaki ang mga anak ko ng walang kinikilalang ama. Paniniwalaan ko at aalagaan ang mga anak ko." Saad ko.
"Hindi niyo kailangang maniwala saamin, ang gusto ko lang ay intindihin niyo ang sitwasyon namin at tanging si Troye lang ang makakapagbago ng katotohanan." I added and left.
Dumiretso na kami sa hotel ni Dion at nagpatulong naman kami sa mga staff doon para buhatin siya. I was so tired para buhatin pa siya lalo na at buhat ko din ang mga bata dahil nakatulog na sila. Tatlo silang binabantayan ko ngayon habang inaasikaso ang mga passport ng mga bata. Kaonting damit nalang ang dadalhin ko para sa kanila at iiwan kona sa bahay sa village yung iba.
Tapos na rin ang trabaho ko dito, magpapaalam nalang kami bukas at siguro ay aalis na rin kami pagkatapos. Kailangan na ring bumalik ng mga bata dahil ay pasok na sila.
Kinuha ko yung usb na ibibigay ko bukas sa family. Ito nalang ang iiwan ko at aalis na. Wala na akong balak na bumalik pa dito, bukas na bukas rin ay si Mace na ang CEO ng AU company at si Tita Jeanette na ang COO. as for me, i will remain as the owner of it at wala ng iba akong gagawin. Sapat na ang perang naipon ko at matatanggap ko para sa mga bata. Si Tito Hendrix na ang bahala sa mga ari arian ko sa Gryffon Company.
I insert the USB sa laptop ko at binuksan ang mga clip roon na sunod sunod na mag pplay.
When i found out na buntis ako ay bumalik talaga ako kay Troye, i texted hin that day pero he replied me with a cold attitude. I remember how much i cried that day while suffering morning sickness at the island.
Flashback^
I was able to text Troye even though hirap na hirap na ako,
"Let's meet and talk." I type and send it.
He replied, "Everything is finish now." that made me cried so much.
"It's important." I added but,
He replied, "I don't care. We have nothing to talk about." and he block my number.
That's all, i tried to call her by other numbers but ended up getting block. I have no choice, gusto ko siyang puntahan pero delikado pa ang lagay ng mga bata.
×××
Thank you for reading! Have a nice day!
Kindly vote for my stories and follow me <'3
×××
𝐓𝐰𝐢𝐭𝐭𝐞𝐫: @𝐠𝐡𝐨𝐬𝐭𝐢𝐟𝐢𝐞𝐝_𝐦𝐞
𝐈𝐧𝐬𝐭𝐚𝐠𝐫𝐚𝐦: @𝐠𝐡𝐨𝐬𝐭𝐢𝐟𝐢𝐞𝐝_𝐦𝐞
YOU ARE READING
Elisha Aphrodite Callisto Gryffon | ON-GOING
RandomElisha Aphrodite Callisto Gryffon also known as Athanasia her Mother name. She is the only Granddaughter of Callisto Family and by the time she graduated half of the Callisto Company will be Her's. Elisha grown up without his Father support. Elisha...
