Queen Of Darkness

Πρόλογος (Ε)

Παντού έβλεπα τριγύρω μου φωτιές και τα πτώματα των ανθρώπων που μέχρι πριν λίγη ώρα ζούσαν. Το χωρίο μου καταστρεφόταν μπροστά στα μάτια μου. Έπρεπε να τους προστατεύσω να τους σώσω...από...από τα τέρατα που είχαν έρθει. Μπορούσα να τους προστατεύσω.Είχα αρχίσει να νιώθω την ζεστασιά από την δύναμη μου να κυλάει μέσα μου. Ήταν σαν ένας παλμός, σαν ένας ηλεκτρισμός να περνάει κάθε νεύρο μου. Ήμουν έτοιμη να καλέσω τους νεκρούς, μα πριν προλάβω ένα χέρι έπιασε το πόδι μου. Κοίταξα κάτω και η εικόνα με έκανε να πέσω κάτω. "Μαμά;" τα κρύα τις χέρια είχαν πίασει τα δικά μου και μπορούσα να δω πως είχε ανοίξει το στόμα της να πει κάτι, αλλά δεν έβγαινε τίποτα. Παρά τα δάκρυα που έτρεχαν συνεχώς προσπάθησα να φανώ δυνατή. Τα χέρια μου είχαν γίνει κόκκινα από το αίμα που κυλούσε από εκείνη. Από το στόμα μου βγήκε ένα πνιχτό κλάμα. Δεν υπάρχει χρόνος για αυτό τώρα Έμμα. "Πρέπει να σηκωθείς, θα...θα βρούμε τον πατέρα και θα φύγουμε." Κούνησε το κεφάλι της και είπε μια λέξη μόνο "Φύγε" τότε τα χέρια της έπεσαν κάτω.

Η ανάσα μου έβγαινε πιο γρήγορα, το μίσος για αυτά τα τέρατα, που είχαν καταστρέψει το χωριό μου και τη ζωή μου, μαζί ήταν τεράστια. Θα πλήρωναν ακριβά για ότι έκαναν.

Εκέινη την στιγμή ακούσα μια παιδική τσιρίδα να με φωνάζει. Κατάλαβα αμέσως ποιανού ήταν και φώναξα, αρχίσοντας να τρέχω , βλέποντας, μάλλον, για τελευταία φορά την μητέρα μου.

"Χάνα!" το μικρό κορίτσι έιχε κάτσει πίσω από ένα βράχο κρυμμένη από ότι συνέβαινε. Λίγο πρίν την φτάσω μια σκια με χτύπησε και έπεσα κάτω.
Μα δεν ήταν σκια....όχι ήταν ένας άντρας, που έμοιαζε σαν μεγάλο θυριό.

Έβαλε τη λεπίδα του σπαθιού του στο λαιμό μου έτοιμος να κόψει το νήμα της ζωής μου, όταν έσκηψε κάτω.
"Λοιπόν, νομίζω ότι θα σε κρατήσω εσένα."
Και πριν προλάβω καν να καλέσω τις δυνάμεις μου με έριξε με δύναμη στο έδαφος. Για λίγες στιγμές τα πάντα βούιζαν και το μόνο που άκουγα ήταν ο δυνατός χτύπος της καρδιάς μου.
Είδα κάποιον άλλο να πηγαίνει κοντά στο βράχο και να τραβάει την μικρή έξω.

Με δυσκολία κινήθηκα κάποια εκατοστά και προσπάθησα να καλέσω τα πνεύματα. Μα άδικα. Ήμουν τόσο αδύναμη, που πίστεψα πως θα πεθάνω και εγώ. Μπορεί να είναι καλύτερα έτσι. Θα ξανά βρισκόμουν με τους γονείς μου. Θα ήμασταν πάλι μαζί.

Όμως η τύχη δεν είχε σταματήσει να παίζει μαζί μου. Ο ίδιος άντρας φάνηκε πάλι και με την άκρη του ματιού μου είδα την μαύρη πανοπλία, λερωμένη με αίματα και στη μέση το οικόσημο του βασιλιά.Το μυαλό μου φώναζε να κάνω κάτι, να φύγω, να του κάνω όσο κακό έκανε εκείνος. Ωστόσο δεν μπορούσα να κινηθώ καθόλου. Αισθανόμουν όμως κάτι υγρό να με γαργαλάει στο πρόσωπο. Το τέλος μου μπορεί να ήταν κοντά.
Εκείνος όταν έσκηψε δίπλα μου, έβγαλε το γάντι του από το ένα χέρι του και χάιδεψε το πρόσωπο μου.Μπορούσα να νιώσω τα σκληρά χέρια του στο πρόσωπό μου. "Θα περάσουμε τόσο καλά μαζί." ψιθύρισε.
Και τότε έπεσα μέσα στο σκοτάδι.

Πιο νωρίς την ίδια μέρα.

Πριν ακόμα ο ήλιος βγει και ξυπνήσουν όλοι, είχα σηκωθεί και ήμουν έτοιμη να φύγω.
Δεν ήθελα να με βλέπουν και να ακούω όλα τα σχόλια που έλεγαν. Όπως να λένε στα παιδιά τους να μείνουν μακρυά μου ή πόσο λυπούνται τους γονείς μου για το δώρο που μου είχε δωθεί.

Σωστά ναι....η δύναμη μου.
Το χωριό μου όσο και αδύναμο και απλό να φαινόταν δεν ήταν.
Πριν πολλά χρόνια οι προγονοί μας είχαν εγκατασταθεί εδώ, μακρυά από όλους γιατί προσπαθούσαν να κρύψουν ένα μυστικό.
Όλοι τους είχαν μια δύναμη...μια μαγεία. Ήταν ξεχωριστοί και είχαν κρυφτεί από την κοινωνία και από τον βασιλιά.

Μετά είμαι και εγώ. Η καταραμένη, ένας ακόλουθος του θανάτου και του σκότους. Αυτή που φοβόντουσταν....και είχαν δίκιο.
Μπορούσα να δω τα πνεύματα των νεκρών και να τους ελένξω.
Ήταν τρομακτικό, ακόμα και για μένα. Έχανα τον έλεγχο και μαζί με αυτόν τον ευατό μου.
Είχα βρει βιβλία για ανθρώπους σαν εμένα, παλιά όσο και το μέρος που μέναμε.
Υπήρχαν και άλλοι....που είχαν ξεγελάσει τον θάνατο, όπως μας χαρακτήριζαν.
Και κάνεις δεν πέθανε ήρεμος από γερατιά. Όλοι κυνήθηκαν και σκοτώθηκαν και οι υπόλοιποι τρελάθηκαν.
Εγώ δεν θέλω να είμαι σαν αυτούς, μια σελίδα σε ένα παλιό βιβλίο μια ξεχασμένη ανάμνηση. Ήθελα να ζήσω.