SÜSEN ÇİÇEĞİ

"İntihar"

İyi okumalar 💜

Melis'in gelişiyle  gözlerinin ağlamaktan kıpkırmızı olduğunu gördüm. Karşımda kıpkırmızı gözleriyle bana bakıyordu ve ağlıyordu. Çalan telefonumun sesini duydum o an, ama gözlerimi Melis'ten ayirmadim.

Bana doğru yavaş yavaş yaklaştı.. "Senin yüzünden"  bu kelimeyi defalarca tekrarladı ve üzerime saldırdı.

  "Ne yapıyorsun sen!"

İris'in Melis'i üzerimden çekişiyle daha da çok sinirlendim.

"Sen kimsin de  benim evimde bana zarar veriyorsun?"

"Aldın onu benden"

"Melis ne saçmalıyorsun? bak zaten sinirliyim seni öldürürüm!"

"Öldür Süsen. Hayatımı çaldın. Aldın onu benden" Diyerek tekrar üstüme saldırmaya çalıştı, ama yine  İris Melis'i geri çekti. Ne yapıyor bu ? Beni güçsüz, yetersiz mi saniyor ? Melis'e karşı güçsüz müyüm ? Daha çok sinirlenip daha fazla saldırdım Melis'e.

Zehra'nın çığlık atışını duyuyordum. Bizi ayrılmaya çalışıyordu. Ayırdı ama ben tekrar Melis'e saldırdım.
Zehra'nın kendine tokat atışıyla hepimiz afalladık. "YA YETER!" Diye bağırdı. Ortalık sessizlesti.

"Siz ne yapıyorsunuz!
Ne yaptığınızı sanıyorsunuz!
Melis kimse senin ucube sevdiğine aşık falan değil anlıyor musun ? Süsen'in zaten sevdiği bir-'

"Sen buna neden açıklama yapıyorsun Zehra ? Kim ki bu ?"

Ben böyle dedikçe Melis'in üzerime gelişini, saldırmak istediğini ama İris'in Melis'i geri çektiğini görüp aptallastim.

"Hayal kırıklığından başka hiç birşey değilsin" dedim içimden İris'e. Beni güçsüz gördü yazık.

Melis geri çekilişiyle afallayinca Zehra konuştu.

"Melis, seni şuan kim geri çekiyor ?
Süsen sahipli  anliyor musun? Sahibi, senin  Süsen'e zarar vermene izi-"

"Sus" dedim Zehra'ya." Beni daha fazla küçük düşürmeden sus." Sonra Melis'e dönüp "Ne bu öfken ? Esel bana mı aşıkmış yoksa?" dedim.

" Evet aynen öyleymiş mutlu musun ? Ortadan kaybolduktan sonra yanıma geldi, ben Süsen'e aşığım ve seni istemiyorum dedi. Kuyruk salladığını, zaten en başında anlamıştım. Seninle aptal gibi dertlesmeye geldiğimde, verdigin tepkiyle kıskandığını anladım. Esel'i peşinden koşturmaya çalıştın değil mi ? Resmen gözünü boyadın. Sen, kuyruk sallamasaydin o beni severdi."

Melis'e tokat atışımla, koridorun tokat sesi yankı oluştuğunu duydum.

" Al o ruh sevdiğini başına çal. Eğer ben kuyruk sallasaydim bir ruh için, şuan Esel benim yanımda olurdu. Acıyorum sana."

Zehra'ya dönüp "Sana da" dedim " Şimdi defolup gidin evimden" deyip  ikisini de dışarı atıp kapıyı kapatır kapatmaz kapıya yaşlandım.   Şimdi sıra iris'te.

" Ne kadar güçlü olduğumu şimdi anlayacaksın" dedim.

Mutfağa doğru yavaş adımlarla içimden değil, dışımdan konuşarak yürüdüm.  "Sen beni küçük düşürdün İris. Beni güçsüz gösterdin" diye sayikladim.. Ağlarken gülüyordum.

Mutfaktan  istediğim şeyi cebime saklayıp su içer gibi yapıp yavaş adımlarla odama doğru gidiyorum şimdi. Ondan ise hiçbir ses yok. "Ne o korkuyormusun benden yoksa?" Beni Melis'e karşı güçsüz gösterdin İris. Şimdi sen neden susuyorsun ?"

Tekrar gülümsedim gözlerimde yaşlar art arda akarken, ellerim yavaş yavaş cebime gitti. " Sana ne kadar güçlü olduğumu gostereyim mi İris ?
Aynı zamanda seni cezalandırmış olurum he, ne dersin ?

İntihar edeceğimi düşüncelerime  bile yansıtmadım. Herşey bir saniyeden bile kısa sürdü. Cebimdeki bıçağı çıkarıp  kalbime sokmak için, göğsüme dayamamla birlikte bıçağın düşmesi bir oldu. Hızla yere doğru eğilip bıçağı alacakken kapkara odanın bembeyaz ışıkla aydınlandığını fark edip duraksadım.

"BENDEN GÜÇLÜ OLAMAZSIN "
Sesindeki yankının yok oluşuyla geldiğini hissedip hemen arkamı döndüm. 

KARŞIMDAYDI...

SADECE SESİYLE DEĞİL BEDENİYLE DE KARŞIMDAYDI!