RED EYES 🐺🔞 ( hyunlix )

Part 28 ❀

ඔලුව පැලෙන්න වගේ දැනුන කැක්කුමත් එක්ක නලලත් රැලි කරන් මං හෙමීට ඇස් ඇරියා..

ඒත් මගෙ ඇස් එක්ක හිතුවෙවත් නැති කෙනෙක්ගෙ ඇස් පැටලුනා..

" දේශී.."

මං ඉන්නෙ එයාගෙ කාමරේ..ඇදේ මට එහා පැත්තෙන් නිදාන හිටිය දේශිව දැකිද්දි මගෙ පපුව වේගෙන් ගැහෙන්න ගත්තා..

" මොකද දැන්.."

එයාට උත්තර දෙනව වෙනුවට මං කරේ දේශිගෙ ඇග උඩට නැගලා එයාව බදා ගත්ත එක..මං එයාව ගොඩාක් තදිත් බදා ගත්තා..දේශි මගෙ අත් අස්සෙ හිර වෙලා හුස්ම ගන්නත් අමාරු තරමට..ඒත් ඉස්සර නිතරම මගෙ ඉන වටේ එතුන අත් අද එහෙම උනේ නෑ..

" දේශි ඔයා කො__කොහෙද හිටියේ..අනේ මං හැම තැනම හෙව්වා.."

" මට පාලුයි ඔයා නැතුව..දේශි ම්__මං ඔයාට ආදරෙයි ගොඩාක්..මට ඔයා නැතුව ඉන්න බෑ දේශී අනේ..මට ඔයාව ඕනි මං ආදරෙයි නේ.."

" මට සමාවෙන්න වෙන්න දේශි..මට සමාවෙන්න මං රැවටිලා හිටියේ අනේ..මං ඔයාට වෛර කරන් නෑ මං ආදරෙයි..මාව දාලා යන්න එපා දේශි ආනේ මට මේ ලෝකෙ කව්රුත් නෑ.."

මට වචනත් පැටලෙනවා කියන්න දාහක් දේ තිබ්බත් මේ වෙලාවෙ මට වචන කර ගන්න පුලුවන් උනේ ඒ ටික විතරයි..දේශිව බදාන මං එයාගෙ මූන ඉබගෙන ඉබගෙන ගියෙ පිස්සුවෙන් වගේ..මෙච්චර කාලයක් මං ඒ උණුහුම නැතුව කොච්චර තනි වෙලා හිටියද..

මං කොච්චර එයාව ඉම්බත් කොච්චර දේවල් කිව්වත් එයා..

" එහාට වෙන්න.."

දේශි මාව එයාගෙ ඇගෙන් එහාට කරලා ඇදෙන් නැගිට්ටා..

" දෙ__"

" ම්ම්ම්..මේක කාලා මේකත් බීලා ගෙදර යන්න දැන් අමාරුවක් නෑ නේ.."

කෑම වගේකුයි පැනඩෝල් පෙති දෙක්කුයි වතුර එකක් එක්ක ඇද උඩින් තියලා දේශි මං දිහා ආයෙ බලන්නෙවත් නැතුව කාමරෙන් එළියට ගියා..

මට කන්න බොන්න ඔන් නෑ දෙයියනේ මට ඕනි එයාව..

ඇදෙන් නැගිටලා කාමරෙන් එළියට දුවන් යන්න ගියත් මං දොර ලග නතර උනා..

එයා මට සමාව දෙන එකක් නැති වෙයි..

කාලෙකට කලින් උන හැම දේම එකවැර මතක් වෙද්දී ආයෙත් වට පිටාව අදුරු වෙලා යනව වගේ දැනෙද්දි ඔලුව අත් දෙකෙන්ම බදාන දොර දිගේ රූටලා මං බිම ඉද ගත්තා..