Κεφάλαιο 25 (Ε)

3.5K 345 6
                                    


                                               *____________________________________________________*


      Άνοιξα τα μάτια μου και κατάλαβα πως βρίσκομαι σε ένα οικείο ξέφωτο  δίπλα στην άκρη ενός βραχώδη γκρεμού που καταλήγει στην αγριεμένη θάλασσα. Τα μεγάλα κύματα χτυπάνε πάνω στους βράχους, φέρνοντας σταγόνες νερού μαζί με τον αέρα που ερχόταν πάνω μου. Όλο το ξέφωτο μοιάζει σαν πράσινο χαλί γεμάτο μηλιές, αμυγδαλιές και άλλα δέντρα,καταπράσινο γρασίδι και πολλά λουλούδια που το κάθε ένα ήταν διαφορετικό χρώμα.

   Δεν μπορούσα να συγκρατηθώ και έτσι ξεκίνησα να πλέκω κάποια λουλούδια που έκοψα, φτιάχνοντας ένα στεφάνι  από αυτά. Κάτι που μου είχε μάθει ο πατέρας μου να κάνω όταν ήμουν μικρό παιδάκι σε αυτό ακριβώς το μέρος.  Το σιγανό αεράκι που έχει μου παίρνει τα μαλλιά στέλνοντάς τα σε τρελές κατευθύνσεις. Χαμογέλασα βλέποντας το αποτέλεσμα του τελειωμένου στεφανιού στα χέρια μου και το έβαλα πάνω στο κεφάλι μου. Παρότι είχα τόσο καιρό να φτιάξω ένα δεν είχα χάσει ακόμα το άγγιγμα μου. Είναι ξανά μια όμορφη και κανονική μέρα στο σπίτι μου, στο χωρίο μου.

    Ξάπλωσα κάτω στο γρασίδι κλείνοντας τα μάτια μου  και αφήνοντας τον ζεστό καλοκαιρινό ήλιο να ζεστάνει το πρόσωπό μου. Όλα φαίνονται μαγικά, τα πουλιά που κελαηδούσαν, η μυρωδιά της αλμύρας και των λουλουδιών, δεν ξέρω πως ήρθα εδώ όμως δεν θέλω να ξανά φύγω.  Μα ωστόσο ένιωθα σαν κάποιος να είναι εδώ μαζί μου και να με κοιτάει. Αισθάνθηκα  ένα ρίγος να με διαπερνάει και να ανατριχιάζω.  

   Ανασηκώθηκα από την θέση, κοιτώντας πίσω στον λόφο που βρισκόταν στο σπίτι μου. Τότε τον είδα. Η ψηλή,  μυώδης φιγούρα με τα μαύρα μαλλιά στεκόταν μπροστά από τα δέντρα και με κοίταζε. Χαμογέλασα και σηκώθηκα σιγά-σιγά χωρίς να παίρνω από στιγμή τα μάτια μου από πάνω του και εκείνος έκανε ακριβώς το ίδιο.

  Άρχισα να περπατάω προς το μέρος του και ένιωθα το δροσερό χορτάρι να γαργαλάει τα γυμνά μου  πόδια.  Μόλις έφτασα μπροστά του τον αγκάλιασα ακούγοντας για άλλη μια φορά τον αργό ήχο της καρδιάς του. 

 "Κίλιαν, για μια στιγμή με τρόμαξες!" είπα γελώντας. Έβαλε τα χέρια του στην μέση μου και με σήκωσε ψηλά, με τέτοιον τρόπο που έφτασα το κεφάλι του  και μου έδωσε ένα φιλί  στο μάγουλο μου και μετά με άφησε πάλι κάτω. " Αυτό είναι το ευχαριστώ σου Έμμα; Χμ, περίμενα κάτι πιο ευγενικό από εσένα." είπε πειραχτικά και μου έπιασε το χέρι οδηγώντας με στο λιβάδι με τις μαργαρίτες.

Queen Of DarknessWhere stories live. Discover now