"ငါ့ရဲ့ အမျိုးသားလောင်းအဖြစ် ဟန်ဆောင်ပေးဖို့ကွ"
"ဗျာ!!"
လေထုဟာ ရုတ်တရက်အေးစက်သွားသည်...လောကကြီးဟာ အချိန်တွေမြန်ဆန်နေပေမယ့်..သူတို့အတွက်တော့ နှေးကွေးလွန်းလှသည်....တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်လည်း မည်သည့်စကားမျှ မဆိုပဲ စိုက်ကြည့်နေကြသည်...
အကြိမ်ပေါင်းများစွာ တွေ့ဆုံခဲ့ပေမယ့် သူတို့ရဲ့စစ်မှန်တဲ့တွေ့ဆုံမှုဟာ ခုတော့စတင်ခဲ့ပြီ...
_______
"ကိုကို!"
"ခရူး ခလော ခရူး ခလော"
"ကိုကိုဆို"
ပြန်မထူးပဲ အိပ်ပုတ်ကြီးနေသော Yoongiကြောင့် Jiminမှာ စိတ်လေရသည်...ရည်းစားလေးထားမိပါရဲ့...ကာလနဂါးကိုတင်ကျွေးထားရတဲ့အတိုင်းပဲ..
"မထဘူးပေါ့ တွေ့မယ်"
Jimin တစ်ယောက်စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ထွက်သွားပြီး...ဘာလုပ်မှန်းမသိပေ...နောက်တော့ လက်ထဲတွင်...speakerတစ်ခုယူလာသည်...
"ကိုကိုရေ ထတော့လို့"
Speaker နဲ့ အော်ပြောလိုက်တော့ ...လန့်နိုးလာလေသည်....ထို့နောက် ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် ဘေးပတ်၀န်းကျင်ကိုလိုက်ကြည့်နေသည်...
"ဘယ်တွေကြည့်နေတာလဲ လူကဒီမှာ"
ထိုတော့မှ Yoongi မျက်လုံးများကိုပွတ်ကာသေချာကြည့်ပြီး...
"ဘာလုပ်တာလဲ လူအိပ်နေတာကို"
"အော် မသိပါဘူး ကြောင်အိပ်နေတယ်ထင်တာ"
"minie နော်!"
Jimin က လက်မောင်းကို ဆိတ်ဆွဲလိုက်တော့ နာသွားဟန်ဖြင့် လက်ကိုပွတ်နေသည်...
"အား နာတယ် minie ဘာလို့စိတ်ဆွဲတာလဲ"
"နာတယ်ပေါ့ ကိုကိုပစ်ထားတဲ့ ခံရတဲ့ ဒီလူ့နှလုံးသားထက်နာတယ်ပေါ့"
"ဟင် ဘယ်မှာပစ်ထားလို့လဲ"
"မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြန်ပြီ"
Jiminမှာပြောရင်းဖြင့် ငိုမဲ့မဲ့လေးဖြစ်လာသည်...Yoongiလန့်သွားကာ..Jiminမျက်ရည်များကိုသုတ်ပေးလေသည်...
YOU ARE READING
♡Be My Husband♡
FanfictionTae-ဘာလို့ကျွန်တော်မဟုတ်တာလဲ.....ကျွန်တော်သဘောကျတဲ့သူတွေက ဘာလို့တစ်ခြားသူကိုပဲ ငေးကြည့်နေရတာလဲ ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော့်ဘက် တစ်ချက်လောက်ကြည့်ပေးလို့မရဘူးလား Sir.....
