Queen Of Darkness

Κεφάλαιο 8 (Ε)

*_________________________________________________________________________________*

Χωρίς καν να καταλάβω πότε, η ημέρα είχε έρθει. Ήταν τρομακτικό όσο σκέφτομαι τι μπορεί να ακολουθήσει σήμερα το βράδυ. Ακόμα πιο τρομακτικό ήταν το γεγονός πως χθες ήταν η γιορτή και σήμερα θα πρέπει να πάω σε αυτόν.

Κάθε στιγμή της ώρας η νευρικότητα μου ανεβαίνει όλο και περισσότερο. Δεν ξέρω πως να αισθανθώ. Σίγουρα από την μια θέλω να μείνω όσο απαρατήρητη μπορώ σε αυτή την τρέλα, μα μέσα μου ένα 'σκοτεινό' κομμάτι μου, έχει ήδη αποφασίσει πως αυτή είναι η καλύτερη ευκαιρία να γίνω πιο δυνατή.

Μα ξέρω πως δεν είμαι εγώ αυτή...Ξέρω πως αυτό το σκοτάδι που έχω μέσα μου με κάνει να σκέφτομαι έτσι. Όμως υπάρχουν στιγμές που απολαμβάνω να νιώθω αυτή την δύναμη. Μα το κακό είναι πως κάθε μέρα αυτές οι στιγμές γίνονται όλο και περισσότερες.

Φοβάμαι πως μια μέρα αυτές οι στιγμές θα είναι οι μόνες που θα υπάρχουν στην σκέψη μου.

"Έμμα...η Τζέιν σε ζητάει." η φωνή της Έμιλι με σήκωσε από την άβυθο που με είχε ρουφήξει μέσα της. Όταν γύρισα να την κοιτάξω, μπορούσα να το δω.

Η απογοήτευση, η λύπη κρυμμένα για να μην αισθανθώ εγώ άσχημα. Είχε έρθει στο κάστρο μόνη της για να πετύχει ότι έκανα εγώ, χωρίς να το θελήσω. Απλά επειδή ήμουν ξεροκέφαλη. Και τώρα ξέρω πως ήταν η ώρα. Μπορούσα να το καταλάβω από το βηματισμό της Τζέιν, την δική της νευρικότητα και για να μην γίνομαι και δραματική....από το κρεμαστό ρολόι.

Το ζεστό νερό της μπανιέρας είχε σχεδόν χαλαρώσει όλα τα νεύρα μου και οι μόνες φορές που σκεφτόμουν για πιο λόγο ήμουν από την πρώτη στιγμή στο ζεστό νερό, ήταν από τις διαταγές της Τζέιν στις υπηρέτριες να κάνουν πιο γρήγορα, να φέρουν περισσότερο νερό και να προσέχουν το φόρεμα.

Ήταν χαζό πόση ετοιμασία γινόταν για να πάω να συναντήσω έναν άνθρωπο.

Μια κοπέλα χτύπησε την πόρτα και άνοιξα τα μάτια μου και προσπάθησα να καλυφτώ. Ήταν ανούσιο αν σκεφτεί κανείς πως κάθε φορά που κάναμε μπάνιο θα μας έβλεπαν όπως είχαμε γεννηθεί. Όποτε απλά χαλάρωσα και την είδα να αφήνει στο μικρό ξύλινο σκαμπό μέσα μια πετσέτα και μια μοβ μπάρα σαπουνιού.

Έπιασα στα βρεγμένα χέρια μου το σαπούνι με προσοχή να μην πέσει και το έφερα κοντά στη μύτη μου, εισπνέοντας ένα άρωμα λεβάντας που ήταν το αγαπημένο μου λουλούδι. Ήταν ένα άρωμα που παρότι δεν το είχα αγγίξει καν πάνω μου, είχε αρχίσει να εξαπλώνεται στο χώρο.