♡Be My Husband♡

Be My Husband-(21)

မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ခြင်း ခံစားလိုက်ရတဲ့ မီးအလင်းရောင်ကြောင့် မျက်လုံးကိုစူးကနဲဖြစ်သွားသည်..ပတ်၀န်းကျင်ကလည်းတိတ်ဆိတ်လို့နေသည်....အနံ့အသက်ကလည်း..ပိုးသတ်ဆေးနံ့...Dettolအနံ့တွေဖြင့်ပြည့်နှက်လို့နေသည်...

ဘာလဲ ဆေးရုံမှာလားး..

မျက်လုံးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်ကာ ထမယ်ကြံတော့ရင်ဘတ်နားက နာကျင်မှုတစ်ခု။

"အာ့ ဒါကဘာဖြစ် အော် ဟုတ်သား ငါသေနတ်မှန်ထားတာပဲ ဒါဆို ငါမသေတာလား"

စကားပြောနေပေမယ့် အသံဟာတိုးတိုးလေးသာ...ဘာကြောင့်ဆိုဘေးက လူတစ်ယောက်ကြောင့်ပင်...

သေချာတာပေါ့ ထိုအမျိုးသားလေး ကျွန်တော်သိပ်ချစ်ရတဲ့အမျိုးသားလေးJeon Jungkook က ကျွန်တော့်ကုတင်ဘေးမှာ မှောက်အိပ်နေခဲ့တာ...

Taehyungပြုံးကာ ချစ်တဲ့အတွေးတွေဖြင့်Jungkook ခေါင်းကိုပွတ်နေလိုက်တော့..နိုးလာသည်...

မနိုးစေချင်ပဲနိုးလာတာကြောင့် လက်ကိုအမြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်တဲ့ Taehyung...

ရွှန်းလဲ့တဲ့ မျက်၀န်းနဲ့အတူ မျှော်လင့်တကြီးကြည့်လာတဲ့ Jungkook..

"Taehyung မင်းသတိရပြီလား ဘယ်နားနာနေလဲ ခေါင်းကိုက်နေလား အသက်ရှူကြပ်တာရောဟရှိလား Nurse! Nurse!"

သူနာပြုတွေကိုလှမ်းခေါ်နေတဲ့ Jungkook လက်ကို Taehyungလှမ်းဆွဲလိုက်သည်...Jungkookလှည့်ကြည့်လာသည်...

"Sir မခေါ်ပါနဲ့ ကျွန်တော်Sirနဲ့အတူရှိချင်သေးတယ်"

ပြောကာပြုံးပြနေတဲ့Taehyungကိုကြည့်ပြီး Jungkook Taehyung ပါးကို တစ်ချက်ငုံ့နမ်းလိုက်သည်...

"Sir! !"

"ကျွန်တော့်ကို Jungkookလိုပဲခေါ်ပါ..ဒီအတောအတွင်း ကျွန်တော် Hyungအပေါ်ရိုင်းရိုင်းဆက်ဆံမိခဲ့တယ်..ခုကျွန်တော် အမှားကိုသိပါပြီ..ဒါကြောင့် ကျွန်တော်က အငယ်မို့ Jungkookလို့ပဲခေါ်ပါ Hyung"

"Sir.."

"ပြီးတော့ ကျွန်တော် Hyungကိုပြောစရာရှိတယ်"

Taehyung သေချာစွာ စူးစိုက်နားထောင်နေမိသည်...

"ကျွန်တော် အစက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဝေခွဲမရခဲ့ဘူး....ကိုယ့်ခံစားချက်ကိုမသိခဲ့ဘူး..ခုတော့ ကျွန်တော် သိသွားပါပြီ..ကျွန်တော် Hyung ကို...!"