Sokak Kedisi

9.Bölüm

Okuldaydım ve bir türlü peşimi bırakmayan Onur artık sinirlerimi bozuyordu. Alperen'e tavrı yüzünden onunla olan bağımı kesmiştim. Diğerleriyle takılıyordum ama ondan uzak duruyordum.

"Beni dinlemek zorundasın! Almila!" Peşimden gelirken adımlarımı hızlandırıp lavaboya girmiştim. Kızlar tuvaleti olduğu için gelememişti. Ben de burada sonsuza kadar duramazdım herhalde.

Bir süre öylesine saç baş düzeltip çıktığımda gitmiş olmasını bekliyordum ama kapıda beni bekliyordu. Sabır dilercesine gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldıktan sonra ona dönmüştüm. Son dersim bitmişti ve artık eve gitmek istiyordum.

"Bak Onur, laftan anlamıyor musun sen? Seninle arkadaş olmak istemiyorum! Bırak peşimi! Seni uyarmıştım ama sen karşındakini kırmaktan çekinmeden ona kötü şeyler söyledin. Ona zorbalık yaptın! Bu yüzden seninle artık arkadaş olmak istemiyorum." Dedikten sonra arkamdaki merdiven korkuluklarına yaslanmamı sağlayıp ellerini iki yanımdan demirlere yasladıktan sonra üzerime eğilmişti.

"Ne yapıyorsun!? Çekil." Diyerek beni hapsettiği alandan çıkmak istediğimde daha çok yaklaşmıştı bana, yer varmış gibi. Onu döversem ceza alır mıydım?

"Arkadaş olmak istediğimi kim söyledi? Kör olduğunu biliyordum da, bu kadar kör olduğunu düşünmüyordum. Seni seviyorum Almila. Seninle arkadaş değil sevgili olmak istiyorum. O herifin senin evinde kalmasını istemiyorum çünkü seni kıskanıyorum." Dediğinde kaşlarımı çattım. Alperen haklıydı demek ki. Tek seferde anlamıştı ama ben sürekli yanında olduğum halde anlamamıştım.

"Üzerime çok yüklendin. Ben seni itmek zorunda kalmadan çekilir misin?" Diyerek ricada bulunduğumda vücudunu daha çok bastırmıştı bana. Nefeslerim gerginlikten sıklaşırken vücuduma yapışık olan vücudu rahatsız ediciydi.

Kendini bana ısrarla daha da bastırırken o iğrenç ifadesiyle sırıttığında titremem artmıştı. Şu an beni taciz ediyordu ve bu korkunç derecede sinir bozucuydu. Yüzüme yaklaşıyordu.

"Bana bir cevap ver Almila. Benimle çıkar-" Söylemesine izin bile vermeden bacak arasına sert bir tekme geçirdiğimde acıyla inleyerek yere doğru eğilmişti orasını tutarak. Sapık!

"İstemiyorum, kusura bakma." Dediğimde hala nazik davrandığım için şanslıydı. Güçlüydü ama benim bir dövüşçü olduğumu bilmiyordu. Peşimden gelecekken bir profesörün onu sinirle tuttuğunu görmüştüm. Olanları görmüş olmalıydı.

Hızlı adımlarla okuldan çıkıp arabama binmiştim. Okuldan çıktıktan sonra hızlıca eve sürmüştüm. Bana o şekilde zorla yaklaştığı için hala gergindim. Bir an ne kadar güçlü olduğumu bildiğim halde korktuğum için titremem hala geçmemişti. Pislik.

Eve anahtarımla girdim ve direkt odama geçtim. Bu halimi görürse endişelenirdi, sakinleşmek lazımdı önce.

"Almila? İyi misin? Geleyim mi?" Dediğinde kalkıp kapıyı açıp titrediğimi belli etmemek için yatağa oturup sahte bir şekilde gülümsemiştim. Durumumu görünce kaşları çatıldı ve odaya girip yere oturup ellerini yatağa koydu.

"Ne oldu sana? O kötü oğlan mı bir şey yaptı!? Titriyorsun! Söyle bana hadi." Diye direttiğinde iyi olduğumu söylesem de inanmamıştı. Ben de onun yarım saat peşimde dolanarak beni bıkmadan sorgulamasından yorulup bir sinirle her şeyi anlatmıştım. Donakalmıştı.

"Alperen ben özür dilerim. Bağırmak istememiştim gerçekten. Seni kırmak istememiştim-" Derken o gittikçe çatıklaşan kaşlarıyla dişlerini sıkmaya başlamıştı. Gerilen çenesinden anlaşılıyordu.

"Sana dokundu mu o kötü oğlan!? Sana nasıl böyle davranır!? Ona cezasını vereceğim!" Diye ilk defa gördüğüm siniriyle evde bir oraya bir buraya dolanmaya başladığında ona bağırmamdan zerre etkilenmediğini, olayla ilgilendiğini anlamıştım.

"Sakin ol, iyiyim şimdi. Geçti gerçekten, hem ben kendimi koruyabilirim. Korudum da, korkma tamam mı? Sen sakın bulaşma." Dediğimde beni dinlemiyordu. Anlattığım için çoktan pişman olmuştum. Beni dinlemeyecekti.

Ama ona ulaşamazdı da. Okulu bilmiyordu, numarası da yoktu onda. Karşılaşmadıkları sürece bir sorun yoktu.

"Yemek ye. Benim bahçede sakinleşmem gerek." Diyerek bahçeye çıktığında peşinden gitmemiştim. Koltuğa oturup arayıp mesaj atan Onur'u engellemiştim. Sonra bir süre sonra bahçeden gelen seslerle telaşla ayaklanıp bahçeye çıkmıştım. Onur ve Alperen çok kötü kavga ediyorlardı.