CHAPTER 134

1 0 0
                                    

CHAPTER 134

ELISHA'S POV

After struggling for so long I finally heard the baby cried. Tears started falling into my eyes as i saw my son being held by Dr. Kheanna, It's 10:30pm and i looked at my husband who is crying and smiling. Nakita ng nanlalabo kong mata ang papalapit na nakangiting si Dr. Kheanna at dahan dahan na ibinababa sa mga braso ko ang anak namin.

I looked at my husband eyes, I smiled at him as i saw the tears are falling into my eyes. After a few minutes I felt that something was wrong with me. I looked at my husband and smiled.

'Now that i think about it... It looks like that what i prayed that day have been successfully made of... my child, i hope you grow up to be a kind person who looks like exactly your dad.'

"Where am i?" Madilim ang nasa paligid ko at hindi ko na alam kung nasaan ako. Tinitignan ko lang ang asawa ko kanina pero bakit nasa madilim na lugar ako.

"Get the baby!" I heard Kheanna shouted and I stopped.

I heard the line went flat at naririnig ko ang sigawan nilang lahat. I heard how many times Dr. Kheanna called Troye but he's not responding.

"TROYE!!!!" Malakas na tawag ni Dr. Kheanna sa asawa ko at mukhang bumalik na ito sa huwisyo. Lumuhod ako at pumikit.

"Charge!" She said and I don't know what to do.

After 15 minutes reviving me ay ramdam ko ang pagtigil ni Dr. Kheanna. I tried my best to stood up at tumingin sa madilim na paligid ko.

"Why did you stop?" I heard my husband said and she didn't reply.

"Don't stop!" He shouted at naramdaman ko ang pagpatong niya sa katawan ko.

I started crying loudly when i heard those words.

"No!!! You can't leave ne Elisha. You promise to me. Marami pa tayong pangarap. Elisha please....!!!" He said at napaluhod ako at niyakap ang sarili ko.

Hindi ito tumigil at nagpatuloy lang sa kanyang ginawa. "Troye tama na... You're hurting her." Dr. Kheanna said at umiiyak lang ako.

"No...no..no.." I heard him cried.

"Time of death: 11:11pm." Umiiyak na sabi ni Dr. Kheanna.

Narinig ko naman ang malakas na pag iyak ng mga tao roon at alam kong nandoon ang pamilya ko. Lalo na ang mga anak ko...

I hugged my self.

"I want to ask you a favor again lord. I can't leave my family yet. It will be a burden to them  i left. You know how much i love them. So please lord, give us another miracle again." I beg.

"Save my wife please! Kahit ngayon lang, buhayin niyo ang pinakamamahal kong asawa. Parang awa niyo na... Kunin niyo na lahat saakin. Wag lang ang asawa ko..." He said at napahawak ako sa dibdin ko.

Naramdaman ko ang pagbaba ni Troye sa katawan ko at naramdaman ko ang paghawak niya sa mga kamay ko.

"Bitaw na Troye." Umiiyak na sabi ni Xandra at patuloy lang aki sa pag iyak.

Napapikit naman ako sa sobrang sakin ng narinig ko sa asawa ko at humagulgol. "I am a doctor, i have saved a multiple lives even when i was still an intern but why i can't save her?" Naramdaman ko ang paghawak niya sa kamay ko at tila ba may liwanag na lumapit saakin at naidilat ko nalang ang mga mata ko kung saan nakita ko ang asawa ko.

"Hindi ako makaalis dahil alam kong maiiwan ka. So i guess the god let me live again." I tried my best to held his face.

...

I woke up feeling better pero nanghihina pa rin kahit papano.

"How are you?" Tanong ni Troye at inalalayan ako tumayo.

"Masakit." I said and he's getting teary eyes.

"Hey. No need to cry." I said and wipe his tears.

"Momma!" They kids entered the room kasama si Dr. Kheanna na hawak ang anak ko.

"My Kairo..." I smiled at mahinhim na kinuha siya kay Dr. Kheanna.

"Feed him first." She said and i nodded.

Habang pinapasuso ko ang anak ko ay sinusubuan ako ni Troye ng kanin at ulam. Tinignan ko naman ang mga anak ko na nakatitig sa kapatid nila habang ngumunguya ako.

Narinig ko naman na bumuntong hininga si Koa.

"What's wrong?" I ask.

"I just missed Mommas milk." He answered as i laugh slowly.

"Drink water." Aydan said.

"The baby is asleep, let me put him in bed first." Dr. Kheanna said at kinuha saakin si Kairo.

"Where's your dad?" Nawala naman bigla itong si Troye.

"Where's are they?" Tila ba nawala rin ang mga anak ko. Umiling si Kheanna at hinanap naman ng paningin ko ang mag aama ko.

Pumasok si Kaeya na may hawak na balloons at sumunod si Koa na may hawak na rosas at pumasok naman ang asawa ko na may hawak na cake.

"Happy first wedding anniversary my Aurum." He smiled and kiss my lips. I got teary eyes and he kissed it too.

Ibinaba ni Troye yung cake at kinuha yung roses at inabot saakin.

"I love you wife." He said and i smiled.

"I love you forever husband." I said.

"Happy first wedding anniversary." I added at niyakap ito.

"Happy New Year!" Sigaw naman ng dalawang bata na ikinatawa namin.

Panginoon, maraming salamat sa pamilyang binigay niyo saakin. Hindi ko makakalimutan ito sa sobrang dami ng kasalanan na aking nagawa, maraming salamat at dahil binigyan niyo ako ng maalaga at mapagmahal na asawa. Maraming salamat po.

×××

Thank you for reading! Have a nice day!

Kindly vote for my stories and follow me <'3

×××

Twitter: @ghostified_me
Instagram: @ghostified_me

Elisha Aphrodite Callisto Gryffon | ON-GOINGWhere stories live. Discover now