5.Bölüm

13 3 1
                                    

Arabam gelmişti ve adama kutuyu vermiştim. Babam zaten ona söylemişti bu yüzden anahtarı da aldığımda adam gitmişti. Bahçeye park edilen arabamın etrafında dolanırken heyecanla inceliyordum. Alperen de geriden izliyordu.

"Çok güzelmiş. Güle güle kullan." Dediğinde teşekkür etmiştim. Sonra eve girip kahvaltı yapmıştık ve dışarıya çıkmak için hazırlanmıştık. Alperen de hazırlanıp ön koltuğa oturunca sürücü koltuğuna oturmuştum.

"Sık araba kullandım, iyi sürerim korkmana gerek yok." Dediğimde bana dönmüştü. "Yok korkmam. Sana güvenirim." Dediğinde gülüp emniyet kemerine uzanmıştım. Üzerine eğildiğim için yutkunup yaslanmıştı iyice. Kemeri çekip yerime oturup taktıktan sonra gülümseyerek kendi kemerimi de takmıştım.

"Hazır mısın?" Dediğimde heyecanıma gülüp onaylamıştı. Arabayı bahçeden çıkarırken babamı da aramıştım hoparlörü açarken.

"Babacığım, nasılsın?" Dediğimde neşeli sesiyle cevaplamıştı beni. "Çok iyiyim güzeller güzelim. Sen nasılsın? Araban geldi mi?" Dediğinde heyecanla onaylamıştım.

"Evet şu an arabadayız! Çok güzel baba çookk teşekkür ederim. Seni çok seviyorum!" Dediğimde babam gülmüş ama sonra ciddileşmişti.

"Arabadayız derken? Arkadaşların mı var yanında?" Dediğinde öyle dediğimi yeni fark ediyordum. Alperen bana telaşla baktığında babama dürüst olmaya karar vermiştim.

"Bir arkadaşım baba, ev arkadaşım da oldu. Yalnız kalınca akşamları sıkılıyorum. Adı Alperen, seni duyuyor." Dediğimde Alperen gergince bana bakmıştı.

"Bir ara ben de tanışayım. Eve döndüğünde beni görüntülü aramaya ne dersin? Merhaba Alperen." Dediğinde gülümseyip rahatlamasını söylemiştim. Babam kıskanırdı ama bana güvenirdi.

"M-merhaba, ben Alperen. Memnun oldum." Dediğinde ben de cevaplamıştım babamı. "Ararım tabii baba. Merak etme, çok iyi biri." Dediğimde babam onaylamıştı ve ben de kapatmıştım.

"Ya kızarsa? Ya gitmemi söylerse? Benim kalacak bir yerim yok ki. Almila baban beni evden kovar mı?" Dediğinde hızlı hızlı sorduğu sorular yüzünden kaşlarımı çatmıştım.

"Sakin ol, babam çok iyi bir insandır. Babama seninle ilgili dürüst olacağım. Her şeyi olduğu gibi bilsin ki sonra bir sorun çıkmasın. Ayrıca seni görünce içi rahatlamayabilir ama konuşunca anlayacak nasıl biri olduğunu. Rahat ol lütfen." Dediğimde telaşlı olsa da beni onaylamıştı.

Bir süre araba kullanıp, çıkmışken atıştırmalık abur cubur bir şeyler alıp eve dönmüştük. Arabamı bahçeye park edip bahçe kapısını kapatmıştım.

Eve girdiğimizde önce biraz dinlenmiştik öyle kendi kendimize takılmıştık. Sonra bir şeyler atıştırıp Alperen'i uyarıp babamı aramıştım. Ama aramadan önce babama onunla ilgili her şeyi mesaj olarak anlatmıştım. Babam çok şaşırsa da inanmıştı sonunda.

Görüntülü aramayı başlattığımızda Alperen çok gergin duruyordu ama babamla konuştukça gerginliği geçmişti. Hatta babamın da benim de çok sevdiğimiz konularda ortak yanlarımız çıkmıştı.

Mesela okçuluk ve binicilik en sevdiğim sporlardandı. Alperen ise bunu spor olarak değil yaşam tarzı olarak kullanıyordu. Kılıç kullanmayı bilmesem de her türlü şeye ilgim olduğu gibi kılıçlara da ilgim vardı.

Uzun denilebilecek bir süre konuşmuştuk. Hatta bir süre sonra akşam yemeklerimizin siparişi gelince telefonu tamamen Alperen'e verip siparişi almaya gitmiştim.

Babamla çok iyi anlaşmışlardı. Babam yakın zamanda ziyarete geleceğini söyleyince de nazikçe karşılık vermişti. Sonra da yemeğimiz soğumasın diye kapatmıştı babam.

"Nasıl? İyi anlaştınız ha?" Dediğimde gülümseyip onaylamıştı beni. Yemeklerimizi yedikten sonra yarın okuldan direkt eve gelip evde yemek hazırlamayı düşünüyordum. Sıcak ev yemeği yapmalıydım artık. İyice abur cuburlara sarmıştım yine.

Akşam olunca diziden bir bölüm daha izlemek için patlamış mısır ve aldığımız atıştırmalar eşliğinde diziyi izlemeye devam etmiştik.

Yarın okula gidecektim ve evde gün boyu sadece dizi izleyebilecek ve sıkılacağı için hafta sonları ona okuma yazma öğretip kitap okumasını sağlayabilirdim. Bunu ona söylediğimde çok sevinmişti.

Sokak KedisiWhere stories live. Discover now