*___________________________________________________________________________*
Τινάχτηκα μπροστά, παίρνοντας βαθιές ανάσες.
Στην αρχή, τα πάντα πλημμύρισαν την σκέψη μου, δημιουργώντας μου ένα ανήσυχο συναίσθημα. Ο ήχος από τους δυνατούς χτύπους της καρδίας μου ήταν το μόνο πράγμα που άκουγα.
Όλο μου το σώμα πονούσε και έκλεισα τα μάτια προσπαθώντας να καταλάβω πως βρέθηκα εδώ. Τότε θυμήθηκα. Την Λόρεν εξοργισμένη και γεμάτη ζήλια, την ανικανότητα μου να καλέσω τα πνεύματα και τον Στέφαν να με σώζει.
Κοίταξα τριγύρω, καταλαβαίνοντας πως είμαι σε ένα άγνωστο δωμάτιο, καθισμένη σε ένα άβολο κρεβάτι. Πάντως όπου και να ήμουν μπορούσα να δω από το παράθυρο πως σχεδόν ο ήλιος είχε δύσει.
Είχε δύσει....όταν έφυγα από το δωμάτιο του Αλεξάντερ ήταν πρωί και τώρα είχε βραδιάσει σχεδόν. Τόσες ώρες βρισκόμουν εξαιτίας αυτής της ανόητης κοπέλας σε μια ημι-κωματώδη κατάσταση και χωρίς αμφιβολία με πολλές μελανιές στο σώμα μου.
Δεν μπορεί να φανταστεί, στο μικρό μυαλό της με ποια είχε μπλέξει.
Πριν προλάβω να σηκωθώ η πόρτα του δωματίου άνοιξε και μπήκε μέσα ο Στέφαν. Έμεινα να τον παρατηρώ. "Πως νιώθεις;" με ρώτησε και έκλεισε την πόρτα.
Το βλέμμα μου τον ακολούθησε όσο εκείνος πήρε ένα σπίρτο και ξεκίνησε να ανάβει τα κεριά, κάνοντας τον χώρο να φωτίσει.
"Υπήρξα και καλύτερα." είπα και εκείνος γύρισε και με κοίταξε με ένα σαρκαστικό χαμόγελο.
"Δεν έχεις κάτι σοβαρό πάντως, πέρα από τον πόνο και κάποιες μελανιές" είπε, ξεχνώντας να προσθέσει επειδή είχε έρθει εκείνος.
Δεν είχα κάτι πιο σοβαρό γιατί είχε ήρθε και με έσωσε. Αν δεν ερχόταν μπορεί....μπορεί να πάθαινα κάτι χειρότερο. Αμήχανα αποκρίθηκα "Σε ευχαριστώ...εμ...ξέρεις...που με έσωσες." έπιασα από συνήθειο το μαλλί μου, που με επιτυχία πρέπει να είχε γίνει ένας τεράστιος κόμπος.
"Ευχαρίστησή μου." απάντησε αμέσως
Γέλασα κουνώντας το κεφάλι μου. "Σίγουρα ήταν τόσο ευχάριστη ασχολία." Αρχίσαμε να γελάμε και οι δύο μας στην παρατήρηση μου.
Τον κοίταξα για άλλη μια φορά, όταν ένα ζεστό συναίσθημα παρουσιάστηκε μέσα μου. Ένιωθα σαν να ήμουν πίσω στο χωρίο μου, με όλους όσους είχαμε δυνάμεις. Ένιωθα σαν να είμαι σπίτι και δεν κρατήθηκα χωρίς να ρωτήσω.
YOU ARE READING
Queen Of Darkness
FantasyΗ Έμμα Χείντεν σε όλη της τη ζωή, ζούσε με ένα φόβο. Το σκοτάδι που είχε μέσα της. Όταν μια νύχτα ωστόσο επιτέθηκαν στο χωριό που ζούσε, τίποτα δεν θα έμενε το ίδιο. Εκείνη στάλθηκε στο κάστρο, ή μάλλον πουλήθηκε, για να υπηρετεί τον άντρα αυτό πο...
